امید، نداشتهها را تبدیل به داشتهها مىکند
گفتگو با زهرا مرصّعیان - مسئول مجمع فرهنگى خواهران صاحبالزمان(عج)
ریحانه نعمتىفر
اگر چشم دل را از صافى ایمان عبور دهى، چشمهایى مىبینى که کوه تاریکىها مانع دیدنش نیست. آنگاه مىاندیشى که نابینایى گرچه ناتوانى جسمى است ولى مانع نیست که انسانى را در هالهاى از تنهایى و تاریکى محو سازد؛ و تنها احساس ترحم را در دلها برانگیزد. خانم «زهرا مرصعیان»، از جمله بانوان روشندل فرهیخته از شهرستان بیدگل است که با لطف و عنایت حضرت بارىتعالى در سال 68 مؤسسهاى به نام «مجمع فرهنگى خواهران صاحبالزمان(عج)» را افتتاح کرده و شروع به فعالیت نموده است. وى با سیماى بشاش و حُسنخلق، همراه با شوخطبعىاش با ما به گفتگو نشست.
زهرا خانم شما کجا متولد شدید و دوران تحصیل و نوجوانىتان چگونه سپرى شد؟
در شهرستان آران و بیدگل متولد شدم. ابتدا در کودکى کمى بینایى داشتم و مىتوانستم اطرافم را به صورت محو ببینم. ولى به علت ضعف بینایى زیاد، زمین مىخوردم و در سن 24 سالگى به طور کامل بینایىام را از دست داده ولى با این وجود، وارد حوزه علمیه کاشان شده و مشغول به تحصیل شدم و در طى مدت 10 سال توانستم مدرک لیسانس سطح دو حوزه را دریافت نموده و پس از فارغالتحصیل شدن، مکتب خواهران ولى عصر(عج) را افتتاح کرده و با به کارگیرى 100 عضو نوجوان و جوان، شروع به فعالیت کردم.
لطفاً کمى از مکتب ولى عصر(عج) و اهداف کلى آن براى ما توضیح دهید.
این مکتب در سال 68 افتتاح گردیده و تاکنون 15 سال از افتتاح آن مىگذرد و همچنان ما به لطف و یارى خداوند متعال مشغول به فعالیت هستیم. البته این موفقیتها را مدیون کمک دوستان و تلاشهاى بىشائبه آنها بخصوص معاونت مجمع خواهران خانم «عباسپور» مىدانم و بحمدللَّه توانستیم تا اینجا موفق شویم؛ ولى اهداف اصلى و اهدافى که همواره براى آن تلاش مىکنیم بسیار زیاد است ولى برنامههاى دینى و فرهنگى و ارتقاى سطح فکرى و مذهبى مردم و مخصوصاً جوانان که هدف اصلى ما جذب آنها به سوى تشکلها مىباشد، در رأس اهداف این مکتب قرار دارد.
براى رسیدن به اهدافتان چه برنامههایى را در نظر دارید؟
برنامههاى ما عبارتند از: برنامه یاد یاران، صندوق قرضالحسنه انصارالمهدى، بیمه امام زمان(عج)، برنامههاى سمعى و بصرى، تزئینات، گروههاى نمایش، سرود، کلاسهایى چون قرآن، دعاى ندبه، کمیل، حل مشکلات خانوادگى، پاسخگویى به مسائل شرعى و حل مشکلات اقتصادى افراد، که از عمده برنامههاى این مکتب مىباشد.
از جمله برنامههایتان، از برنامه یاد یاران و بیمه امام زمان را نام بردید. لطفاً در این باره کمى براى ما توضیح دهید.
هدف اصلى ما از برنامه یاد یاران، یاد شهدا و تجلیل از مقام آنهاست که بدین منظور ما به صورت هفتگى به منزل یکى از شهداى منطقه رفته و با والدین ایشان به گفتگو مىنشینیم و خاطرات شهید را از زبان خانوادهاش مىشنویم. سپس از زندگینامه و وصیتنامههاى شهدا گزارشى جمعآورى نموده و قصد داریم در آیندهاى نزدیک نمایشگاهى در این زمینه ارائه دهیم. در مورد برنامه بیمه امام زمان هم از سال 75 این طرح را مرحله به مرحله شروع کرده و از ابتداى طرح، نزدیک به 1300 نفر در این امر شرکت کرده و بیمه شدهاند. با استفاده از این طرح، درمانگاهى افتتاح شده که مردم از تسهیلات بهداشتى این درمانگاه به صورت رایگان استفاده مىکنند. دفترچههاى بیمهاى نیز در این راستا تهیه شده که در طى آن با بیش از 50 نفر از پزشکان (عمومى و متخصص) قراردادهایى امضا شده که طبق این قرارداد به صورت رایگان ماهیانه 30 نفر ویزیت مىشوند. در توسعه این طرح قراردادهایى را با داروخانهها و آزمایشگاهها بستهایم که قبول کردهاند تخفیفهاى زیادى را به مراجعهکنندگان این طرح بدهند و هماکنون نیز طرح بیمه بسترى در کلیه بیمارستانهاى کشور با ارائه دفترچه بیمه پسندیده قابل اجرا مىباشد.
