گاهی وقت‌ها برای رفتن دودها... (ص 4)

سردبیر

دودها خیلی بد هستند. آسمان دودی، آسمانِ گرفته و غمگین است. من نمی‌دانم این دودهای سیاه و قهوه‌ای از آسمان شهرِ ما چه می‌خواهند؟ چون باعث سرفه کردن و بیماری ما می‌شوند. این همه ماشین و کارخانه، چرا از سرِ هوای پاک ما دست برنمی‌دارند. کاش همیشه آسمان شهر ما تمیز بود! کاش بزرگ‌ترهای ما ماشین‌های‌شان را کم‌تر از خانه بیرون می‌آوردند و سعی می‌کردند از وسایل نقلیه‌ی عمومی استفاده کنند!

من گاهی وقت‌ها برای رفتن دودها دعا می‌کنم و می‌گویم: «خدایا، کاش می‌شد آسمان، همیشه پاک بود و ابرها زیادتر از گذشته، شهر ما را بارانی و برفی می‌کردند. تا از این دودهای آلوده اثری نماند!»