تعداد نشریات | 54 |
تعداد شمارهها | 2,393 |
تعداد مقالات | 34,437 |
تعداد مشاهده مقاله | 13,133,767 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,792,123 |
زبان شناسی دین در نگاه المیزان | ||
پژوهش های قرآنی | ||
مقاله 3، دوره 3، 9-10، مرداد 1376، صفحه 28-53 اصل مقاله (212.52 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jqr.1997.22502 | ||
نویسنده | ||
محمد جواد عنایتی راد | ||
تاریخ دریافت: 17 اسفند 1395، تاریخ پذیرش: 17 اسفند 1395 | ||
چکیده | ||
دیدگاههاى گوناگون و دیدگاه علامه طباطبایى در تفسیر "المیزان" درباره زبان دین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. هنگامى که واژه "زبان" به کار مىرود گاه به معناى لغت و لهجه است و گاه سخن گفتن در سطح فهم مخاطبان و گاه به معنى نظاممندى سخن متناسب با جهانبینى گوینده است. امّا در این مقال، زبان یعنى "تحقیق و مطالعهاى تحلیلى درباره کلمات کلیدى زبان به منظور شناسایى جهانبینى قومى". نویسنده به نظرات انتقادى علامه طباطبایى پیرامون تئورىهاى زبان دین - اثباتگران (پوزیتیویسم(، انشائى بودن گزارههاى دینى (رمز و کنایه و تمثیل؛ اسطوره(، عرفى بودن زبان دین - پرداخته و نتیجه گرفته است که علامه به تئورى ترکیبى معتقد است. براساس این تئورى، دین داراى ابعاد گوناگونى است و متون دینى نیز به تناسب هر بعد و موضوعى از زبانهاى متفاوت بهره جسته و میان همه این ابعاد و اجزاء، پیوند منظم و زبان ویژهاى برقرار است که با آن مىتوان جهانبینى دین را به دست آورد. علامه طباطبایى پیرو این تئورى در زبان قرآن است و قضایاى آن را ترکیبى از انشاء، اخبار، رمز، تمثیل، کنایه، استعاره، حقیقت و مجاز مىداند. از نگاه علامه، زبان قرآن ویژگىهایى دارد بدین قرار: 1- مجموعه معارف قرآن، یک سلسله حلقههاى به هم پیوسته و منظمى هستند که هدف معینى را تأمین مىکنند لذا هر واژه و کلمه این مجموعه، در پیوند با اجزا و مجموعه سازمان، معنا مىشود و چه بسا معناى سازمانى آن با معناى لغوى و عرفى آن، موافق نباشد و یا با تأویل، توافق داشته باشد. 2- قرآن از سطوح و لایههاى گوناگون معنایى برخوردار بوده و شناخت لایههاى درونى آن، از فهم عادى و عمومى بالاتر است. 3- لازمه شناخت زبان قرآن، فهم دقیق تأویل و تنزیل آیات است. 4- پارهاى از آیات، محکم و نسبت به آیات دیگر، بنیادى هستند و پارهاى دیگر متشابه هستند و غفلت از این ویژگى در فهم زبان قرآن، آشفتگى و خلل ایجاد مىکند. علامه معتقد است که قرآن از ظاهر، باطن، محکم، متشابه، تأویل و تنزیل، بهره جسته، تا بتواند معارف عالى معنوى را با زبان ساده در سطح عمومى بیان کند. در حل معناشناسى گزارههاى کلامى، علامه به اشتراک معنوى و تأویل (تئورى ترکیبى( معتقد است. در پارهاى از صفات مانند: وجود، شىء، وجوب امتناع، حیات، قدرت، علم به تئورى اشتراک معنوى متمایل است و در پارهاى دیگر از صفات از قبیل: سمع، بصر، استواء، قریب، بعید، رضا، تکلم؛ تئورى تأویل را پذیرفته است. | ||
کلیدواژهها | ||
زبان دین؛ زبان قرآن؛ پوزیتیویسم؛ رمز کنایه؛ تمثیل؛ عرفى بودن؛ فلسفه زبان؛ المیزان؛ علامه طباطبایى؛ تئورى ترکیبى زبان | ||
عنوان مقاله [English] | ||
3 | ||
نویسندگان [English] | ||
Muhammad Jawad Enayati Rad | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 751 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 528 |