باغجه نور

باغچه‌ی نور

غلامرضا حیدری‌ابهری

آیا حتماً باید از روی کتاب، دعا بخوانیم؟

دعا، حرف‌زدن با خداست. برای حرف‌زدن با او لازم نیست حتماً کتاب دعا دست‌مان بگیریم. ما می‌توانیم گوشه‌ای بنشینیم و راحت با خدا حرف بزنیم. دعاهای کتاب‌های دعا خیلی خوب‌اند؛ اما لازم نیست فقط این دعاها را بخوانیم؛ بدون کتاب هم می‌توانیم با خدا سخن بگوییم.

* یکی از کتاب‌های دعا، کتاب «صحیفه‌ی سجادیه» است. این کتاب، 54 دعا دارد که همه‌ی آن‌ها از امام سجاد(ع) است. یکی دیگر از کتاب‌های دعا، کتاب «مفاتیح‌الجنان» است. در این کتاب، دعاهای زیادی آمده است. این کتاب را «شیخ‌عباس‌ قمی» نوشته است. دعاهای این کتاب نیز از پیامبر(ص) و امامان(ع) به ما رسیده است.

آیا برای دعاکردن، حتماً باید دستان‌مان را بالا بیاوریم؟

نه. دعا سخن‌گفتن با خداست. موقع دعا لازم نیست حتماً دستان‌مان را بالا بیاوریم. بدون بالاآوردن دستان‌مان نیز می‌توانیم دعا کنیم؛ البته اگر هنگام دعا دستان‌مان را به سوی آسمان بگیریم، خیلی بهتر است. این‌طوری از دعای‌مان بیش‌تر لذت می‌بریم!

* حضرت محمد(ص) هنگام دعا، دست‌هایش را بالا می‌آورد. اگر هم با یکی از دستانش چیزی را نگه ‌داشته بود، همان دست دیگرش را برای دعا بالا می‌آورد.

آیا اگر زیاد دعا کنیم، خدا ناراحت می‌شود؟

نه، خدا دعاکردن بندگان را دوست دارد و از شنیدن دعاهای آنان، هرگز حوصله‌اش سر نمی‌رود. اگر ما روزی صدبار هم دعا کنیم، او ناراحت نمی‌شود. حضرت محمد(ص) فرمود: «پیش خدا هیچ عبادتی بهتر از دعاکردن نیست.»

* بنده‌هایی که زیاد دعا می‌کنند، دعای‌شان زودتر به نتیجه می‌رسد. خدا درباره‌ی دعای آن‌ها به فرشته‌ها می‌گوید: «این صدایی آشناست. این دعایی است که زودتر پذیرفته می‌شود.»

* حتماً حضرت ابراهیم(ع) را می‌شناسید. او یکی از بزرگ‌ترین پیامبران خداست. نام او بارها در قرآن آمده است. حضرت ابراهیم(ع) هم زیاد دعا می‌کرد. حضرت علی(ع) نیز زیاد با خدا حرف می‌زد و او هم زیاد دعا می‌کرد.

* دعا فقط برای زمان گرفتاری، بیماری و بی‌پولی نیست. آدم‌های باایمان همیشه دعا می‌کنند؛ حتی وقتی مشکلی ندارند نیز، باز با او سخن می‌گویند. آن‌ها پیش از آن‌که بیمار، گرفتار و بی‌پول شوند، از خدا کمک می‌خواهند. دعا می‌کنند که خدا آن‌ها را از رنج‌ها، سختی‌ها و بلاها حفظ کند. حضرت علی(ع) فرمود: «قبل از آمدن بلا دعا کنید.»