علت موفقیت شما در انجام این امور چه بوده است؟
اولاً لطف و عنایت امام زمان(عج) و همچنین کمک و ایثار دوستان و خانواده. ثانیاً اینکه نابینایى و هر نقص عضو دیگر، یک مانع نیست. نابینایى چیزى نیست که گاهى با انسان نابینا باشد و گاهى نباشد. پس اینکه بنده و امثال بنده موفق مىشوند، نه اینکه نابینایى اذیتشان نکرده، بلکه سد راهشان نشده و سبب نشده از حرکت بایستند. هر کس پشتوانهاش خداوند است هیچ وقت شکست نمىخورد. جا دارد همین جا از خانوادهام که همواره یار و یاورم بودند تشکر و قدردانى نمایم که آنها همیشه حامى و پشتیبان من در تمام مشکلات زندگى بودهاند.
آیا تاکنون برایتان مانعى پیش آمده که شما را مغلوب یا دلسرد کند؟
تاکنون با موانع مختلف روبهرو شدم ولى چون نسبت به هر چیزى ضمن سنجیدن جوانب خوشبین هستم، شکست نخوردهام. از بچگى با هر مانعى که برخورد مىکردم مىگفتم این شکست نیست. چون اگر مىخواستم بگویم شکست، پشت سرش باید مىگفتم ناتوانم. «هر شکستى براى انسان درسى است براى پیشرفت آیندهاش.» این یک واقعیتى بود که همیشه سعى کردم در خصلتم پرورش دهم.
آیا موقعیتى پیش آمده که از وضعیت خود ناراحت شوید و دیگران شما را دلدارى دهند یا نصیحت کنند؟
البته پیش نیامده که مرا دلدارى دهند. در ایام نوجوانى گاهى ناراحت مىشدم و خانواده مرا نصیحت مىکردند؛ یعنى آن روزها هم اگر ناراحتى مىکردم از نابینایى خودم رنج نمىبردم از اینکه فکر مىکردم فرد مؤثرى نیستم ناراحت بودم؛ تا زمانى که رفتم حوزه و برنامههاى مجمع را انجام دادم و یک مقدار قانع شدم.
شما به عنوان یک فرد موفق در جامعه چه کسى را الگوى زندگى خودتان قرار دادهاید؟
الگوى زندگى من حضرت فاطمه زهرا(س) مىباشد که الگوى همه زنان و مردان مسلمان مىباشد و در ضمن من همیشه از عنایات آقا امام زمان(عج) نیز بهرهمند بودهام.
بهترین سرگرمى و تفریح شما چیست؟
بهترین سرگرمى من آن زمانى است که به مردم خدمت مىکنم و من به علت نابینایى نمىتوانم خودم کتاب بخوانم و این کار به عهده معاون بنده مىباشد. ولى هنگامى که متوجه کتاب جدیدى مىشوم بسیار خوشحال شده و آن را لمس مىکنم، لمس کردن کتاب هم براى من آرامشبخش است.
شیرینترین خاطره خود را براى ما بیان کنید؟
شهیدان ما چون به خاطر خدا مىجنگیدند تمامى خاطرههایشان برایشان شیرین بوده و ما هم چون هدفى الهى را دنبال مىکنیم حتى خاطرات تلخمان نیز شیرین مىباشد؛ از جمله یک روز ما با یکى از دوستان به قم سفر کرده بودیم و به علت عجلهاى که داشتیم سریع حرکت مىکردیم و سر یکى از پیچها محکم با یک نفر برخورد کرده و من بسیار ناراحت شده و به دوستم گفتم: اگر من چشم نداشتم ببینم او که مىدید. در این هنگام دوستم شروع به خندیدن کرد و گفت که او هم تقصیرى نداشت زیرا او هم خود نابینا بود!
آیا تا به حال آرزوى یک لحظه دیدن را کردهاید؟
مطمئناً انسان نابینا همیشه آرزویش این است که ببیند. من هیچ ساعت و ثانیهاى را بدون امید سپرى نکردهام. همیشه امیدوار بودم یک روزى ببینم. من مشکل نابینایى را، بستن درِ دنیا نمىدانم بلکه عقیده دارم که هر کس نقص عضو دارد و گوشهگیر است، فکر مىکند درِ دنیا به رویش بسته شده است.
زن را در یک جمله تعریف کنید.
زن، موجودى نیست که بتوان آن را در یک جمله تعریف کرد، ولى به نقل از «الکساندر دوما» بسى کارهاى بزرگ و درخشانى که الهامبخش آنها زنان بودند و اگر نبودند هرگز انجام نمىشد.
نظرتان در باره هنر شعر چیست؟
من قبلاً شعرهاى زیادى سرودهام که به علت اینکه مکتوب نگردیده، فراموشم شده است.
