تعداد نشریات | 54 |
تعداد شمارهها | 2,385 |
تعداد مقالات | 34,309 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,957,812 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,687,586 |
اثر عناصر فرهنگ دینی بر زنداننامهها | ||
فصلنامه مطالعات ادبی متون اسلامی | ||
مقاله 4، دوره 02، شماره 4، شهریور 1392، صفحه 63-92 اصل مقاله (336.18 K) | ||
نویسندگان | ||
عبدالله رادمرد* 1؛ علیجان میرزایی2 | ||
1عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد | ||
2کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی | ||
تاریخ دریافت: 05 آذر 1394، تاریخ پذیرش: 05 آذر 1394 | ||
چکیده | ||
مسلّم است که شاعران و سخنسرایان فارسی چون دیگر مسلمانان از آیات الهی و سخنان پیامبر(ص) و پیشوایان خویش متأثّر شده، آنها را موجب ارتقای کلام خود و چهبسا معیاری برای فصاحت سخن خود دانستهاند، استناد به سخن خدا و پیامبر و پیشوایان دینی از یک سو اقناع حال مخاطب را در پیداشته از سوی دیگر باعث استواری و بلندی پایگاه شاعر بوده است. میزان استفاده و نوع بهرهبرداری از کلام خدا هم یکسان نیست و عوامل مختلف فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و بعضاً شرایط فردی شاعران، میزان بهرهمندی و نوع استفاده را به گونهای رقم زده که بعضی چون مولوی قرآن معنوی بسرایند و بعضی چون انوری، مسعود سعد، خاقانی کمتر و بعضی از معاصرین چون نیما و پیروان او خیلی کمتر از مضامین دینی استفاده کنند. نوع بهرهبرداری هم متفاوت بوده این تنوع و تفاوت در قالبهای ادبی هم به چشم میخورد. شاعران حبسیهسرا به دلیل گرفتاری، ناامیدی و یأس حاکم بر فضای زندان، تنهایی و دوری از وابستگیهای زندگی عادی انگیزه بیشتری برای تمسّک جستن به سخنان خدا و پیشوایان دین خدا داشتهاند. کلام الهی فصل الخطاب همۀ ادعاها بوده، شاعر زندانی توانسته است با بهرهگیری از آن به کلام خود قداست و نفوذ آن را بر مخاطب فزونی بخشیده، زمینۀ نجات خود را از حبس فراهم نماید، گاه نیز با استناد به کلام خدا و بزرگان دین مرام و عقیدۀ دینی خود را موجه جلوه داده به تبلیغ آن پرداختهاند. گروهی دیگر هم به کلام خدا و بزرگان دین تمسک جسته تا به پیشبرد مشی و مرام اجتماعی خود بپردازند. عدهای از حبسیهسراها نیز مضامین دینی را زمینهای برای بیان عواطف انسانی و اخلاقی ساخته به توصیههای تعلیمی و اخلاقی پرداختهاند. | ||
کلیدواژهها | ||
زنداننامه؛ قرآن؛ فرهنگ دینی؛ عاطفۀ اجتماعی؛ عاطفۀ اخلاقی و عقیدتی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The influence of the element of religious culture on prison letter | ||
نویسندگان [English] | ||
Abdoullah Radmard1؛ Alijan Mirzaei2 | ||
چکیده [English] | ||
It is obvious that the Persian poets and spokesmen, like other Muslims, have been affected by the divine revelations, the prophet's and their imams' words. Using these, they have promoted their language and have considered them as criteria for their eloquence. Citation to the God's, prophet's and the imams' words results in the satisfactory of the addressed people. Moreover, it causes the constancy of the poet's foothold. The amount and kind of the usage from the God's words are not the same. Various factors such as cultural, social and political factors and, in some cases, the personal situation of the poets, have caused that some poets, like Molavi, compose spiritual Quran and some, like Anvari, MasoudSad and Khaghani use the religious themes less and some recent poets, like Nima and his followers, use them even much less. The kind of this use has been various too. This variety and difference can be seen in the literary forms. The prisoner poets, because of grief, hopelessness and the regnant despair of the prison, loneliness and being away from the dependencies of the normal life, had more appetence towards the God's and divine leaders' words. The divine word was the the final word. By using these words, the prisoner poet has been able to make his words holy and increase his influence, which provided a background for his rescue. In some cases, he has used them to justify his dogma.Another group of poets have used the God's and divine leaders' words to develop their social policy and ideology. Also some prisoner poets have used the religious themes to express the moral and human emotions and then the educational and moral recommendations. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
prison letter, Quran, religious culture, prison poem, social emotion, moral emotion, faithful | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 554 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 581 |