تربیت خانوادگى‏

امروزه تعلیم و تربیت فرزندان داراى اشکال خاصى شده و ساز و کار جدیدى را طلب مى‏نماید و این مورد هنگامى که بچه‏ها در مدرسه هستند شکل حساس‏ترى مى‏یابد.
توجه و رعایت نکاتى که در ذیل مى‏آید مى‏تواند از مشکلات روابط والدین با فرزندان و تعاملات فرزندان با جامعه و مدرسه کاسته و محیطى بهتر و آرام‏تر فراهم آورد.
والدین باید تلاش کنند زمینه را براى پرورش احساسات مثبت و عواطف سازنده نسبت به بچه‏هاى خود فراهم آورند. به آنان ابراز محبت کنند و با زبان و عمل دوست داشتن‏شان را ثابت نمایند.
والدین تعداد زیادى از قابلیت‏ها و صفات مثبت فرزندان خود را شناخته و به موارد مثبت وجود و شخصیت آنان توجه داشته باشند. در مناسبات با آنان (بخصوص فرزندان بزرگ‏تر) به این ویژگى‏ها اشاره داشته و از صفات برجسته و مثبت‏شان تعریف و تمجید کنند. با این ترتیب فضاى خانوادگى را به فضایى گرم و صمیمى و آکنده از مهر و محبت تبدیل مى‏کنند.
والدین نباید بچه‏هاى خود را با دیگران مقایسه کنند؛ چرا که هر بچه‏اى ویژگى‏هاى مخصوص به خود دارد و این عمل در روحیه آنها تأثیر بسیار بدى خواهد گذاشت.
والدین مى‏توانند تغییرات مثبت رفتارى و پیشرفت‏هاى فکرى و اخلاقى بچه‏ها را چه در خانه چه در مدرسه در نظر داشته و آنان را به واسطه این پیشرفت‏ها و موفقیت‏ها تحسین و مورد تشویق قرار دهند.
والدین در منزل باید حریم همدیگر را مراعات داشته و بخصوص در حضور بچه‏ها مطالب تنش‏زا را با سکوت و یا ارائه پیشنهادات مناسب و مثبت به گفتگوهاى سازنده و ثمربخش تبدیل کنند.
زن و شوهر باید خواسته‏هاى فردى خود را در راه تحقق اهداف متعالى زندگى خانوادگى نادیده گرفته و هر کجا مصلحت اقتضا مى‏کرد انعطاف بیشترى از خود نشان دهند.
با بچه‏ها لجاجت نکنید. بر هر پدر و مادرى فرض است یکدلى، یکرنگى و صمیمیت را جایگزین لجاجت با بچه‏هایش کند.
با بچه‏ها محترمانه و مؤدبانه صحبت و گفتگو کنید و در ارتباط کلامى با آنان از عواطف سرشار و محبت بسیار دریغ نورزید.
به پیشرفت و ترقى و رشد شخصیتى بچه‏هایتان علاقه‏مند باشید و خود را علاقه‏مند نشان دهید و زمینه را براى تحقق این امر به هر ترتیب ممکن فراهم کنید.
شرایط روحى روانى و سنى بچه‏ها را بشناسید و به تناسب شرایط آنها در داخل خانه و مدرسه راهنما و کمک آنان باشید.
و سرانجام تلاش کنید با مشارکت همسرتان فضاى خانه را به فضایى بالنده و پویا مبدل کنید. در یک زندگى مشترک خانوادگى، زن و مرد و بچه‏ها، عالى‏ترین سرمایه‏هاى وجودى‏شان را یعنى روح، قلب، عواطف، احساسات، آرزوها و امکانات خود را به مشارکت مى‏گذارند. والدین آگاه با قبول همفکرى، همیارى، مددکارى و پذیرفتن تعهدات اخلاقى به همراه فرزندان خود بهترین و عالى‏ترین جلوه‏هاى مشارکت در زندگى داخل از خانه و بیرون از خانه را نشان و به منصه ظهور مى‏رسانند.