اعتماد به نفس، ورزش و فعالیتهاى فیزیکى در بانوان
ترجمه: فریده نایبى
منبع: اینترنت Sports
اعتماد به نفس همه چیز نیست ولى بدون آن چیزى امکانپذیر نمىباشد ... .
اعتماد به نفس - یا تصور یک خانم جوان از ارزش دادن به خود - به تدریج با بزرگ شدن افراد و ارتباط برقرار کردن با دیگران، پرورش مىیابد. اگر والدین، آموزگاران، مربیان و سایرین، دختربچهها را تأیید و تشویق کنند و به آنها احترام بگذارند، احساسات مثبت اعتماد به نفس و ارزش دادن به خود در آنها پرورش پیدا مىکند. بر عکس، اگر دیگران دخترها را دستکم بگیرند و با آنها طورى ارتباط برقرار کنند که گویى آنها توانایى انجام کارى را ندارند، باعث مىشوند که دخترها احساس بىارزشى کنند. در حالى که بیشتر اعتماد به نفس در سنین کم شکل مىگیرد، ولى افراد و جامعه نیز در تأثیرگذارى بر اعتماد به نفس، نقش دارند.
اعتماد به نفسِ بسیار کم در خانمهاى جوان ممکن است در نتیجه تبعیض، تبعیض جنسى، بىعدالتى در تمام جنبههاى زندگى، آزار و اذیت، سوء استفاده، اختلال در زندگى خانوادگى، نبود زنى به عنوان یک الگوى باارزش، تربیت خانوادگى نامناسب و سایر نقشهاى زنان در رسانهها، باشد.
دخترهاى نوجوان با اعتماد به نفس کم، بیشتر دچار مشکلات روحى روانى مىشوند (مثل افسردگى و بىنظمى در غذا خوردن)؛ گرفتار رفتارهاى پر خطر مىشوند؛ در مدرسه و در روابطشان با دیگران مشکلاتى دارند؛ ظاهر و تناسب اندام نامناسبى دارند و در مورد وزنشان، سایز و شکل ظاهرىشان دچار نگرانى هستند و فعالیتهاى فیزیکى را کنار مىگذارند. خانمهاى جوان با اعتماد به نفس بالا اغلب شاد و راضى هستند. در مدرسه خوب کار مىکنند و اجتماعى هستند و در فعالیتهاى فیزیکى شرکت مىکنند.
«در حالى که هر زن جوانى منحصر به فرد است ولى تحقیقات اخیر در کانادا تصویر منفى از اعتماد به نفس زنان جوان را نشان مىداد.
هر چند اکثر زنان جوان مىگویند که احساس خوبى نسبت به خودشان دارند ولى مردان جوان در تمام آزمونها در مورد اعتماد به نفس، نمرات بالاترى کسب کردهاند.
دخترهاى جوان طى دوران دبیرستان اعتماد به نفسشان را از دست مىدهند، شکاف بین مردان جوان و زنان جوان در سنین نوجوانى افزایش مىیابد.
اعتماد به نفس دخترهاى جوان بیشتر به روابطشان (به ویژه با خانواده) بستگى دارد ولى در پسرها این طور نیست.
دخترهاى جوان هنگام تهدید شدن ترجیح مىدهند کارى انجام ندهند و به هر قیمتى که شده از درگیرى خوددارى مىکنند.»
در سال 1988 [1367]، یک تحقیق راجع به زنان جوان و فعالیتهاى فیزیکى مشکل اعتماد به نفس و فعالیت فیزیکى در زنان را شرح داد:
زنان، در سنین پایین، توانایىهاى خود را براى شرکت در فعالیتهاى فیزیکى کمتر از حد واقعى تصور مىکنند و به خودشان ارزش کمى مىدهند و این دیدگاه را در جامعه در اختیار سایر افراد نیز قرار مىدهند از جمله پسرهاى همسن و سالشان. در نتیجه، شایستگى و مهارت یک دختر در فعالیتهاى فیزیکى دایماً کمتر از پسرهاى همسن و سالش مىشود. ممکن است دخترها فعالیتهایى را انتخاب کنند که از قدیم زنانه بوده یا بدتر از همه براى همیشه فعالیتهاى فیزیکى را کنار بگذارند.
شواهد خوبى در دسترس است که نشان مىدهد ورزش، زندگى پر شور و نشاط و یادگیرى فعالیتهاى فیزیکى، مىتواند تأثیر مثبتى بر اعتماد به نفس دخترهاى نوجوان داشته باشد. در واقع ما از نظر اخلاقى و وجدانى مسئولیت داریم که براى پرورش احساسات اعتماد به نفس در آنها برنامههاى اخلاقى خاصى را ارائه دهیم.
چگونه افراد مىتوانند اعتماد به نفسشان را افزایش دهند؟
مربیان ورزشى، آموزگاران دروس تربیت بدنى و مربیان راهنما براى داشتن یک زندگى پرنشاط مىتوانند به طور مثبتى بر اعتماد به نفس دخترهاى نوجوان تأثیر بگذارند. در واقع به همان ترتیب که طراحان برنامه و اعضاى سیستمهاى بزرگ که ورزش و زندگى پرنشاط را توسعه مىدهند.
کارهاى شخصى مربیان براى پرورش اعتماد به نفس
احترام متقابل را تمرین کنید و نام تمام اعضاى شرکتکننده را یاد بگیرید.
