آمار
| تعداد نشریات | 50 |
| تعداد شماره‌ها | 2,337 |
| تعداد مقالات | 33,783 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,323,021 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,312,213 |
فطرت نمونی زبان دین و قرآن | ||
| فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت | ||
| مقاله 1، دوره 1، زمستان 88 - مسلسل 2، اسفند 1388، صفحه 7-33 اصل مقاله (359.54 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| رمضان علی تبار فیروزجایی | ||
| استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی | ||
| تاریخ دریافت: 24 آبان 1393، تاریخ پذیرش: 24 آبان 1393 | ||
| چکیده | ||
| در مقاله حاضر به بحث زبانشناسى دین و قرآن، که از مباحث مهم الهیات، فلسفه دین و کلام جدید مىباشد، پرداخته شد. ابتدا پس از مفهوم شناسی و بیان پیشینه مسأله زبان شناسی، دیدگاه های مختلف در زمینه زبان دین مورد نقد و بررسی قرار گرفت. تئوریهای زبان دین در دو دسته غیر شناختاری و شناختاری تقسیم شده است. تئوری های غیر شناختاری که خاستگاه غربی دارد مورد نقد و بررسی قرار گرفت سپس نظریه های شناختاری زبان دین طرح گشته و در ادامه دیدگاه صحیح و ادله آن بیان شد. نظریه مختار این است که زبان دین و قرآن همان زبان عرف عقلاست که با فطرت و سرشت انسانی سازگار و همخوان است و به این دلیل به زبان فطرت و هدایت تعبیر شده است. بنا بر این زبان دین، زبان فطرت است؛ بدین معنا که زبان و ساختار دین، سازگارى و تطابق آن با فطرت انسان است نه تحمیل بر آن. چرا که هدف اصلى و اساسى دین ، هدایت همه انسانها، در همه اعصار، در همه مکانها و در همه زمینهها مىباشد و این هدف، زمانى عملى و ممکن است که زبان آن نیز داراى ویژگىهاى فوق (فرازمانى، فرامکانى و...) باشد. یگانه زبانى که این ویژگىها را داراست، زبان فطرت مىباشد که فرهنگ عمومى و مشترک همه انسانها در همه زمانها و مکانها است و هر انسانى به آن آشنا و از آن بهرهمند است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زبان دین؛ زبان شناسی؛ تئوری های زبان؛ زبان شناختاری؛ زبان فطرت و هدایت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Concordance of Religious and Quranic Language with human Primordial Nature | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ramazan Alitabar Firouzjayee | ||
| Assistant Professor of Academy of Islamic Sciences and Culture | ||
| چکیده [English] | ||
| The present article attempts to study the language of religion and that of Quran as an important problems of theology and philosophy of religion. After conceptual explanation and the backdrop of linguistic problem, the author has a critical review on various views on religious language. Theories on religious language are generally divided into two cognitive and non-cognitive groups. The latter being originated from the Western thought is first critically considered and then the alternative view, i.e. cognitive theories are elaborated and finally the right view along with supporting arguments is explained. The supported view is that the language of Quran and that of Islam in general is the same as the common language of the rational people and is compatible with human primordial nature and thus was called the language of fitra i.e. primordial nature and guidance. That is to say the religious language and structure far from being imposed upon the human nature is utterly coherent and compatible with it. For the main and fundamental purpose of religion is to guide all humans throughout the ages in all walks of life everywhere. This ideal is possible and practical when the language of religion is of above-mentioned characteristics being not limited to any particular place and time. Such qualities are to be found only in language of fitra that is common ground for human cuture for all men in all times with which every man is familiar and enjoy. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| language of religion, Linguistics, Theories on religious language, cognitive and non-cognitive theories, and language of fitra i.e. primordial nature and guidance | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,124 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 541 |
||