خاطراتی از مرد آسمانی (ص 6)، شکوه انقلاب - خرداد بی ترانه (ص 7)

خاطراتی از مرد آسمانی

مریم قلعه‌قوند

خرداد که از راه می‌رسد، داغی تازه در دل مردم ایران زنده می‌شود. داغی که هیچ‌وقت از یادها نمی‌رود. در خرداد سال 68، مرد آسمانی به سوی خدا پر کشید. مردی از جنس نور که دیگر همانند او را نخواهیم داشت! امام خمینی رفتارها و عادت‌های بسیار خوبی داشتند که ای کاش ایشان را سرلوحه و الگوی خودمان در زندگی قرار دهیم!

امام همیشه نمازشان را اول وقت می‌خواندند و به نماز اهمیت می‌دادند. این خصوصیت از همان آغاز جوانی در ایشان بود. مثلاً وقتی موقع نماز، سفره‌ی غذا را می‌انداختند، ایشان می‌فرمودند: «شما غذای‌تان را بخورید. من هم نماز را می‌خوانم، هرچه که بماند می‌خورم!»

حضرت امام، از جوانی در فکر سلامتی خود بودند. زمانی که در قم زندگی می‌کردند هر روز صبح، بعد از نماز صبح و خواندن تعقیبات نماز تا طلوع آفتاب در باغ کنار خانه قدم می‌زدند. ایشان بسیار ورزش را دوست داشتند. روزی عده‌ای از کشتی‌گیران با بدن‌های ورزیده به خدمت امام رسیدند، امام آن‌ها را مورد لطف خود قرار دادند و سپس با خنده اظهار داشتند: «من از این بازوهای شما خوشم می‌آید، چه‌قدر زیباست!»

امام روح بسیار لطیفی داشتند. بعد از انقلاب اسلامی، مشکلات مختلف و جنگ تحمیلی باز هم چیزی از مهربانی و عطوفت امام کم نکرد. ایشان بسیار لطیف و عمیق به اطراف‌شان نگاه می‌کردند و به گل‌های حیاط و باغ عشق می‌ورزیدند. امام گل را مظهر حیات و زیبایی می‌دانستند.

امام خمینی بسیار به نظافت اهمیت می‌دادند و همیشه دوست داشتند بوی عطر استشمام کنند. وقتی وارد اتاق‌شان می‌شدی، انگار وارد بهشت شده بودی! همیشه فضای خانه، اتاق کار و محل عبادت و خواب ایشان، سرشار از عطر خوش و پاکیزگی بود. ایشان با نوه‌های خود بازی می‌کردند و از آن‌ها نمره‌ی درس‌های‌شان را می‌پرسیدند. اگر کسی از میان بچه‌ها، نمره‌ی خوبی آورده بود، امام به او یک عطر جایزه می‌داد.

امام بسیار خوش‌اخلاق و خنده‌رو بودند. هرگاه یکی از نزدیکان به دیدن ایشان می‌رفتند، امام خمینی سراپا غرق شادی بودند و با لبخند از مهمان‌شان پذیرایی می‌کردند؛ حتی اگر ناراحتی و یا مشکلی داشتند، به روی خودشان نمی‌آوردند.

امام خمینی بسیار به احترام و ادب تأکید داشتند. اگر کسی بدون توجه قرآن را روی زمین می‌گذاشت، ایشان قرآن را برمی‌داشتند و می‌فرمودند: «نباید قرآن روی زمین بماند.» امام با همه محترمانه برخورد می‌کردند. در طول زندگی‌شان حتی یک مرتبه هم اسم کسی را بلند صدا نکردند و با احترام برخورد می‌کردند.

این مرد بزرگ، این‌گونه رفتار می‌کرد که هنوز هم با فرا رسیدن چهاردهم خرداد اشک غم بر چشم‌های دوست‌دارانش می‌نشید. یاد آن رهبر مهربان، آن مرد بزرگ که با تمام بزرگی، دوست‌دار ساده‌زیست و کوخ‌نشینان بود بخیر!

===============

شکوه انقلاب

زهرا داوری

دلم گرفته امروز

غروب غصه‌داری‌ست

هوای خاطراتت

میان کوچه جاری‌ست

***

نبودنت چه تلخ است

نبودنت عذاب است

ولی همیشه نامت

شکوه انقلاب است

================

خرداد بی‌ترابه

منیره هاشمی

اصل خبر این بود: او رفت

- اویی که قلب و جان ما بود-

در خشک‌سال مهربانی

لبخند او باران ما بود

***

اصل خبر این بود: پر زد

سیمرغ ما از آشیانه

با رفتنش او کرد خالی

خرداد ما را از ترانه

***

اصل خبر در قلب ایران

آتشفشانی شعله‌ور کرد

فریاد آهِ ما جهان را

از رفتن او باخبر کرد

***

ایران بدون رهبر خود

یک‌دفعه شد دریایی از غم

پیراهن مشکی به تن کرد

مانند ایام محرم