نچسب مثل تفلون یا گرم مثل چای

نچسب مثل تفلون یا گرم مثل چای

مهدیس حسینی

 کارشناس روان‌شناسی بالینی

تو از کدوم دسته آدم‌هایی؟! از اون مدل‌ها که وقتی وارد جمع می‌شن، همه دوست دارن کنارش بنشینن؟! از همونا که  با همه راحت ارتباط برقرار می‌کنن و می‌گن و می‌خندن و بقول معروف گرم و دلنشین هستن، یا نه؟! اون‌قدر سرد و یخ و بی احساس هستی که به تنهایی واژه‌ی نچسب‌بودن رو یدک می‌کشی؟!

آدم‌ها توی روابط اجتماعی خودشون با بقیه، دو نوع روحیه دارن؛ یا گرم و یا سرد. بعضی‌ها برای ارتباط برقرار کردن روحیه‌ای گرم و پرشور دارن که به اون‌ها لقب صمیمی داده می‌شه؛ اما بعضی‌ها هم هستن که ترجیح می‌دن به روابط سرد و خشک اکتفا کنن و تنها نیازهای سطحی خودشون رو توی روابط اجتماعی تأمین کنن. مردم به این دسته‌ی دوم گاهی «گوشت تلخ» می‌گن!

اما چرا بعضی از افراد گوشت تلخ یا به قول معروف «نچسب» هستن و چی می‌شه آدم‌ها این‌جوری یا اون‌جوری می‌شن؟!

داشتن مهارت‌های ارتباطی مناسب باعث می‌شه که با بقیه ارتباط درستی برقرار کنیم. گاهی وقتا ممکنه شخصی خجالتی باشه و فقط به ما نگاه کنه و ما احساس کنیم که فردی مغرور و نچسبه یا فکر کنیم خودش رو برای ما گرفته، در صورتی که اصلاً به این شکل نیست و اون بنده‌ی خدا قدرت جلو اومدن و مهارت ارتباط برقرار کردن رو نداره ... یا برعکس؛ ممکنه شخص مقابلمون، فردی خودشیفته باشه یعنی کسی که خودش رو از همه بالاتر می‌دونه، به نوعی فکر می‌کنه که عقل کل تشریف داره؛ مدام بحث می‌کنه؛ چون تصورش اینه که از همه بهتر می‌فهمه! خب نتیجه مشخصه؛ چون کم‌کم آدم‌ها از این نوع افراد فاصله می‎گیرن و این‌جاست که صفت نچسب‌بودن مثل یه برچسب می‌چسبه روی پیشونی این آدم‌ها، و این‌جا قضیه برعکس می‌شه، حالا اون می‌خواد با بقیه ارتباط برقرار کنه، اما بقیه بهش محل نمی‌ذارن و ازش فاصله می‌گیرن.

راستش اینه که همه‌ی آدم‌ها ذاتاً دوست دارن با بقیه ارتباط برقرار کنن و برای تقویت «روابط اجتماعی» خودشون تلاش می‌کنن؛

«روابط اجتماعی به روابطی می‌گویند که یک فرد با بقیه‌ی افراد اجتماع برقرار می‌کند و با افراد دیگر تعامل دارد.»

زندگی همه‌ی آدم‌ها به روابط و ارتباطاتشون پیوند خورده و ما برای ساده‌ترین، سخت‌ترین و پیچیده‌ترین کار‌هامون نیاز به ارتباط با بقیه داریم، پس باید گفت که:

«تصور انسان‌ها بدون هیچ‌گونه رابطه‌ی اجتماعی میسر نیست.»

کنار اومدن با بقیه به معنی برقراری رابطه‌ی دوستانه هست، حتی اگه با اون‌ها موافق نباشیم. بودن در کنار بقیه و پشتیبانی کردن از یک‌دیگر، کلید برقراری ارتباط مؤثر هست؛ پس تلاش کنیم تا دیگران رو قضاوت نکنیم و بدون جانب‌داری یکدیگر رو بپذیریم، فراموش نکنیم که انسان نیازمند برقراری رابطه و تعامل با دیگران هست و این ارتباط با دیگرانه که باعث شناخت دنیای دور و بر و کشف ناشناخته‌ها می‌شه.

