التهاب گوش بیرونى در شناگران
مترجم: شهرام آبابایى
منبع: سایت Kidheaith. Org - Persianview.Com -
نتیجه شنا در یک استخر عمومى، براى «رایان» تلخ بود. او و دوستانش در استخر بازى کردند و اوقات خوبى را با هم گذراندند. اما عواقب بعدى آن زیاد به مزاج او خوش نیامد. دو شب بعد، رایان در گوش خود درد شدیدى را احساس کرد. او به خاطر آورد که در زمان طفولیت دچار عفونت گوش شده است، اما این درد با درد ناشى از عفونت، شباهتى نداشت. قسمت بیرونى گوش او با هر تماسى او را دچار درد شدید مىکرد، به طورى که حتى نمىتوانست سر خود را بر روى متکا قرار دهد. او حدس مىزد که احتمالاً آب استخر باعث شده تا در گوش او چیزى فرو رود.
او درست حدس زده بود. وى دچار عفونت گوش شده بود. اما این نوع عفونت، نوعى دیگر از عفونت گوش است و با عفونت در دوران طفولیت وى متفاوت است. این نوع عفونت به جاى گوش درونى، در قسمت بیرونى گوش پدید آمده است و البته حدس او در خصوص اینکه آب استخر باعث عفونت شده است، نیز صحیح است. در حقیقت، نام عمومى این نوع عفونت، التهاب گوش بیرونى شناگران است.
التهاب گوش بیرونى چیست؟
این نوع عفونت، ویژه کانال شنوایى (لوله ورودى، که وظیفه انتقال صوت را از خارج به پرده گوش دارد) است و مىتواند به وسیله انواع باکترى و قارچ ایجاد شود. همچنین کودکان و نوجوانان و کسانى که گوش آنها در معرض دائم رطوبت قرار دارد، به این نوع عفونت دچار مىشوند. کسانى که به این بیمارى دچار مىشوند، عموماً از جمله افرادى هستند که زمان زیادى را به شنا و شیرجه مىپردازند. بخصوص اگر از دریاچههاى آلوده، رودخانهها و یا برکهها براى شنا استفاده کنند. نفوذ مستقیم باکترىها به داخل کانال شنوایى، باعث بروز التهاب گوش بیرونى مىشود.
اما ذکر این نکته ضرورى است که در استخرهایى که آب آنها با کلر ضدعفونى شده نیز احتمال بروز این عفونت وجود دارد. چرا که کلر باعث خشک شدن پوست در محل کانال شنوایى شده و آن را براى حملات باکترىها و قارچها مستعد مىسازد. دلایل ذکر شده، از جمله دلایل شیوع عفونت و التهاب گوش در فصل تابستان است.
البته افرادى که شنا نمىکنند نیز با خراش دادن گوش خود هنگام تمیز کردن آن، به بروز التهاب گوش بیرونى کمک مىکنند. بخصوص زمانى که براى پاکیزه ساختن گوش، از وسایل پنبهاى نوکتیز، یا وسایل خطرناکى مثل گیره و سنجاق استفاده شود.
اگر چه به ندرت اتفاق مىافتد، ولى عدم معالجه، باعث انتشار عفونت به غضروف و استخوان اطراف گوش خواهد شد.
علایم و نشانهها
علایم اولیه، گوشدرد شدید است که با هر تماس با لاله گوش یا قسمتهاى بیرونى گوش، درد آن تشدید مىشود. برخى مواقع، قبل از شروع درد، خارش در کانال شنوایى بروز مىکند. ترشح چرک با رنگ زرد مایل به سبز از دهانه گوش نیز از علایم اصلى مىتواند باشد.
البته کاهش قدرت شنوایى به دلیل تأثیر چرک و یا تورم نیز از جمله دلایل است. که همراهى اندکى تب را نیز باید به آن اضافه نمود.
براى پیشرفت این بیمارى، هیچ زمان مشخصى را نمىتوان بیان نمود. اما درد گوش بعد از هر بار فرو رفتن در آب آغاز مىشود و به تدریج طى چند ساعت شدید مىشود.
