سرود فردا
نرگس گنجى
زهرا.ع ـ عجب شیر
خواهر عزیز! لطف و محبت و نامه شما موجب سپاسگزارى است. چاپ سروده ها و نوشته هاى شما ربطى به بخت و شانس ندارد. شعر, هنرى ظریف است با مقررات ویژه خودش و نیازمند مدتى تمرین و مطالعه و تجربه است. و مجله هم در چاپ سروده ها محدودیتها و چارچوبهایى از نظر کیفیت و کمیت دارد که ناچار است آنها را در نظر بگیرد. اما اگر شانس را به معنى داشتن مقدمات لازم براى پیشرفت در آینده بدانیم, باید بگوییم که وضع شما خوب است و بخت یارتان! چرا که شما دست کم دو مقدمه لازم براى سرودن شعر را دارید: یکى ذهنى آهنگین و دیگرى عواطف لطیف. بهتر است مورد سومى را هم بر آن بیفزاییم و آن این است که شما اهل مطالعه هستید و لابد صفحات ادبى این مجله را هم مى خوانید و مطالعه از ضرورتهاى پیشرفت براى همه اهل قلم از کوچک و بزرگ و پیر و جوان است.
اما امیدواریم که مطالعه شما به مجله محدود نشود و با استفاده از کتابخانه عمومى یا دیگر شیوه هاى موجود, به مطالعه کتابهاى مفید در زمینه شعر و ادبیات ادامه دهید. و تجربه ها و نوشته هاى خود را براى ما نیز بفرستید. اخیرا بخشى به مجله افزوده شده است که در کنار برخى آثار نویسندگان و شاعران شناخته شده, نوشته هاى جوانان و دختران نوقلم را که نخستین سالهاى نوشتن را تجربه مى کنند, درج مى کند و این کار در حقیقت ثبت لطف و صفاى خاص این دوران در مجله است. شما نیز مى توانید آثارى را براى آن بخش مجله بفرستید و شروع خوبى را که با نوشتن نامه به مجله داشته اید, همچنان ادامه دهید. بار دیگر از محبت شما و به خاطر شعرى که فرستاده اید تشکر مى کنیم. موفق باشید.
فاطمه پهلوانى ـ قم
خواهر گرامى! سروده هاى شما رسید. ضمن تشکر باید بگوییم عواطف لطیف شما در کنار مطالعات متون دینى و قرآن کریم بسیار ارزشمند است; در عین حال تجربه نشان مى دهد که مهمترین راه براى تقویت قریحه ادبى, خواندن آثار شاعران موفق و پرآوازه است. امیدواریم از هر فرصت و فراغتى, هر چند کوتاه باشد, در زمینه مطالعات ادبى استفاده کنید.
این را هم بگوییم که ننوشتن نام و نشانى تان در نامه, موجب تإخیر در پاسخ مى شود. با این حال ضمن پوزش, از شما و سایر دوستان مى خواهیم که نام و نشانى خود را علاوه بر روى پاکت, در انتهاى صفحه نامه نیز بنویسند.
خواهران گرامى: سیده هاجر حسینى (گلدشت نجفآباد), بتول جغتایى (سبزوار) با سپاس از شما, امیدواریم همه دوستان جوان ضمن فرستادن سروده هاى خود, سن و میزان تحصیلات خود را هم در نامه ذکر کنند تا با توجه به سن و تجربه هاى آنها بتوانیم در باره آثارشان قضاوت کنیم و با آنها با توجه به موقعیتشان گفتگو کنیم.
به هر حال به نظر مى رسد که شما در آغاز راه ادبیات هستید و تلاش براى اینکه سخنتان را در قالب شعر بیان کنید, باعث تکه تکه شدن و ایجاد مشکل در بیان شده است. فراموش نکنید که نوشتن نثرى روان و زیبا اهمیتى بیش از سرودن شعر دارد; زیرا کاربرى فراوان تر و اشکال ادبى بیشترى دارد از قبیل داستان کوتاه, داستان بلند, مقاله, نمایشنامه, نثر شاعرانه, نامه نگارى ادبى و ... به نظر ما بهتر است در آغاز کار براى رسیدن به نثرى شیوا و روان, تمرین و مطالعه کنید و پس از مدتى در کنار نثرنگارى به تمرین و تجربه در زمینه شعر ـ که خود شکل مینیاتورى نثر است! ـ ادامه دهید.
ما نیز از مکاتبه شما با مجله خوشوقتیم و موفقیت شما را از خداى مهربان مى طلبیم.