صداقت، تشویق مثبت را نشان دهید و تلاشها را شناسایى کنید.
به حرفهاى ورزشکاران و شرکتکنندگان گوش دهید. احساسات یک دختر جوان هنگام حرف زدن را درک کنید.
احترام بدون شرط را نشان دهید؛ وقتى دخترى رفتارى ناخوشایند دارد، شما باید رفتارش را دوست نداشته باشید نه اینکه از خودِ او خوشتان نیاید.
از نکتهها و تکه کلامهاى خاصى که به جنسیت مربوط مىشود حذر کنید. مثلاً نگویید: «این کار را مثل دخترها انجام نده!»
از اظهار نظر در مورد سایز و شکل و شمایل اندامهاى آنها خوددارى کنید.
به دخترها به خاطر مهارتها و موفقیتهایشان جایزه بدهید نه به خاطر چهره و شکل و شمایلشان. به آنها بگویید «امروز کار بزرگى انجام دادى.» هیچ گاه نگویید «امروز خیلى خوشگل شدى.»
پسرها را تشویق کنید مشکلاتشان را به روشى بدون خشونت حل کنند و حرفهایشان را بزنند.
به دخترها یاد بدهید تا محدودیتهایشان را اعلام کنند و بگویند: نه!
عمداً با روشهاى کلى واکنش نشان دهید؛ تمام تبعیضها یا حرفهاى کلیشهاى بر اساس جنسیت، نژاد، سن، قومیت، سایز اندامها، توانایى یا جهتگیرى جنسى را کنار بگذارید و نپذیرید.
خود را به عنوان یک الگوى مهم نشان دهید.
ورزشکاران و شرکتکنندگان خود را به مربیان خانمى که داراى قدرت و استقلال هستند معرفى کنید. اغلب، زنها را به عنوان راننده و قایقران تصور مىکنند ولى باید آنها را به چشم مقامات اجرایى، مربیان و آموزگاران نیز ببینند.
برنامهریزى
موفقیتهاى اولیه را بر اساس واقعیت و پیشرفت تدریجى قرار دهید.
فعالیتهاى مربوط به خانمهاى جوان را انجام دهید. بر همکارى، رابطه، سرگرمى و افزایش مهارت تأکید کنید.
طى آموزش، شرایط رقابتى را کاهش دهید.
در تصمیمگیرىها خانمهاى جوان را شرکت دهید.
تضمین کنید که هر شرکتکنندهاى نوعى موفقیت را تجربه مىکند.
براى بحث و بررسى ارزشها و رفتارهاى دخترها در برابر فعالیتهاى فیزیکى با والدینشان ملاقات کنید و ببینید براى پرورش موفقیت فیزیکى و اعتماد به نفس مثبت در آنها به کمک هم چه کارهایى مىتوانید انجام دهید.
به دخترها و پسرها در یک محیط توجه یکسانى داشته باشید.
از به کار بردن اظهارات و تکه کلامهاى مربوط به نژاد و جنسیت، از اذیت و آزار و تهدید کردن و خشونت کلامى و فیزیکى خوددارى کنید. اگر چنین وضعیتى رخ داد به سرعت آن را اصلاح کنید.
اگر مىدانید که خانم جوانى بىنظمى در غذا خوردن دارد به او کمک کنید تا فوراً مشاورههاى خاص را دریافت کند.
رقابتهاى فیزیکى براى خانمها فراهم کنید. بدون ایجاد شرایط امنیتى زیاد، ایمنى خانمها را نیز تضمین کنید. ...
راههایى براى تأثیرگذارى بر حمایت سازمان خودتان از خانمهاى جوان پیدا کنید.
چگونه سازمانها و مؤسسهها مىتوانند اعتماد به نفس را افزایش دهند؟
اگر ورزش، مدرسه و سیستمهاى زندگى بانشاط در مورد پرورش اعتماد به نفس جدى باشند، باید با بىعدالتى در مقابل زنها که در سیاستها و عملیات سیستم وجود دارد، مبارزه کنند. در اینجا روشهایى وجود دارد که سازمانها به وسیله آن مىتوانند فعالیت فیزیکى را کلىتر کنند تا براى دخترها و خانمهاى جوان قابل استفاده شود.
ترفیع و ارتباط
به تصویر کشیدن ورزش، زندگى پرنشاط و فعالیتهاى فیزیکى به عنوان کار مشارکتى و انحصارى که خانمهاى جوان را تشویق مىکند تا یک تصویر مثبت از خود بسازند.
...
استفاده از زبان غیر جنسیتگرایانه در تمام ارتباطات.
خط مشى
خط مشىها و کارهاى سازمان خود را بررسى کنید. آیا سازمان شما بىطرفى نسبت به جنسیت و عزت نفس مثبت را به وجود مىآورد؟ آیا مزاحمت، سوء استفاده و کارهاى منفى را منع مىکند؟ آیا آموزش ضمن خدمت بر اساس نیازهاى خانمهاى جوان فراهم مىآورد؟ آیا سلامت جسمى و اهداف واقعگرایانه براى ورزشکاران را گسترش مىدهد؟
...
تشکیل یک کمیته بىطرف براى هدایت کردن سیاستها و تغییرات در برنامهها.
ممکن ساختن حضور خانمهاى بچهدار، ارائه ساعتهاى متغیر براى کارکنان زن.
