توطئه جدید علیه روحانیت

توطئه جدید علیه روحانیت‏ حجةالاسلام و المسلمین محمد تقى رهبر این روزها شاهد تخریب و توطئه‏اى هستیم که روحانیت را نشانه مى‏رود. آماج این حملات روحانیانى هستند که از اندیشه والا در اسلام‏شناسى و معرفت دینى برخوردارند و از آغاز نهضت اسلامى در کنار امام و درس فقه و اصول و اندیشه‏هاى سیاسى آن بزرگ مرد قرار داشته‏اند یا در جایگاه مرجعیت قرار دارند، تردیدى نیست که ساماندهى این توطئه در اختیار دشمنان اسلام و قدرتهاى سلطه‏گر و صهیونیسم و امپریالیسم جهانى است اما جاى تأسف است که این نقشه خائنانه به دست پاره‏اى عناصر داخلى و برخى فریب خوردگان خودى به اجرا در مى‏آید و اسفبارتر اینکه گاه پیاده نظام این حمله افرادى هستند که خود را طرفدار نظام و انقلاب مى‏دانند و به دلیل نداشتن قدرت تجزیه و تحلیل ابزار دشمنان مى‏شوند و ناخودآگاه زیربناى فکرى و انسانى اندیشه انقلاب و چهره هایى را که نماد انقلاب و سرمایه فکرى و علمى و ارزشى نظام‏اند را هدف قرار مى‏دهند که در هر مقطعى از زمان که مى‏گذرد نمونه‏هاى آن را مى‏بینیم. این موضوع ما را بر آن مى‏دارد که به گذشته این ماجرا برگردیم و به سیر تاریخى آن نگاهى گذرا کنیم تا مبرهن گردد که توطئه یاد شده نه فقط دست ابزار دشمنان دانا و دوستان نادان امروز است بلکه همپاى تاریخ سیاستمداران توحید استمرار داشته و حتى پیامبران و امامان معصوم نیز مصون از تیرها و ترکش‏هاى این جبهه مهاجم نبوده‏اند هر چند شرح این مختصر در این مجال نمى‏گنجد.لذا به روزگار خودمان و وقایع صدساله اخیر رجوع مى‏کنیم و مواردى را بازبینى مى‏کنیم و به ریشه‏هاى این عملیات روانى و تخریبى نظر مى‏افکنیم. چرا روحانیت هدف است؟ نخستین نکته‏اى که باید بدان توجه کرد اینکه چرا روحانیان و رهبران دینى هدف قرار مى‏گیرند؟ اینها که چهره‏هاى علمى، ارشادى، مردمى و محبوب و خدوم جامعه هستند که میلیون‏ها انسان از ولادت تا وفات به آنان نیاز دارند و به آنها اعتماد مى‏کنند و حساب و کتاب زندگى خود را بى‏پروا پیش روى آنان مى‏گشایند و صحت اعمال خود را رهین فتوا و امضاى آنان مى‏دانند و در یک سخن آنها که سکاندار معنویات و فرهنگ و معارف امت‏اند، چرا آنان هدف قرار مى‏گیرند؟ البته پاسخ این پرسش در عملکرد جبهه دشمن روشن است، روحانیت با این جایگاهى که دارد حامى منافع ملت و مصالح مملکت و دژخلل‏ناپذیر دفاعى کشور است و دشمن این را نمى‏خواهد. اما خودى‏ها و داخلى‏ها چرا؟! در این مورد نیز باید میان گروههاى داخلى مرزى برقرار کرد. یک طرف مرز، کسانى هستند که منافع نامشروع خود را به بیگانه پیوند زده و یا منافع و امیال نفسانى خود را با مواضع روحانیت منطبق نمى‏بینند و در یک تعارض درونى میان فطرت و شهوات قرار دارند تا کدامین غالب آید، و آنجا که منافع شخصى و امیال نفسانى و اغراض سیاسى غلبه مى‏کند به مواضع