چه کسانی محبوب هستن؟!

اون دسته از افرادی که هنگام صحبت با اون‌ها حس خوبی می‌گیریم و پر از انرژی مثبت می‌شیم، همون افراد محبوبی هستن که بقیه دوستشون دارن. برای این‌که محبوب باشیم کافیه که:

• سر جای خودمون باشیم،
• لبخند رو از لب‌هامون پاک نکنیم،
• حال بقیه رو بد نکنیم،
• مهارت هم‌دلی داشته باشیم،
• منطقی باشیم،
• دعوا نکنیم،
• حرف درست به زبون بیاریم،
• سعی کنیم سر قول‌هامون بمونیم،
• توی جمع‌های خانوادگی و دوستی، حتماً حضور داشته باشیم،
• و کمک کردن رو فراموش نکنیم.

محبوب‌شدن این‌جوری نیست که بدون تلاش برای کسی یک‌هو اتفاق بیفته. افرادی که رفتارهای زشت اجتماعی مثل دروغ‌گفتن، مسخره‌کردن، ناراحت کردن دیگران، توهین‌کردن و کارهایی این گونه رو توی کارنامه‌ی خودشون دارن، هیچ وقت نمی‎تونن به یک فرد محبوب بین اطرافیانشون تبدیل بشن؛ پس اگه می‌خوایم محبوب باشیم باید توی مسیر مخالف چنین افرادی حرکت کنیم.

فراموش نکنیم ارتباط با انسان‌هایی که مثل ما فکر و احساس می‌کنن خیلی ساده است. مهارت ارتباطی ما زمانی مشخص می‌شه که بتونیم با همه‌ی افراد، مخصوصاً کسانی که ویژگی‌های فکری و شخصیتی متفاوتی دارن، ارتباط برقرار کرده و رابطه‌ی مثبتی رو خلق کنیم.

و این رو باید بدونیم که فردی که مهارت برقراری ارتباط با دیگران رو بلد نیست، معمولاً تنها و گوشه‌گیر و به مرور زمان دچار افسردگی و اضطراب می‌شه.

اگه با خودمون می‎گیم که من نمی‎خوام نچسب باشم؛ پس حتماً دنبال پاسخ به این سؤال هستیم که چطوری با بقیه ارتباط خوبی برقرار کنیم؟

شیوه‎ی برقراری ارتباط با بقیه تا حد زیادی روی زندگی‌ای که تجربه می‌کنیم تأثیر می‌ذاره.

رمز یک ارتباط موفق، شنونده‌ی خوبی بودن هست. گوش دادن مؤثر یعنی توانایی شنیدن و درک طرف مقابل، یعنی قابل اعتماد بودن، بداخلاق و پرخاشگر نبودن، انعطاف‌پذیر بودن، یعنی این که حتی توی عصبانیت و ناراحتی، ادب رو رعایت کردن، یعنی توهین نکردن، یادمون باشه آدم‎ها از کسی که توی ناراحتی و خشم همه چیز رو به زبان میاره، فراری هستن. توجه داشته باشیم که اطرافیانمون انسان‎هایی هستن با نقاط ضعف مختص به خودشون و هیچ انسانی بدون ایراد آفریده نشده، پس اون‎ها رو بپذیریم و نقص‎هاشون رو دائم به اون‎ها یادآوری نکنیم. از خودمون شخصیتی قوی و مستقل بسازیم، بیش از اندازه خجالتی یا لوس نباشیم، اگه با عقاید و نظرات شخص مقابل مخالف هستیم، بدون بحث و جدل‎های دردسرزا؛ مثل بالابردن صدا، داد و فریاد و خشم و غضب هم می‎تونیم به نتیجه خوب برسیم.

پس گرم و سرد بودنمون تا حد زیادی دست خودمونه، بیایید تلاش کنیم که مثل تفلون نچسب نباشیم.