آمار
| تعداد نشریات | 49 |
| تعداد شماره‌ها | 2,303 |
| تعداد مقالات | 33,360 |
| تعداد مشاهده مقاله | 11,904,457 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,081,205 |
سیره فقیه‌مدار امام سجاد(ع) مطالعه موردی: تبیین تقیّه در مواجهه با قیام حَرّه | ||
| فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام | ||
| دوره 23، شماره 2- تابستان 1401- مسلسل 90، آذر 1401، صفحه 39-60 اصل مقاله (455.65 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/hiq.2022.73487 | ||
| نویسندگان | ||
| مرضیه برزن* 1؛ اصغر قائدان2؛ مریم غلامی3؛ سعید حلاجی مفرد4 | ||
| 1دانشجوی دکترای تاریخ اسلام، گروه تاریخ، دانشگاه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور تهران (نویسنده مسئول) | ||
| 2دکترای تخصصی تاریخ اسلام، دانشیار گروه فرهنگ و تمدن اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه تهران | ||
| 3کارشناسی ارشد، رشته تاریخ تشیع، دانشگاه پیام نور تهران | ||
| 4کارشناسی ارشد دانشگاه معارف قم | ||
| تاریخ دریافت: 26 تیر 1398، تاریخ بازنگری: 10 مهر 1400، تاریخ پذیرش: 13 دی 1400 | ||
| چکیده | ||
| تقیّه، به معنای پرهیز از افتادن به دام خطر و مهلکه، از مهم‌ترین عوامل حفظ مکتب تشیع در طول تاریخ است. پس از واقعه کربلا و شهادت امام حسین(ع)، امام سجاد(ع) (امامت: 61ـ95ق) به‌ناچار رویه تقیّه را به‌عنوان بهترین روش سیاسی در پیش گرفت. امامان بعدی شیعه نیز با بهره‌گیری از این روش برای حفظ امامت و هویت تشیع، آن را به‌کار گرفتند. حوادث و فتنههایی که در این برهه از تاریخ امامت رخ نمود، از پیچیدهترین و خطرناکترین بحرانهایی بود که هرکدام موضوع اتخاذ مواضعی هوشمندانه را میطلبید و هر اشتباهی میتوانست تداوم امامت و بازسازی جامعه شیعه را که امام سجاد(ع) در پی آن بود، با خطرات بزرگی مواجه کند.این پژوهش، در پی پاسخ به این مسئله است که امام سجاد(ع) با روش تقیّه چگونه توانست در یکی از این مقاطع بحرانی، یعنی واقعه حرّه، خود و جامعه شیعه را به سلامت برهاند؟ یافته‌های پژوهش، نشانگر آن است که امام سجاد(ع) با چشم‌پوشی مقطعی از مظالم امویان، مانع از آن شدند تا دشمنی دیگر، همچون آل‌زبیر بر اهل‌بیت(ع) و شیعیان مسلط گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| امام سجاد(ع)؛ تقیّه؛ واقعه حرّه؛ تاریخ تشیع؛ امویان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Discourse of Time and Political-Social Conduct of Imam Sajad (PBUH) on Precautionary Concealment Case study: Clarification of Precautionary Concealment in Dealing with Harrah Uprising | ||
| نویسندگان [English] | ||
| marzieh barzan1؛ Azghar Quedan2؛ Maryam Gholami3؛ Saeed Hallaji Mofrad4 | ||
| 1Ph. D student of history of Islam, Social science faculty of Tehran Payam e- Noor University | ||
| 2Ph. D in history of Islam, Associate professor in the Islamic history and science department, theology faculty of Tehran university | ||
| 3M.A in history of Shi’ism, Tehran Payam e-Noor university | ||
| 4M.A. Qom Maaref University | ||
| چکیده [English] | ||
| Precautionary concealment, being interpreted as avoiding from falling into the trap of hazard and disaster, has been considered as one of the most important elements of safeguarding the Shiite school throughout the history. After the tragic incident of Karbala and the martyrdom of Imam Hossein (PBUH), Imam Sajad (95-61 A.H) took the strategy of Precautionary concealment as the best policy. Moreover, the next Shiite Imams also relied on this method to safeguard Imamate and the identity of Shi’ism. The events and seditions occurred during this period being considered as the most complicated and tragic crises, and each of which was in need of an intelligent stances, so that any faults could face the continuity of Imamate and the reconstruction of the Shiite community, that Imam Sajad (PBUH) was looking for, with great dangers. This research seeks to answer the question on how Imam Sajad took this strategy to protect himself and the Shiite community in these critical situations. The findings of research indicate that Imam Sajad (PBUH) disregarded the cruelties of Umayyads and stopped the domination of another enemy, such as Al e-Zobair on Shiites and Prophet’s Family. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Imam Sajad (PBUH), Precautionary concealment, event of Harrah, history of Shiism, Umayyads | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 266 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 226 |
||