خرما (ص 20 و 21)

خرما

حامد جلالی

ببین چه رنگ‌های قشنگی دارم: زرد، سرخ، قهوه‌ای و سیاه. همیشه هم شیرینم. هرچه رنگم تیره‌تر شود، شیرین‌تر می‌شوم. بالای درخت با دوستانم آویزان می‌شویم. بعد باغبان می‌آید آن بالا و ما را یک‌جا می‌چیند.

من خیلی خوش‌مزّه‌ام و خیلی برای بدن فایده دارم؛ یعنی راستش را بخواهید، حرف ندارم؛ برای همین، یکی از بهترین میوه‌های بهشتی هستم. خدای مهربان بیست بار اسمم را در قرآن آورده است. تازه، خیلی‌ها هسته‌ی مرا آرد می‌کنند و با آن نان درست می‌کنند. با برگ‌های درختم هم سبد، زیرانداز و خیلی چیزهای خوبِ دیگر می‌بافند.

من انواع زیادی دارم. شکل و مزّه‌ی هر کدام هم فرق دارد؛ اما همگی شیرین و خوش‌مزّه‌اند.

من برای خیلی از مریضی‌ها خوب هستم و خواصّ خیلی زیادی دارم. شماها مرا بیش‌تر توی ماه مبارک رمضان می‌بینید؛ اما می‌خواهم به شما بگویم که همیشه باید از من استفاده کنید.

پس با من دوست باشید و همین‌طور که کارهای خوب ‌خوب می‌کنید، سعی کنید چیزهای خوب‌ خوب هم بخورید.

حضرت‌ علی(ع) هم مرا خیلی دوست داشت؛ برای همین فرمودند: «خرما بخورید که شفای بیماری‌هاست.»