سرخی هراسی

آیا برافروخته­شدن صورت (سرخی هراسی) نگران­کننده است؟

بعضی افراد به­خصوص آن­هایی که دچار اختلال اضطراب در جمع هستند، از این که هنگام حضور در مجالس، صورت آن­ها قرمز و برافروخته می­شود نگران هستند.

ترس آن­ها را «سرخی هراسی» می­نامند. اگر چه این اختلال - برخلاف سایر هراس­ها - اثرات منفی روی جسم ندارد اما ممکن است از نظر روانی شخص را بیازارد.

برافروخته شدن صورت می­تواند با علایم دیگری نظیر تنگی تنفس، گیجی، تعریق بیش از اندازه، تهوع، خشکی دهان، تپش قلب و ناتوانی در صحبت کردن همراه باشد.

افرادی که دچار این اختلال هستند قبل از این که به یک مهمانی یا اجتماعی از دوستان وارد شوند، نگران هستند که مبادا صورت آن­ها برافروخته شود و بعد اگر عاملی باعث ایجاد این سرخی صورت شد، فوق العاده برآشفته می­شوند. هر چه این ناراحتی بیشتر شود صورت آن­ها قرمزتر و  برافروخته­تر می­گردد.

نوعی درمان که آن را «رفتار شناخت­درمانی» می­نامند می­تواند این هراس را از بین ببرد. در این نوع درمان از روش روبه­رو شدن با محرک اضطراب­آور استفاده می­کنند. برای مثال اگر شخص در هنگام مواجه شدن با گروهی دچار احساس اضطراب شده، چهره­اش سرخ شود، به احتمال زیاد بعد از آن واقعه کوشش خواهد کرد که وارد فضاهای پرجمعیت یا گروه­های ناشناخته نگردد. اما این نوع درمان تأکید می­کند که این دسته افراد با عوامل ترس و اضطراب خود روبه­رو گردند و از آن فرار نکنند. هر چند به­ظاهر، این روش درمانی در ابتدا رنج­آور است اما مراجعه­ی منظم به روان­درمان­گر، در برطرف کردن این اضطراب می­تواند مؤثر باشد.

می­توان با درمان­های تهاجمی (جراحی) نیز این قرمزی را برطرف کرد ولی مؤثر بودن و ایمن بودن این روش هنوز اثبات نشده است.

منبع: مجله Health Beauty

November 2010