روحانیت پشت مى‏کنند طرف دیگر مرز خودى‏ها هستند که عمدتاً بخاطر کج فهمى و تحجر و جناح گرایى به نفى و اثبات شخصیت‏هاى روحانى مى‏پردازند اگر بخواهیم از این سه گروه تعبیر و تفسیرى طبق وقایع تاریخى گذشته داشته باشیم اینها همان «قاسطین و ناکثین و مارقین» زمان‏اند که در عهد امیرالمؤمنین(ع) در سه جبهه گروه معاویه، طلحه و زبیر و خوارج قرار داشتند... بارى توطئه علیه روحانیت در سالهاى اخیر از آنجا آغاز شد که استعمارگران خارجى و غرب باوران داخلى روحانیون را مزاحم خواسته‏ها و منافع نامشروع خود دیدند و تلاش کردند آنان را از سر راه خود بردارند. روحانیت را دیدند که از حمایت ملت برخوردار است و حاضر نیست در برابر دشمنان سر فرود آورد و هر کجا یک حرکت ضد استعمارى شکل مى‏گیرد روحانیون در صف مقدم مبارزه و در کنار مبارزان آزادى‏خواه قرار دارند، دیدند که روحانیت در مقام مرجعیت با یک فتواى فقهى کاسه و کوزه استعمار را درهم مى‏ریزد. و مثلاً در قضیه تنباکو و فتواى تحریم آن از طرف مرجع بزرگ میرزاى شیرازى براى کوتاه کردن دست انگلیسى‏ها از انحصارات آن تا بدانجا نافذ است که در حرمسراى شاه نیز کسى به خود حق نمى‏دهد لب به قلیان بزند! این نفوذ کلمه را دشمنان ملت زیر نظر داشتند از اینرو در صدد تخریب این تکیه گاه مستحکم برآمدند. نفوذ و نقش روحانیت را در انقلاب مشروطیت دیدند و تصمیم به حذف روحانیت از صحنه سیاسى گرفتند، مجاهدات آیت اللّه کاشانى را در ملى کردن نفت دیدند و دیدیم که روزنامه نگاران آنروز و سیاسى کاران آن زمان چه کردند! حضرت امام(ره) به این نکته‏هاى تاریخى توجه داده و به تحلیل آن پرداخته‏اند. امام با اشاره به عملکرد برخى سیاسیون فرمودند: «خوب شما تا آخر هم اعلیحضرت را مى‏خواستید اینکه نمى‏توانید حاشا بکنید تا آخر هم مى‏گفتید خوب ایشان باشند...حکومت نکنند، شمائى که تا آخر اینطور بودید، بختیار هم تا آخر مى‏خواستید، آخر شما نباید دیگر ما را بازى بدهید... از میرزاى شیرازى که قضیه تنباکو را درست کرد تا آقاى کاشانى تمام علمائى که در خلال این در مشروطیت براى اسلام کار کردند...تمام اینها را به آنها بد گفتند.آن روزنامه جبهه ملى را پیدا بکنید میرزاى شیرازى را متهم کرده بود به دروغگوئى، شیخ فضل اللّه را اینقدر فحش داده! جرم شیخ فضل اللّه بیچاره چه بود؟ جرم شیخ فضل اللّه این بود که قانون باید اسلامى باشد، جرم شیخ فضل اللّه این بود که احکام قصاص غیر انسانى نیست، انسانى است. او را دار زدند و از بین بردند و حالا شما به او بدگوئى مى‏کنید! بعد مى‏رسید به آقاى کاشانى آقاى کاشانى هم همینطور بود، جرم اینها همین است که باید اسلام در ایران پیاده شود و شما مى‏گوئید که احکام غرب مترقى است.» (نقل از صحیفه نور، ج 15، ص 21 با تلخیص) امام راحل در جاى دیگر با اشاره به دستهاى تفرقه افکن میان صفوف ملت چنین مى‏گوید: «تاریخ یک درس عبرت است براى ما...