چگونه از بروز این نوع عفونت جلوگیرى کنیم؟
استفاده از قطرههاى گوش بعد از هر بار شنا کردن (با تجویز پزشک) راهکار مناسبى است. (البته به شرطى که دچار مشکلاتى مثل سوراخ در پرده گوش نباشد).
تمامى وسایل مضر مثل گیره و سنجاق و حتى گوشبند شنا (مگر پزشک معالج استفاده از آن را تأیید کند) را از گوش خود دور نگه دارید!
مدت زمان درمان - مسرى بودن
این بیمارى، طى درمان با دارو، در طول 7 تا 10 روز معالجه مىشود. اما ممکن است نیاز باشد تا براى مدت طولانى از تماس آب با گوش عفونى خود جلوگیرى کنید. درد گوش نیز تا 24 ساعت پس از شروع درمان نیز افزایش مىیابد و پس از آن، درد، کاهش مىیابد. این التهاب، غیر مسرى است و نیازى به محدود کردن ارتباط با دوستان نیست.
آیا نیازى به مراجعه به پزشک است؟
در صورت بروز هر یک از علایم زیر باید به پزشک مراجعه نمایید:
- درد گوش به همراه تب؛
- کاهش قدرت شنوایى و یا ناشنوایى در یک یا هر دو گوش؛
- ترشح از گوش، بخصوص اگر غلیظ، خونى، بدبو و داراى رنگى غیر عادى باشد؛
علایم فوق همگى نشاندهنده ابتلاى شماست.
راه درمان چیست؟
اگر فکر مىکنید به این نوع عفونت دچار شدهاید، باید به پزشک مراجعه کنید که البته سریعترین راه درمان و جلوگیرى از انتشار عفونت به غضروفها و استخوانهاى ناحیه گوش است. بسته به شدت درد و عفونت، پزشک، معالجه خود را آغاز مىکند. عفونتهاى ملایم، با تجویز قطرههاى گوش محتوى آنتىبیوتیک یا کورتیکومتروئید درمان مىشوند. این نوع قطرهها به نابودى عفونت و کاهش تورم کانال شنوایى کمک مىکند. درمان با چکاندن قطره در طول روز و به مدت 7 تا 10 روز، کامل مىشود.
اگر به دلیل تورم، دهانه گوش تنگ شده است، پزشک با استفاده از گلوله پنبهاى که داخل کانال شنوایى مىکند، به چکاندن قطره داخل گوش کمک مىکند. اگر عفونت شدید است، پزشک آنتىبیوتیک خوراکى تجویز مىکند. کِشت میکروب داخل ترشح گوش براى شناسایى باکترىها جهت انتخاب بهترین روش درمان، دیگر روشى است که پزشک معالج شما استفاده مىکند.
روشهاى کاهش درد
با استفاده از پارچه پنبهاى گرم یا یک بالشتک گرم شده، درد را تسکین دهید. استفاده از مسکن مثل استامینوفین یا ایبوبروفن نیز مؤثر است.
پیروى از دستورات پزشک جهت استفاده از قطره و آنتىبیوتیک را فراموش نکنید. اگر پزشک معالج شما جهت جلوگیرى از آلودهتر شدن گوش عفونى شما، دستور به دور نگه داشتن ناحیه سر از تماس با آب داده است، آن را براى مدت 10 تا 14 روز رعایت کنید. حتى زمانى که در حال دوش گرفتن هستید. البته این کار بسیار سخت است اما مىتوانید پیشنهاد پزشک را براى حمام کردن به کار ببندید. (استفاده از روشهاى معمول مثل استفاده از کلاه یا گوشبند پلاستیکى).
اگر در طول درمان، شدت درد کاهش نیافت، داروهاى قوىتر، تجویز خواهند شد. ولى نگران نباشید! درمان این بیمارى مدتزمان زیادى به دراز نخواهد کشید، زیرا به زودى قطره گوش و آنتىبیوتیک تأثیر خود را نشان مىدهند.
