سرود فردا

برادر ارجمند – احمد باقریان – جهرم

از این که همراه همیشگی سرود فردایید، سپاس­گزاریم. در قصاید ارسالی شما، مولودیه­ای که به مناسبت میلاد حضرت رسول گرامی(ص) و امام صادق(ع) سروده­اید، توانایی شما در به کارگیری، قافیه­های کم­کاربرد، قابل توجه است. وزن «متقارب» در تناسب کامل با موضوع است و گریزی که به مسائل اجتماعی داشته­اید یک­نواختی شعر را از بین برده است.

«شاهد راه خدا» در پاس­داشت قیام امام حسین(ع) نیز در روایت­گری، موفق است هر چند گاه به تعبیرات و قافیه­هایی برخورد می­کنیم که در سروده­های دیگرتان، تکرار شده است اما لطف بیان آن را خواندنی کرده است.

«یاد زهرا(س)» و «نهضت زهرا(س)» هر دو در رثای حضرت فاطمه­(س) سروده شده­اند. بسامد «بیت حق و بیت خداوند» در این دو شعر که گاه در دو بیت بی­فاصله تکرار شده است، قابل تأمل است، مانند بیت­های دوم و سوم یاد زهرا(س). ضرب­آهنگ حاصل از توازن ارکان و بحر متقارب، رشته­ی تناسب با محتوا را سست کرده است در حالی که این موضوع در ارتباط با  مولودیه­ی شما، از نکات قوت آن سروده است.

بیت چهارم، هفدهم و هجدهم نیز نیاز به بازنگری در وزن دارند که احتمالا سهوا صورت گرفته است.

«دست خدا» سروده­ای زیبا و قابل تحسین از حضرت آیت­الله «صافی گلپایگانی» است که به لطف شما، ارسال شده است. باعث فخر و مباهات ماست که ادبیات، از خزائن ذهن و اندیشه­ی بزرگان دینی بهره­مند است. مخاطبان جوان نیز با آگاهی از این ارتباط و توجه، دل­شاد می­گردند. امید است فرصتی پیش آید تا این آثار گران­سنگ به زیور طبع آراسته گردد و همگان از آن­ها استفاده کنند.

سربلند باشید

طاهره جعفری – قم

خواهر عزیز، بسیار خرسندیم که فرصتی پیش آمد تا سروده­ی زیبای شما را بخوانیم و مورد بررسی قرار دهیم. به اعتقاد نگارنده، توشه­ی تلاش و استعداد ذاتی­ای که در شعر دارید بزرگ­ترین امید برای پیمودن این مسیر است. بی­تردید، شما می­توانید در آینده، شعرهای­تان را به بهترین صورت، سر و سامان دهید و با مطالعه­ی جدی و تمرین و تمرکز، پیش­رفت کنید. وزن، یکی از پایه­های اصلی شعر سنتی فارسی است. «ارباب فضایل» از نظر قافیه­پردازی، مثنوی است که انصافا قافیه­ها زیبا و بی­نقص است. از این نظر باید به شما تبریک گفت اما در وزن، این شعر جای بحث دارد. مصراع اول، «مفاعیلن فعلاتن فعلن» است که با وزن مصراع دوم «فاعلاتن فعلاتن فعلن» در تضاد است.

مصراع سوم مطابق وزن مصراع دوم است اما در مصراع سوم وزن به «فاعلات فاعلات مستفعلن» تبدیل می­شود. به همین منوال وزن مصراع­های این شعر، دچار نوسان است. یکی از بیت­هایی که وزن در آن رعایت شده، بیت هشتم است:

«در شجاعت اسوه­ای بر هر جوان

در سخاوت ساقی تشنه­لبان»

دو بیت آخر این سروده که به نظر می­رسد جدا از سروده­ی نخست باشد، در وزن بی­نقص است و به پیروی از اختیارات زبانی، بحر «هزج» را به­خوبی نمایان کرده است. از سیاق قافیه برمی­آید که می­تواند بخشی از یک مثنوی باشد. اگر تمام بیت­های شعر شما مانند این دو بیت از توازن در وزن برخوردار بود، مثنوی جالبی پیش رو داشتیم.

در پایان برای­تان آرزوی موفقیت داریم و خاطرنشان می­کنیم دست از مطالعه و تمرین برندارید و اشعار زیبای­تان را قوی و غنی نمایید.

پیروز باشید