تاریخ مشروطیت را بخوانید که وقتى مشروطیت پاگرفت دستهایى آمد و مردم ایران را به دو دسته تقسیم کرد..طرفدار مشروطه، مخالف مشروطه. در خانه دو تا برادر مخالف و موافق بودند، نگذاشتند مشروطه آنطور که علما طرح ریزى کردند عملى بشود تا آنجا که مرحوم شیخ فضل اللّه نورى در ایران بخاطر اینکه مى‏گفت باید مشروطه مشروعه باشد و آن مشروطه‏اى که از غرب و شرق به ما برسد قبول نداریم در همین تهران به دار زدند و مردم کف زدند یا رقصیدند.» (صحیفه نور، ج 18، ص 136 با تلخیص) حضرت امام در جاى دیگر با اشاره به ترورهاى انجام شده نسبت به روحانیت وضع پس از انقلاب را بدینگونه ترسیم فرمودند: «ببینید چه جمعیت‏هائى هستند که روحانیون را مى‏خواهند کنار بگذارند همانطور که در صدر مشروطه با روحانى این کار را کردند و اینها را زدند و کشتند و ترور کردند. همان نقشه است. آنوقت ترور کردند سید عبداللّه بهبهانى را، کشتند مرحوم نورى را و مسیر ملت را از آن راهى که بود برگرداندند به یک مسیر دیگر و همان نقشه الآن هست که مطهرى را مى‏کشند،فردا هم شاید من و پس فردا هم یکى دیگر، مسیر غیر مسیرماست، مسیر ما اسلام است و اسلام مى‏خواهیم، ما آزادى که اسلام در آن نباشد نمى‏خواهیم.» (صحیفه نور، ج 6، ص 286). روحانیت در جبهه تشیع‏ ناگفته پیداست که روحانیتى مورد خشم و بغض دشمنان کینه توز اسلام است که سرمایه معنوى و خط سیاسى خود را از فرهنگ تشیع گرفته باشد، تشیع سرخ که از محراب على(ع) و کربلاى حسینى(ع) الهام مى‏گیرد که به کفر و نفاق و ظلم و جنایت تن نمى‏دهد و نابودى آن را مى‏خواهد و خط قرمز آن حریم اسلام و پاسدارى از ارزشهاى دینى و انسانى و اخلاقى است و گرنه بسیار بودند عالمان دینى و راویان حدیث و حاملان فقه بیرون از حریم تشیع که به ذلت و سازش تن دادند و بر سر دنیا معامله کردند و در دربار ظلمه جاى گرفتند و توجیه‏گر مظالم و شهوات و جنایات آنها شدند. نمونه‏اى از این را در عالمان وابسته به دربار بنى امیه و بنى مروان و بنى عباس در تاریخ اسلام مى‏بینیم. در حالیکه ائمه معصومین و یاران صدیقشان از گفتن یک مسئله شرعى ممنوع بودند و آزاد مردان شیعه تبعیدى و زندانى و زنده به گور مى‏شدند و خانه هایشان را بر سرشان خراب مى‏کردند، عالمان دربارى در کنار خلفاى جور مى‏نشسته و با امنیت خاطر روزگار مى‏گذراندند و هرگاه لازم مى‏شد به نفع دربارها فتوى مى‏دادند و حدیث جعل مى‏کردند و کتاب خدا را به نفع آنان تفسیر مى‏نمودند. در حالیکه روحانیت شیعه، چنین سابقه و عقبه فکرى و دینى و تاریخى فرهنگ سازش را نفى مى‏کرده و لذا همواره مورد خشم زورگویان بوده است و امروزه نیز چنین است و در آینده نیز چنین خواهد بود چرا که فرهنگ تشیع قابل بازسازى به نفع تبهکاران نیست. این است که به فرموده امام راحل: «در هیچ کشور و انقلابى جز انقلاب