بزرگترین آرزوى شما چیست؟
من بسیار مدیون خانواده، به ویژه مادرم هستم. آنها براى من نه از لحاظ فیزیکى بلکه از هر جهت زحمات زیادى کشیدند و سختىها را تحمل کردند. بزرگترین آرزوى من این است که مزدشان را از خداى متعال بگیرند و مادرم شفا پیدا کند.
توصیهاى براى جوانان و کسانى که جویاى راه موفقیت هستند، بیان کنید؟
توصیه من به افرادى که بینا هستند یا آنهایى که جوانند و قدرت و توانایى دارند یا به هر صورت امتیازى دارند، این است که قدر خودشان را بدانند. مثل ماهى نباشند که تا در آب است بالا و پایین مىپرد و وقتى از آب بیرون افتاد قدر نعمتش را بفهمد. عامل موفقیت را، خودشان و قدرت خود ندانند بلکه به خدا تکیه کنند. حدیثى داریم که فرموده: «آنچه را دارید قبل از آنکه از دست بدهید قدرش را بدانید.» فکر مىکنم وسیله اصلى قدردانى، امید است. امید، نداشتهها را تبدیل به داشتهها مىکند. همین که تا شکست خوردى خودت را ناتوان ندانى و دنبال هدف باشى، امید است. و جوانان ما باید از شکستها عبرت گرفته و هر شکست را به عنوان پایان راه در نظر نگیرند و امید به خدا و توسل به ائمه(ع) را توشه راهشان قرار دهند.
صد بار بدى کردى و دیدى ثمرش را
خوبى چه بدى داشت که یک بار نکردى
آیا از سوى مراکز فرهنگى، مؤسسه شما حمایت مىشود؟
«NGO»ها نقش عمده و ارزندهاى در مورد هدایت فرهنگى و مذهبى جوانان که سرمایه عظیم کشور ما هستند، ایفا مىنمایند و مهمتر از آن با توجه به هجوم تهاجم فرهنگى غرب هنوز ناشناخته ماندهاند و در واقع جایگاه آن از سوى دولت تثبیتشده و تعریفشده نیست و به همین دلیل هیچ کمکى چه از نظر مادى و معنوى به آنها نمىشود و این مسئله مشکلات متعددى براى آنان ایجاد مىکند. ما از مسئولین دولتى و غیر دولتى توقع داریم تا امکانات لازم را جهت رشد و توسعه این تشکلها انجام دهند زیرا در واقع سرمایهگذارى بر روى این تشکلها سرمایهگذارى بر روى جوانان ملت مسلمان ما مىباشد. ما از مسئولین مربوطه خواستاریم حداقل فریادهاى ما را بشنوند و خودشان وجداناً هر اقدامى در این زمینه لازم مىدانند، دریغ نکنند که من به شخصه راضى نیستم.
پس از صحبت با خانم «مرصعیان»، آقاى «حقیقیان» مسئول آموزشى حوزه علمیه حضرت آیتاللَّه یثربى کاشان در باره مجمع صاحبالزمان(عج) و کارهاى مسئول آن گفت:
«مسئله هجوم فرهنگى امروز و ترور شخصیتها مسئلهاى قابل انکار نیست. قرآن مىفرماید: اینها هیچ وقت دست از کارهاى شیطانىشان در مقابل مسلمین و مؤمنین برنمىدارند و مرتب از راههاى مختلف وارد مىشوند مگر اینکه یک روز بتوانند دین شما را بگیرند و اگر دین شما را گرفتند دیگر به شما کارى نخواهند داشت؛ و آن موقع قطعاً به آرزویشان رسیدهاند که ان شاءاللَّه این آرزو را به خواب مرگ خواهند دید. قرآن هر کجا از مرد نام مىبرد دنبالهاش از زن نام مىبرد. زنهاى باایمان و مردهاى باایمان در ردیف یکدیگر قرار دارند.
در مورد خانم مرصعیان و نقش او به عنوان یک زن نمونه باید بگویم ایشان یک روحانى به تمام معنا هستند و با توجه به اینکه سرمایهاى نداشتند ولى با همت عالى و ارادهاى قوى توانستند به مرتبه والاى علمى برسند و مکتب «ولى عصر» را افتتاح نموده و با تلاشها و موفقیتهاى چشمگیر به چنین درجه والایى برسند و ما براى ایشان و اعضاى مکتب ولى عصر آرزوى موفقیت و سربلندى روزافزون از خداوند منّان خواستاریم و ان شاءاللَّه در راهى که راه خداوند و راه امام زمان(عج) است موفق باشند.
ما هم در پایان از خانم زهرا مرصعیان و خانم عباسپور (معاونت مجمع) به خاطر وقتى که در اختیار مجله قرار دادهاند، تشکر مىکنیم و آرزو داریم در آینده شاهد موفقیتهاى بیشتر این مجمع و اعضاى محترم آن باشیم.
