آراستگی هنر است

نصیحت‌های مادرانه بی‌بی اقدس

یادش به خیر، نصیحت‌های مادرانه‌ی بی‌بی‌اقدس را می‌گویم؛ ساده بود و صمیمی. هم پندآموز بود و هم زندگی‌ساز. بعدازظهر روزهای تابستان، روی ایوان داغ از آفتاب می‌نشستم و او با شانه چوبی‌اش موهایم را شانه می‌زد. از لمس انگشت‌های حنابسته‌اش روی سرم، سرخوشی وصف ناشدنی تنم را مورمور می‌کرد. بی‌بی زیر لب زمزمه می‌کرد: «موهات رو من شانه می‌کنم؛ دستام رو به دستات می‌دم؛ چشمام محو تماشای تو شده؛ تو چه‌قد زیبایی، ای عروسک زیبایم...»

مادر، با جاروی دسته کوتاهی برگ‌های تاک را از روی سنگ‌فرش‌های حیاط جارو می‌زد. بعد روی گل‌های باغچه آب می‌پاشید، بوی نم خاک در فضا می‌پیچید. آن وقت، میان قوری گل قرمز چای دم می‌کرد و روی سماور زغالی کنار ایوان می‌گذاشت. بی‌بی می‌گفت: «حالا منتظر علی هستی و همه چی حاضره مگه نه؟» مادر سری تکان می‌داد و بی‌بی دوباره می‌گفت: «ولی انگار یک چیزی یادت رفته...»

مادر اطراف را از نظر می‌گذراند همه چیز مرتب و سر جای خود بود؛ شانه‌ای بالا می‌انداخت که یعنی چه؟ اما بی‌بی با اشاره‌ای به سرتاپایش ادامه می‌داد: «یه دستی هم به سرو روی خودت بکش دختر... همه چی که رفت و روب و بشور و بپز نیست! آراستگی، هنر همسری است...»

با حرف‌های آن روزهای بی‌بی؛ امروز می‌فهمم که آراستگی زن باعث شادی قلب همسرش می‌شود و تمام خستگی‌های صبح تا عصر را از تنش خارج می‌کند! امروز می‌فهمم اسلامی که به نزدن عطر برای نامحرمان تأکید دارد؛ درباره‌ی خوش‌بو بودن زن و شوهرها برای هم، توصیه‌ی فراوان داشته است؛ و عطر و بوی خوش زن را در محیط خانه صحیح می‌داند.

آری، یکی از مهارت‌هایی که باید مورد توجه همسران قرار گیرد، پیراستن و آرایش چهره است شخصی که با آراستگی جلوی همسرش حاضر می‌شود، نه تنها علاقه‌مندی خود را به او بیان می‌کند بلکه برایش ارزش و احترام قائل می‌شود. آرایش خانم‌ها فقط در محیط خانه و خانواده و برای همسر سفارش شده و از این‌که زنان عفیفه بخواهند آرایش خود را در معرض دید نامحرمان قرار دهند منع شده‌اند. هم‌چنین زن باید لباس زیبایی را که چند سال در کمد چشم انتظار پوشیده شدن است و تنها یک‌بار در مهمانی پوشیده، در خانه نیز برای همسرش بپوشد. زنان نباید فقط برای مهمانی‌ها به ظاهر خود برسند و زیورآلات‌شان را استفاده کنند، بلکه باید در برابر همسرشان هم مرتب باشند.

آراستگی چه از طرف زن و چه از طرف مرد موجب شادابی و تازگی برای استمرار عشق و محبت در فضای خانواده است. امروزه گاهی می‌بینیم بعضی زنان که بیرون خانه کار می‌کنند، وقتی به خانه می‌روند مشغول انجام کارهای خانه می‌شوند و به‌خاطر انجام کار بیش از حد و خستگی بیرون به وضع ظاهری خود بی‌دقت می‌شوند و نمی‌توانند با آراستگی و اخلاقی خوش از همسرشان استقبال کنند . گاهی هم زنی که بیرون کار نمی‌کند، داخل خانه آن چنان سرگرم بچه‌داری و شستن و پختن می‌شود که در اثر خستگی نمی‌تواند با ظاهری تمیز و لبی خندان از همسرش استقبال کند به قول بی‌بی: «... همه چی که رفت و روب و بشور و بپز نیس!» البته وقت‌هایی هم هست که بیماری و کسالت مانع از انجام چنین وظایفی می‌شود و هر مرد با شعوری می‌تواند این حالات را درک کند و این را نداشتن علاقه نسبت به خود قلمداد نکند؛ اما این مسئله و گذشت مردان نباید موجب شود که زنان همیشه نسبت به وضع ظاهر و باطن خود بی توجه باشند و بگویند ظاهر و باطن همین! آن وقت به بهانه‌ی خانه‌داری و بچه‌داری، عواطف و احساسات شوهر را نادیده گرفته و نسبت به وظایف همسری خود بی توجه باشند.

وقتی صحبت از آراسته بودن لباس و پاکیزه بودن ظاهر می‌شود، برخی فکر می‌کنند که باید نسبت به مسایل زندگی بی‌توجه باشند و تنها به مدل مو، لباس و آرایش خودشان فکر کنند! باید بدانید تصور شوهر از زن، یک موجود فهمیده، کاردان و با محبت است که همیشه سعی دارد هر کاری را به موقع و به اقتضای زمان و مکانش انجام دهد . بسیاری هم بعد از تولد اولین فرزند، همسر بودن‌شان را فراموش می‌کنند و فکر می‌کنند منظور از یک مادر خوب بودن، بی‌توجهی به وظایف همسری است!

 برای داشتن فرزندان خوب و زندگی موفق باید سعی کنید علاوه بر مادر خوب، یک همسر وظیفه‌شناس باشید. گاهی، وقتی فرزندان مادران دوستان‌شان را می‌بیند، دوست دارند مادرشان هم آن‌گونه باشد. اگر بخواهید نسبت به سر وضع خود بی‌توجه باشید، طولی نخواهد کشید که وقتی کودک‌تان بزرگ‌تر می‌شود؛ شما را به‌خاطر نداشتن ظاهر آراسته ملامت می‌کند و دنبال کسی می‌رود که بتواند راجع به نحوه‌ی لباس پوشیدن و دیگر مسائل با او مشورت کند .

پس سعی کنید در مسایل اجتماعی نیز تا آن‌جا که ممکن است با زمان پیش بروید. چون هرچه فرزندتان بزرگ‌تر شود، به مشاورت، مصاحبت و هم‌فکری شما بیش‌تر احتیاج دارد؛ باز هم به قول بی‌بی‌اقدس: «مادر و همسر خوب بودن مکمل هم هستند.»