بعثت و رسالت و زندگى ائمه هدى - علیهم السلام - و انقلاب اسلامى ایران سراغ نداریم که رهبران آن اینقدر آماج حملات و کینه‏ها گردند.» (صحیفه نور، ج 20،ص 242) در انقلاب اسلامى ایران دیدیم که دشمن زخم خورده و خشمگین و عوامل کثیف آنان حتى از رنگین کردن محراب‏ها با خون عالمان و روحانیان هفتاد و هشتاد ساله نگذشتند چرا که آنان را سکان دار انقلاب و ستیزه گران علیه دشمنان اسلام و غارتگران جهانى و افشا کننده نیرنگ‏هاى عناصر وابسته به آنان مى‏دانستند و به حق چنین است. شهیدان بزرگوارى چون آیت اللّه مدنى و قاضى و دستغیب و اشرفى اصفهانى و بهشتى و مطهرى و قدوسى و باهنر در ارودگاه روحانیت شیعه خیمه زده‏اند و باید خون آنان همچون طلایه داران تشیع ریخته شود چرا که استکبار درنده خوى طعمه خود را در کشور ایران از دست داده و راه بازگشت ندارد و گناه این را به گردن روحانیت مى‏اندازد چرا که پرچم انقلاب در کف روحانیت است و آحاد ملت از حوزوى و دانشگاهى و کارگر و کشاورز و مرد و زن و استاد و دانشجو دل در گرو روحانیت دارد چرا که آنان را آزموده‏اند و دیده و خوانده است که روحانیت شیعه پاى هیچ قرارداد استعمارى را امضا نکرده و در برابر ستم و غارتگرى و استعمار گردن خم نکرده است و این براى روحانیت شیعه افتخار بزرگى است. مواضع روحانیت در برابر اقطاب ثروت و زر و تزویر روحانیت با زندگى زاهدانه همواره از دست بردن به سفره سرمایه داران پرهیز داشته و با چپاولگران حقوق مردم در ستیز بوده و به همین دلیل مورد خشم مرفهان و پول پرستان بوده است به فرموده امام راحل(ره): «علماى اصیل اسلام هرگز زیربار سرمایه‏داران و پول پرستان نرفته‏اند و همواره این شرافت را براى خود حفظ کرده‏اند و این ظلم فاحشى است که کسى بگوید دست روحانیت اصیل طرفدار اسلام ناب محمدى(ص) با سرمایه داران در یک کاسه است و خداوند کسانى را که اینگونه تبلیغ کرده و یا چنین فکر مى‏کنند نمى‏بخشد. روحانیت متعهد به خون سرمایه داران زالو صفت تشنه است و هرگز با آنان سر آشتى نداشته و نخواهد داشت. آنها با زهد و تقوا و ریاضت درس خوانده و پس از کسب مقامات علمى و معنوى نیز به همان شیوه زاهدانه و با فقر و تهیدستى و عدم تعلق به تجمّلات دنیا زندگى کرده‏اند و هرگز زیر بار ذلّت نرفته‏اند...به هر حال خصوصیات بزرگى چون قناعت و شجاعت و صبر و زهد و طلب علم و عدم وابستگى به قدرتها و مهم‏تر از همه احساس مسؤولیت در برابر توده‏ها روحانیت را زنده و پایدار و محبوب ساخته است و چه عزتى بالاتر از اینکه روحانیت با کمى امکانات تفکر اسلام ناب را بر سرزمین افکار و اندیشه مسلمانان جارى ساخته است و نهال مقدّس فقاهت در گلستان حیات و معنویت هزاران محقق به شکوفه نشته‏اند. راستى اگر کسى فکر کند که استعمار روحانیت را با این همه مجد وعظمت و نفوذ تعقیب نکرده و نمى‏کند ساده اندیشى نیست؟» (منشور روحانیت، پیام حضرت امام قدّس سرّه) توطئه ترور شخصیت‏ها در اینجا توصیه مؤکّد داریم که علما و فضلا به ویژه نسل جدید روحانیت بار دیگر «منشور روحانیت» را که پیام تاریخى امام خمینى (قدس سره) به روحانیون سراسر کشور بود بخوانند که بسیارى مطالب را در موضوع سخن از گذشته و آینده موشکافى کرده و مى‏تواند افشاگر توطئه‏هاى روزانه علیه روحانیت باشد و راهگشاى افکار نسل نو را در برابر توطئه و شایعه سازى‏ها باشد. این روزها اگر مى‏بینیم افرادى به راه افتاده و از این مجلس به آن مجلس و از این دانشگاه به آن دانشگاه کوچ مى‏کنند و یک مشت لاطائلات و اکاذیب را در میان نسل دانشجو و جوانان خام مى‏پراکنند، این توطئه ادامه همان توطئه‏هاى گذشته است که بدان اشاره شد. این دوره گردها و مزدوران فریب خورده از فضاى آزادى سیاسى کشور سوء استفاده کرده و با شایعه سازى و دروغ‏پردازى سعى در مخدوش کردن چهره علما و فقها و محققان و نظریه پردازان حوزه‏ها دارند با همان سیاست از پیش طراحى شده یعنى تخریب چهره این بزرگان و دامن زدن به جوّ بى‏اعتمادى میان مردم و مراجع و جوانان کشور نسبت به روحانیت تا این پایگاه مستحکم را سست کنند و اعتبار و اعتماد را از بین ببرند و زمینه را براى نفوذ بیگانه‏گان و غرب باوران و وطن فروشان هموار سازند. یکى در سخنرانى منبرى دامن به این جوّسازى مى‏زند و دیگرى در سخنرانى در دانشگاه و یکى نیز با قلم و دیگرى با شایعه سازى و دروغ‏پردازى و سرنخ همه اینها در دست دشمن مهاجم و اردوگاه وطن فروشانى است که طرح نقشه مى‏کنند و القا مى‏نمایند و گروهى دانسته و ندانسته، و بسیارى به عقیده خودشان با حسن نیت!! و انگیزه دینى آنرا دامن مى‏زنند، در حقیت، همان دست‏هائى که شیخ فضل اللّه نورى و مدرس را در صدر مشروطیت به شهادت رساندند و عالمان و ائمه جماعات و جمعه و مسؤولان نظام را در اول انقلاب با بمب و گلوله به شهادت رساندند، ترور کردند امروزه تغییر تاکتیک داده و با ترور شخصیت آنها در صدد ویران کردن پایگاه روحانیت‏اند تا هر یک را به نوعى از صحنه خارج کنند و روشنفکرى غربى را رواج دهند و زمینه حاکمیت لیبرالیسم و امپریالیسم و زور و زر را فراهم آورند و اکنون که انقلاب اسلامى سى ساله مى‏شود جبهه نوین دیگرى را علیه انقلاب بگشایند و بدون تردید این ماجرا تمام شدنى نیست و سلاح را نباید از کف نهاد که جنگ ادامه دارد. و بر مسؤولین اطلاعاتى و امنیتى نظام است که با عزمى جدى و ساز و کارى دقیق و گسترده پایگاه‏هاى دشمن را در هرجا و مکان و هر لباس و مقام شناسائى کرده و آن پایگاه‏هاى نفاق و جنایت را درهم بکوبند و اسناد وابستگى این جریان به خانه دشمن را برملا سازند تا مردم دشمنان دین و ملت را بشناسند و زمینه فریبکارى و خیانت آنان از بین برود که یکى از عرصه‏هاى مبارزه امروزه اینجاست و نباید از پاى نشست.

تعداد مشاهده مقاله: 119