سرود فردا
فاطمه نیازى
احمد باقریان - جهرم
برادر ارجمند، فصلنامه «فرهنگ کوثر»، «پیام غدیر» و «نگرشى کوتاه به مرکز نشر علوم اسلامى در جهان»، هدایاى گرانسنگ شما، قطعاً مفید و مثمر ثمر خواهد بود و از این بابت سپاسگزار شما هستیم.
در بخش آثارتان، قصیده «اى آسمان» از نظر وزن نیاز به بازسازى دارد. همچنین عباراتى از قبیل «یک قطرهاى» (به کار بردن دو علامت نکره قبل و بعد از اسم) در مقابل ترکیبهاى: «برف پیرى، چاه فنا و ابر فتوت» ضعیف به نظر مىرسد. با این حال، این قصیده با رفع نواقص - به پشتوانه مضامین عالى - جوهره یک شعر کامل را دارا است.
در «گیتى قاتل»، قافیه مصراع دوم با شکوه وزن فاعلاتن و ساخت سنتگراى واژههاى پیش و پس همخوانى ندارد. به نظر مىرسد در مصراع:
هست غرقاب فنا از بحر من خلد برین
به جاى واژه «بحر»، باید «بهر» (به معناى براى) گذاشت تا سیاق کلام حفظ شود.
«بزم جنون»، بىعیبترین شعر این مجموعه است. نگرش فلسفى با چاشنى شکایت از ناپایدارى روزگار و فریاد بیدارباش - که روح غالب آثار شماست - بیتها را در مسیرى از قبل پیشبینى شده، همپاى معنا قرار داده و چنین پیداست که مصراع پایانى، شکل تکاملیافته واژههاى این شعر است و «شعر جنون» نقش کاملکنندگى را ایفا مىکند.
غزل «ماه درخشان محمد(ص)» را مىتوان شعرى کامل نامید؛ هر چند کمرنگ نوشتن، خواندن سه بیت پایانى را مشکل کرده است و از این جهت قابل استفاده نیست. در همین فرصت از شما و سایر مخاطبان دعوت مىکنیم اشعارتان را با محوریت حضرت محمد(ص) براى ما بفرستید تا در سالى که به نام مقدس ایشان مزین شده است، استفاده شود. پیروز باشید.
سیدسیفالدین سید موسوى (آذر)
برادر گرامى، قصاید شما «در مذمت خطاکارى و اشتباه» و «مذمت نیرنگ» فخیم و استواراند اما در این شماره نمىگنجند و استفاده از آنها را به فرصتى مناسب موکول مىکنیم. منتظر سایر آثارتان هستیم.
ابوالفضل صمدى رضایى (کیانا) - مشهد
برادر گرامى، مثنوى «ستاره 5» ترانهاى است که ابهام «نبض آب» و «از ستاره تا شب» در کنار واژههاى ساده و بىتکلف و گاه خالى از تصویر! خواننده را با علامت سؤال بىجواب روبهرو مىکند. در بیت شش سرودهاید:
من از ستاره تا شب، نقش تو رو کشیدم
تو این شباى خسته، عکس تو رو کشیدم
گویا فراموش کردهاید، «تو رو کشیدم»، ردیف است و «نقش» و «عکس» اشتباهاً در جایگاه قافیه به کار رفتهاند. در حالى که هیچ سنخیتى با اصول قافیه ندارند و این اهمال در شعر شما، باورکردنى نیست.
«ستاره 6» ذوق شما را موفقتر ظاهر کرده است. درست مثل این است که این مثنوى، تکمله شعر پیشین باشد؛ با همان بافت، محتوا و مضمونپردازى.
«ستاره 7» غزلى است که تمام فراز و نشیب ستارههاى گذشته را به جان خریده و پر فروغ و ممتاز خودنمایى کرده است.
وزن فعلاتُ، فاعلاتن، فعلاتُ، فاعلاتن جامهاى فاخر است که بر اندام واژهها پوشانیده شده است و ستارهترین ستاره شما است. سربلند باشید.
