یک نظریه صورى شده اخلاقى

(1) رویکردى که من در اینجا به عقلانیت اخلاقى مطرح کرده ام, طرحى اجمالى و ناقص دارد. کتاب من تحت عنوان:

شرح و بیان کاملترى را در بر دارد, فصل 7 تا 9 کتاب من تحت عنوان:

همین مطالب را به شکلى ساده تر بیان مى کند. همچنین بنگرید به کتاب کانت تحت عنوان:

و کتاب:

(2) توسل به سازگارى در فلسفه اخلاق اغلب مبهم و محل شک و شبهه است. بخشى از هدف من آنست که هنجارهاى مربوط به سازگارى را واضح و قابل دفاع سازم تا در تفکر اخلاقى سودمند باشد.

(3) به نظر من وظایف ناظر به سازگارى نیازمند این چنین قیدى است: (تا آنجا که بتوانید در این صورتها سازگار باشید و در اثر التزام به سازگارى, هیچ فاجعه اى بوجود نیاید…). این قید در مورد قاعده طلایى هم بکار مى رود. این قید را همیشه تلویحى در نظر داریم.

(4) براى بحث بیشتر درباره ( c ) و منطقِ ضرورت علّى, بنگرید به صفحات ـ 478ـ 337 کتاب:

(5) از این رو, آنچه خواهید که مردم با شما کنند شما نیز بدیشان همچنان کنید; زیرا این است تورات و صحف انبیاء (ترجمه کتاب مقدس, ترجمه قدیم, 1903, چاپ جدید 2002(انتشارات ایلام)ص 1093.

(7) پیشنهاد برخى آن است که ما GR را تنها به اعمال (کلى) (همچون رفتار محبت آمیز با فردى) اطلاق کنیم و نه در مورد اعمال (خاص و جزئى) (همچون برداشتن آپاندیس یک نفر). اما مورد آخر, عملى عام و کلى را بکار برده بود, پس این قید مشکلى را حل نمى کند.

(8) براى مبحثى درباره این اصل بنگرید به مقاله من با مشخصات زیر:

(9) براى مبحثى راجع به اصل(((RAةMA)) بنگرید به مقاله من:

دو اصل من یعنى (((RAMA))و (((OAA)) مفروض مى گیرد که نقیض هاى با وجدان بودن مستلزم ناسازگارى عمیق منطقى است. فردى که این مطلب را نپذیرد اما در عین حال گمان کند که نقیض هاى با وجدان بودن به نحوى قابل مناقشه اند, مى تواند این اصول ضعیف تر را تأیید کند((RAMA)) و((OAA)) و روایت هاى ضعیف تر قواعد متناظر استنتاج; برهان قاعده طلایى در پایان این گفتار هم به کار مى آید.

(11) مورد اخیر به دو قید فنى نیاز دارد. فرض کنید که ما یک سور مشتمل بر یک متغیّر ناظر به عمل را حذف کنیم و زنجیره درست ساخت امرى را جایگزین آن متغیّر کنیم. در آن صورت ما باید مطمئن باشیم که (1) این Wffِ امرى هیچ متغیرى را در بر ندارد که در سورى که در زنجیره درست ساخت مستنتج وجود دارد, یافت شود و (2) اگر ما سورى وجودى را حذف کنیم, زنجیره درست ساخت امرى جایگزین باید حرف بزرگ داراى خط زیرى باشد که متغیر ناظر عمل نیست و پیشتر در برهان مطرح نشد.

(12) حروف بزرگ بسته به زمینه اى که در آن به کار مى روند کاربردهاى متنوعى دارند. براى مثال در(M.Ma)ة(MbcةMA) (M)نخست به جاى یک گزاره و سپس به جاى ویژگى یک فرد و سپس به جاى رابطه میان افراد و در نهایت به جاى (مى تواند) به کار رفته است, معمولاً واضح تر آنست که حروف متفاوتى براى این موارد به کار رود.

(13) ربط و نسبت میان جملات تجویزى و جملات امریِ استاندارد غامض و پیچیده است. بنگرید به کتاب:

(14) اعتقاد به این که یک فعل بلا اشکال است, فرد را به رضایت به این امر ملتزم مى کند که آن کار انجام گیرد (یا به طورمساوى دلش بخواهد که انجام گیرد). ما مى توانیم واژه هایى نظیر (تأیید کردن), (پذیرفتن), (معذور دانستن) (روا داشتن) به یک معنا به کار بریم. معناى (رضایت داشتن) که ذهن ما به آن اشاره دارد نگرش درونى اى مى باشد و در مقابل اکراه قلبى (کراهت داشتن, نپذیرفتن, نهى کردن, مخالفت کردن) از عمل است. رضایت مندى در این جا طرز تلقى حدّاقلى است و لزومى ندارد در بیرون هم از فعل حمایت یا جانبدارى یا پذیرفته شود. این امر هم با رضایت داشتن با این که A انجام گیرد هم با رضایت دادن به این که A انجام نگیرد, سازگار است.

(15) (ضابطه قانون جهان شمولِ) من مشابه اصل ایمانوئل کانت است بیان اصل او چنین مشهور است: (بر طبق آن دستورى عمل که بتواند همزمان به صورت قانونى جهان شمول در آید). بسته به این که این اصل چگونه تعبیر و تفسیر شود مى تواند کاملاً با اصل من متفاوت باشد.
(16) اگر در پى تمرین چالش برانگیزى هستید, بى طرفى و ضابطه قانون جهان شمول را اثبات کنید.

پى نوشت هاى مترجم:

* مشخصات کتابشناسى مقاله به شرح زیر است: