مغرب دل

	مغرب دل
پیام زن
مقاله 1، دوره 1393، شماره 268، تیر 1393
نویسنده
نرگس گنجی
تاریخ دریافت: 16 خرداد 1396، تاریخ بازنگری: 15 آذر 1403، تاریخ پذیرش: 16 خرداد 1396

اصل مقاله
عصرهای من عصر ذوب آدم است: گشت می‌زنی...، در یکی ـ دو گامِ خانه‌ی خودت؛ گریه می‌کنی روی شانه‌ی خودت! * عصرهای من، عصر خودکفاییِ غم است: یک پیاله از عصاره‌ی دریغ‌های روز نوش می‌کنی، چند پرده ناله از دل شکسته گوش می‌کنی، در یکی ـ دو اشکیِ اذان می‌روی کنار باغچه: میوه‌های عشق کال مانده‌اند؛ غنچه‌های بغض لال مانده‌اند؛ پیش چشم من ای خدا! دوباره اوست: سایه‌ای بلند نور صورتی!... * ای بهار معنوی! غنچه‌ی پیام من روز چند‌شنبه باز می‌شود؟ شعله‌های خام من‌ کی جگر‌گداز می‌شود؟ بی‌ تو زندگی چه مشکل است!... *** ناگهان، سیم روشن اذان قطع می‌شود؛ برق می‌رود... مغرب دل است! مغرب دل است!
آمار تعداد مشاهده مقاله: 72

سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب