آمار
| تعداد نشریات | 48 |
| تعداد شماره‌ها | 2,298 |
| تعداد مقالات | 33,267 |
| تعداد مشاهده مقاله | 11,862,504 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,044,545 |
بیمارى روانى: تاریخچه اولیه | ||
| نقد و نظر | ||
| مقاله 1، دوره 9، شماره 34-33، فروردین 1383، صفحه 64-74 اصل مقاله (116.54 K) | ||
| نوع مقاله: تخصصی | ||
| نویسنده | ||
| آر.ایْ. پرنتکى ترجمه سید مهدى موسوى | ||
| تاریخ دریافت: 26 مرداد 1395، تاریخ پذیرش: 26 مرداد 1395 | ||
| چکیده | ||
| بقراط (حدود سال 377ـ460 ق.م), شخصیت برجسته طب باستان, براى نخستین بار نابهنجارى هاى روانى را وارد مکتوبات پزشکى کرد. نوشته هاى او در باب آسیب شناسى روانى به همان اندازه که بدیع اند, جدلى و بحث انگیز نیز هستند. وى در مکتوباتش درباره (بیمارى مقدس) (صرع) از نادانى رایج آن عصر چنین انتقاد مى کند: (بنابراین, به نظر من این بیمارى به هیچ وجه الهى نیست و از بیمارى هاى دیگر نیز مقدس تر نیست, بلکه همانند سایر امراض علتى طبیعى دارد که از آن نشأت مى گیرد )(Zilboorg, 1941, pp. 43-44) بقراط اساساً به دلیل مشاهدات بالینى زیرکانه, رویکرد زیست پزشکى عقلانى و عرضه صریح و صبورانه دیدگاه هایش مشهور است. او معتقد بود که بیمارى از عدم تعادل مزاج سرچشمه مى گیرد. با اصطلاح مزاج اولین بار در نوشته هاى امپیدوکلس (433ـ 493 ق.م) برخورد کرده ایم که عناصر اساسى ارائه شده از سوى تالِس (آب), آناکسیمنس (هوا), هراکلیت (آتش), و گزنوفانس (خاک) را درهم آمیخته بود. نوشته هاى امپیدوکلس شالوده نظریه مزاج بقراط و نظریه پردازى شیمى ارسطو قرار گرفتند. زیلبورگ1 (1941) نقل مى کند که یک بار از بقراط خواستند که به دیدن فیلسوف بزرگ دموکریتوس, که دوستانش تصور مى کردند که به بیمارى روانى دچار شده, برود. از قرار معلوم بقراط با نظر عوامانه موافقت کرده و گیاه خربق را تجویز مى کند. بقراط پادشاهِ مقدونیه را از آن بیمارى اى که دیگران, سل (بیمارى پیشرونده و رو به وخامت) تشخیص داده بودند, ولى خود وى منشأ آن را روانى مى دانست, نجات بخشید. لیونز2 و پتروسلى3 (1978) سهم بقراط را در فهم بیمارى روانى چنین خلاصه کرده اند: نوشته هاى وى درباره حالت عاطفى بیمار و به طور کلى درباره بیمارى روانى, براساس برداشت امروزى بسیار زیرکانه و دقیق است. تعیین مغز به عنوان عضو تفکر و احساس, شاخصه مهم مرتبه بالاى فهم اوست) (p. 214). | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| بیمارى روانى: تاریخچه اولیه | ||
| نویسندگان [English] | ||
| AR.E. Prentki | ||
| مراجع | ||
|
Becker. G. (1978). The mad genius controversy. Beverly Hills, CA: Sage. Clarke, E., & OصMalley, C. D. (1968). The human brain and spinal cord. Berkeley, CA: University of California Press. Foster, M. (1901). Lectures on the history of physiology during the sixteenth, seventeenth and eighteenth centuries. Cambridge, UK: University Press. Gibson, C. (1889). The characteristics of genius: A popular essay. London: Scott. Gordon, B.L. (1949). Medicine throughout antiquity. Philadelphia, PA: Davis. Goshen, C.E. (1967). Documentary history of psychiatry. NewYork: Philosophical Library. Lyons, A.S., & Petrucelli, R. J. (1978). Medicine: An illustrated history. NewYork: Abrams. Sigerist, H. E. (Ed.). (1941). Four treatises of Theophrastus von Hohenheim called Paracelsus. Baltimore: Johns Hopkins University Press. Talbott, J. H. (1970). A biographical history of medicine. NewYork: Grune & Stratton. Veith, I. (1965). Hysteria. The history of a disease. Chicago: The University of Chicago Press. Zilboorg, G. (1941). Ambulatory schizophrenia. Psychiatry, 4, 149-155. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 985 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 650 |
||