شعر / آخر عشق - پرچم محرم / (ص 7)

        شعر لالایی تو را می‌خواند
        چشم گهواره‌های مهتابی
        نگران نگاه بی‌رمقت
        این‌که امشب چرا نمی‌خوابی؟

        تا تو مردی شوی برای خودت
        روی پایت بایستی آرام
        مادرت مهر عاشقی را زد
        روی پیشانی تو پیش امام

      ناله با خشکی لبت کردی
      اشک در چشم آسمان خون شد
      تیر آمد نشست بر حلقت
      دشت تفتیده ناگهان خون شد

      همه‌ی اهل آسمان گفتند
      آخرین منزل غم و خطر است
      توی افلاک دفن خواهی شد
      کربلای تو سینه‌ی پدر است