گردو

گردو درختی است زیبا و سایه‌افکن که به‌عنوان درخت زینتی به کار می‌رود. این درخت در مناطق معتدل دنیا رشد و پرورش می‌یابد.
منشأ درخت گردو را آسیای غربی و نواحی هیمالیا می‌دانند. در ایران نیز گردو در جنگل‌های شمال از «آستارا» تا «گلی داغ» در جلگه و ساحل تا ارتفاع 2200 متر از سطح دریا انتشار دارد و به طور پراکنده در جنگل‌های غرب دیده می‌شود. مهم‌ترین انواع گردو که در ایران کاشته می‌شوند عبارتند از:
گردوی کاغذی، سنگی، ماکویی، سوزنی، نوک‌کلاغی، ضیاآبادی، خوشه‌ای، سبزوار
ترکیبات شیمیایی:
در 100 گرم مغز گردوی خام و خشک، مواد زیر موجود است:
آب 3/5 گرم پروتئین 8/14 گرم مواد چربی 65 گرم مواد نشاسته‌ای 13 گرم کلسیم 100 میلی‌گرم فسفر 380 میلی‌گرم آهن 3 میلی‌گرم سدیم 2 میلی‌گرم پتاسیم 50 میلی گرم ویتامین A 30 واحد ویتامین ب1 35/. میلی‌گرم ویتامین ب2 12/. میلی‌گرم ویتامین ث2 میلی‌گرم

خواص گردو
گردو نه‌تنها قابلیت پایین آوردن سطح کلسترول خون را دارد، بلکه باعث کاهش خطر بیماری‌های قلبی و التهاب نیز می‌شود. به‌دلیل این که گردو حاوی مقادیر بالای اسیدهای چرب، اُمگا3 و «فیتواستروس»‌هاست، برای قلب مفید است. اسیدهای چرب امگا3 از طریق افزایش سطح HDL و کاهش سطح LDL باعث پایین رفتن مقدار تری‌کلسیرید و کاهش تشکیل پلاک‌های «آترواسکلروتیکی» در سرخ‌رگ‌ها می‌شوند.
گردو در مقایسه با سایر مغزها حاوی مقادیر بیشتر اسیدهای چرب امگا3 است.
گردو علاوه بر این که حاوی ترکیباتی است که برای قلب مفید هستند حاوی مقادیر ارزشمندی از ویتامین E، ویتامین B، فیبر و سایر عناصر معدنی است.
گردو مانند سایر مغزها غنی از کالری است. کالری موجود در گردو عمدتا به‌دلیل مقادیر بالای پروتئین و چربی موجود در آن است.
در هر 100 گرم گردو در حدود 68-65 گرم چربی وجود دارد که قسمتی از این چربی شامل اسیدهای چرب غیراشباع با چند باند دوگانه از قبیل «اسیدلینوئیک» و «اسید لینولنیک» است که در حدود 70% اسیدهای چرب موجود در گردو را تشکیل می‌دهند. در حدود 18% از اسیدهای چرب موجود در گردو، اسیدهای چرب غیراشباع با یک پیوند دوگانه و 12% پایانی را نیز اسیدهای چرب اشباع تشکیل می‌دهد. بنابراین گرچه گردو حاوی مقادیر زیادی از کالری است، اما اسیدهای چرب موجود در آن، به طور اساسی اسیدهای چرب غیر اشباع هستند که ضرری به سیستم قلبی - عروقی بدن نمی‌رسانند.
گردو هم از نظر کیفیت و هم از نظر کمیتِ پروتئین بسیار مورد توجه است. هر 100 گرم آن حاوی 8/14گرم پروتئین است که این پروتئین دارای کیفیت خوبی است و به آسانی نیز هضم می‌شود. گردو حاوی اسیدهای آمینه‌ی ضروری نیز است که بدن انسان قادر به ساختن آن‌ها نیست.
همچنین این ماده‌ی غذایی غنی از فیبر و مواد معدنی و ویتامین‌هاست. ویتامین‌های محلول در چربی از قبیل A، E و ویتامین‌های محلول در آب از قبیل ویتامین C، B1، و ... در آن وجود دارد.
آهن، روی، مس، منیزیم، فسفر و سدیم به مقدار کمی در گردو یافت می‌شود.
منابع:
1. مهندس قاسمی، میترا، خواص درمانی میوه‌ها و سبزی‌جات، نشر تیهو، چاپ دوم، 1382.
2. WWW.Tebyan net
3. مقاله‌ی فرآوری گردو مربوط به دومین همایش معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری استان کرمان.

تعداد مشاهده مقاله: 265