آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,446 |
| تعداد مقالات | 34,905 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,852,141 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,178,447 |
رئالیسم انتقادی حکمت صدرایی | ||
| علوم سیاسی | ||
| مقاله 1، دوره 11، شماره چهل و دوم - تابستان 87، مرداد 1387، صفحه 93-30 اصل مقاله (302.82 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| حمید پارسانیا | ||
| حجة الاسلام و المسلمین پارسانیا، عضو هیأت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم | ||
| تاریخ دریافت: 29 خرداد 1387، تاریخ بازنگری: 06 اسفند 1393، تاریخ پذیرش: 15 تیر 1387 | ||
| چکیده | ||
| همان گونه که، روش معرفتی هوسرل، دیدگاه تفهمی دیلتای، نگرش پوزیتویستی به علم، دیالکتیک مارکس و هگل، فلسفة پراگماتیستی ویلیام جمیز، منطق اکتشاف علمی پوپر، روش انتقادی بسکار؛ هر یک، روش شناسی خاص خود را در عرصة علوم اجتماعی به دنبال می‌آورند، رئالیسم فلسفی دنیای اسلام با مرجعیت و اعتباری که برای سه منبع معرفتی، حس، عقل و وحی، قائل است، بدون شک، روش‌شناسی متناسب با خود را در عرصة علوم اجتماعی در پی خواهد داشت. و این روش‌شناسی، دانش متناسب با خود را تولید می‌کند. آن چه به اجمال، دربارة خصوصیات این دانش می‌توان گفت این است که اولاً: ضمن پذیرفتن و قبول ابعاد تجربی دانش اجتماعی، آن را به معانی و گزاره‌های آزمون‌پذیر، محدود نمی‌گرداند و ثانیاً: با حفظ هویت جهان شناختی دانش اجتماعی، رویکرد انتقادی آن را نه با استناد به فهم عرفی ـ که هویتی تاریخی و صرفاً فرهنگی دارد ـ بلکه با استفاده از دو منبع، یعنی عقل عملی و وحی، حفظ می‌نماید. خصوصیات مزبور از جمله تعیّنات نوعی دانش اجتماعی هستند که به دلیل بهره‌مندی از وحی اسلامی و روش‌شناسی مناسب با آن، می‌توان آن را دانش اجتماعی اسلامی نامید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| معرفت؛ علم؛ روش‌شناسی؛ پوزیتویسم؛ پدیدار شناسی؛ مردم نگاری؛ رئالیسم انتقادی؛ هرمنیوتیک؛ عقل نظری و عملی؛ وحی؛ شهود | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Critical realism of Sadrian philosophy | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hamid Parsania | ||
| Social Sciences Department Baqir al-Olum University | ||
| چکیده [English] | ||
| As Edmund Husserl’s epistemological method, Wilhelm Dilthey’s Verstehen approach, positivistic approaches to science, Karl Marx’s and GWF Hegel’s dialectics, William James’ pragmatic philosophy, Karl Popper’s Logic of Scientific Discovery, and Roy Bhaskar’s critical approach each bring their own particular methodology to the realm of social sciences, the philosophical realism of the Islamic world, too, with the authority and credibility it allocates to the three sources, sense, reason, and revelation, will undoubtedly present its own specific methodology to the field of social sciences. This methodology will, in turn, create its own specific knowledge. A brief account of the specifications of this knowledge is that (1) though it accepts the empiricist aspects of social sciences, it does not limit them to experimental propositions; (2) admitting the cosmological identity of social sciences, it maintains their critical approach not through reference to common sense conceptions _ which have a historical and merely cultural identity _ but through the two sources, practical reason and revelation. The above specifications are the characteristics of a kind of social science which can be called Islamic social science because of its benefiting from Islamic revelation and an appropriate methodology. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Knowledge, science, Methodology, Positivism, phenomenology, ethnography, critical realism, hermeneutics, theoretical and practical reason, Revelation, intuition | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,970 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,359 |
||