انتظار سبز

اى بى‏تاب بزرگ! اى روح انتظار! تو مى‏آیى، همه گسستگى‏ها، پیوسته مى‏شوند. همه ناباورى‏ها به عمیق‏ترین باور مى‏رسند. همه تزلزل‏ها به آرامش و استوارى مى‏پیوندند و همه اضطراب‏ها، تشویش‏ها و دلهره‏ها، شکسته مى‏شوند. تو مى‏آیى و انسان پایان شب را جشن مى‏گیرد.
آذرخش خشمت، خرمن خرمن سیاهى را شعله‏ور خواهد کرد و باران حضورت، رسوب‏هاى متعفن و گنداب‏هاى زمین را خواهد شست.
اى روح بى‏تاب ما، بتاب! اى مسافر غربت و غیبت دیرپا، بازآ. همه جاده‏ها در بهتى غریب، تو را مى‏خواهند. تو را مى‏خوانند و نام تو زمزمه همه کاروان‏هایى است که هراس فردا، دلهره عقبه‏ها و نگرانى شبیخون حرامیان دارند.
تو مى‏آیى و صداى منتشرت، همه حقیقت‏هاى مسخ شده را باز خواهد نمود و کدورت، تحریف‏ها را خواهد زدود و ایمان و عشق، فراگیرترین و آشناترین صداى زندگى‏ها خواهد شد.

ابوالفضل صمدى رضایى (کیانا) - مشهد