آمار
| تعداد نشریات | 48 |
| تعداد شماره‌ها | 2,293 |
| تعداد مقالات | 33,216 |
| تعداد مشاهده مقاله | 11,846,722 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,029,135 |
روش‌های به‌کارگیری قاعده جری و تطبیق در حوزه فهم قرآن | ||
| پژوهش های قرآنی | ||
| مقاله 1، دوره 21، شماره 80، آذر 1395، صفحه 4-27 اصل مقاله (547.98 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| محمدعلی رضایی کرمانی* 1؛ مرضیه رستمیان2؛ حسن نقی‌زاده1؛ عباس اسماعیلی‌زاده1 | ||
| 1دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| تاریخ دریافت: 17 آذر 1395، تاریخ پذیرش: 17 آذر 1395 | ||
| چکیده | ||
| الفاظ و معارف قرآن از حقایق و اصولی جامع سرچشمه گرفتهاند که فرامنطقهای و فراتاریخی می‌باشند. بر این اساس میتوان با کشف مفهوم حقیقی و حکم جامع و گذر نمودن از خصوصیات مصداقی، مفاد ظاهری آیات را بر مصادیق دیگر تطبیق نمود. بنابراین آنچه این نوشتار به‌دنبال آن است، پرداختن به روش‌های به‌کارگیری قاعده جری و تطبیق می‌باشد و در همین راستا، به بررسی مفهوم و مصداق منطقی و روش تنقیح مناط می‌پردازیم؛ زیرا در قاعده جری و تطبیق نیز این گونه است. بعد از انجام اموری که مقدمه فهم متن به‌شمار می‌آیند، آیات هم‌موضوع در کنار هم قرار داده می‌شود تا با کمک الغای خصوصیات غیر مؤثر، حکم عام کشف شود (جری) و این حکم و مناط، می‌تواند مبنایی مطمئن برای تطبیق بر مصادیق دیگر باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| جری و تطبیق؛ تنقیح مناط؛ الغای خصوصیت؛ مصداق | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Methods of Employing the Principle of Applicability and Comparison in Understanding the Qur’ān | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Muhammad Ali Rezaee Kermani1؛ Marziyeh Rostamiyan2؛ Hasan Naqizadeh1؛ Abbas Isma’ilizadeh1 | ||
| چکیده [English] | ||
| The Qur’ān’s words and doctrinal knowledge (ma‘ārif) have originated from inclusive truths and principles that are trans-regional and trans-historical. Accordingly, by discovering the real concept and inclusive precept and bypassing the evidentiary characteristics, the apparent content of the verses can be compared to other evidences. Therefore, what is pursued by this article is to address the methods of using the principle of applicability (jar-y) and comparison (taṭbīq), and similarly, to study the logical concept and evidence and the method of refining the basis of the ruling (tanqīḥ-i manāṭ), since it is also the same in the principle of applicability and comparison. After fulfillment of procedures that are considered as preliminary to understanding the text, the verses of similar subject are set together so that by abolition of ineffective features, the general ruling is discovered (applicability) and this ruling and manāṭ can be a reliable basis for comparison to other evidences. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,123 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 698 |
||