آمار
| تعداد نشریات | 49 |
| تعداد شماره‌ها | 2,302 |
| تعداد مقالات | 33,341 |
| تعداد مشاهده مقاله | 11,872,322 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,053,393 |
نبوت، شریعت و قانون | ||
| علوم سیاسی | ||
| مقاله 4، دوره 9، شماره سی و پنجم - پاییز 85، آبان 1385، صفحه 53-76 اصل مقاله (263.35 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| على على‌حسینى | ||
| دانشجوى دکتراى علوم سیاسى و پژوهشگر دانشگاه مفید | ||
| تاریخ دریافت: 02 بهمن 1385، تاریخ بازنگری: 30 بهمن 1393، تاریخ پذیرش: 11 بهمن 1385 | ||
| چکیده | ||
| از مهم‌ترین شاخصه‌هاى فلسفه سیاسى اسلام، توجه به نبوّت و جایگاه نبى 9 در ساختار اندیشه سیاسى است. نبى 9 در فلسفه سیاسى کلاسیک اسلامى از دو جهت، بسیار مورد توجه قرار گرفته است: اول آن که نبى 9 در رأس ساختار سیاسى قرار دارد و قوام و دوام مدینه به او بستگى دارد؛ دوم آن که قانون در مدینه از نبى نشأت مى‌گیرد. در تفکر اسلامى نبى 9 که با عالم فوق قمر در ارتباط است، معارف را در قالب شریعت که هم شامل قواعد فردى ـ اخلاق ـ و هم قواعد عمومى ـ قانون مدینه ـ مى‌شود از جانب خداوند دریافت کرده و به عموم انسان‌ها عرضه مى‌نماید. در زمان حضور نبىّ مکرم اسلام 9 آیات قرآن و سیره و سنت او مبناى عمل و راهنماى افراد در زمینه امور فردى ـ اخلاق ـ و امور اجتماعى ـ قانون ـ تلقى مى‌شد. اما آنچه امروزه براى مسلمانان مبناى عمل است، آیات قرآن و عملکرد معصومین : است. بنابراین اگر نصّ صریحى در قرآن یا سیره معصومین : در مورد خاصى وجود داشته باشد، در آن زمینه نیازى به قانون‌گذارى احساس نمى‌شود. در غیر این صورت مى‌توان حکم مورد نیاز را از ادله شرعى استنباط کرد. علم فقه با شیوه‌هاى خاص خود عهده دار تعیین قواعد و قوانین مورد نیاز است. اما در مواردى که نصّ صریحى وجود ندارد و استناد به سیره یا سایر مستندات نیز امکان‌پذیر نیست، باید آنچه به عنوان قاعده و قانون وضع مى‌شود، مطابق با شریعت باشد یا حداقل مخالفتى با آن نداشته باشد. به همین دلیل است که قانون موضوعه در میان مسلمانان، چندان نمى‌تواند جایگاهى داشته باشد و بخش کوچکى از قلمرو قانون در میان مسلمانان را به خود اختصاص مى‌دهد. بر این اساس، قانون در دیانت اسلام و به تبع آن در تفکر اسلامى، پیوندى وثیق با دو مفهوم شریعت و نبوت دارد و نبى 9 به‌عنوان صاحب، مُبلّغ و آورنده شریعت، از سوى خداوند، منشأ اصلى و منبع اساسى قواعد مورد نیاز افراد بشر در قالب قانون تلقى خواهد شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نبوت؛ شریعت؛ قانون؛ نص؛ مدینة‌النبى | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Prophethood, Shari'a, and Law | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ali Ali-Hosseini | ||
| Mufid University | ||
| چکیده [English] | ||
| An important feature of Islamic political philosophy is that prophethood and prophet have an important status in the structure of political thought. Prophet [Nabi] has been considered in two important respects in the classic Islamic political philosophy. Firstly, the Prophet is the head of the political structure and the persistence of the city [Medina] depends on him. Secondly, law originates from him in Medina. In the Islamic thought, the Prophet, who is in contact with the metaphysical world, receives knowledge in the form of Shari'a and delivers it to all people. At the time of the presence to the Prophet, the Qur’an and his behavior put the bases and guidelines for the acts of other people. But, what determine the guidelines for the present day Muslims are the Qur’an and the conducts of the 14 infallibles. Thus, if there is a clear and direct text in the Qur’an and the narrations of the infallibles in a particular case, there is no need for legislation. Otherwise, the necessary verdict is derived from religious reasonings. Jurisprudence is responsible for the elicitation and explanation of the necessary verdict on the basis of its specific regulations. However, if there are no texts and it is impossible to any other documentations from the behavior of the infallibles, the legislations have to be in accord with Shari'a or, at least, there should not be any contradictions between them. As a result, law has a deep relationship with Shari'a and Prophethood and the Prophet is considered as the fundamental origin of all the laws which man needs. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| prophethood, Shari'a, Law, text, Medina al-Nabi | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,032 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 456 |
||