سخنان معصومان علیهم السلام ازدواج بناى محبوب

سخنان معصومین (ع) ازدواج بناى محبوب پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم: «ما بُنِىَ فِى الاِسلامِ بَناءٌ اَحَبُّ اِلى اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِن التَزویجِ.» (وسائل الشیعه، ج 14، ص 3) در اسلام، در پیشگاه خدا، بنایى بر پا نشده است که محبوب‏تر و عزیزتر از ازدواج باشد. پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم: «شِرارُکُم عُزّابُکُم، وَ العُزّابُ اِخوانُ الشَّیاطین». (بحارالانوار، ج 103، ص 221.) بدترین شما عزبها هستند(که بدون همسرند) عزبها برادران شیطان مى‏باشند. پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم: «مَن تَزَوَّجَ فَقَد اُوتِىَ نِصفَ العِبادَة.» (منتهى الآمال، ص 176) کسى که ازدواج کند نیمى از پاداش عبادت به او داده مى‏شود. پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم: «اِذا جاءَکُم مَن تَرضَونَ خُلقَهُ وَ دینَهُ فَزَوِّجُوه» (بحارالانوار، ج 103، ص 374) هرگاه خواستگارى که اخلاق و دین او را مى‏پسندید نزد شما آمد، با ازدواج او موافقت کنید. پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم: «مِن بَرَکَةِ المَرأَةِ خِفَّةُ مَؤونَتِها وَ مِن شُؤمِها شِدَّة مَؤونَتِها» (وسایل الشیعه، ج 15، ص 11) از نشانه‏هاى برکت زن سبک بودن هزینه زندگى اوست و از نشانه‏هاى بد قدمى او سنگینى هزینه زندگى او مى‏باشد. پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم: «مَا استَفادَ امرُءٌ مُسلِمٌ فائِدَةً بَعد الاِسلامِ اَفضَلَ مِن زَوجَةٍ مُسلِمَةٍ تَسُرُّهُ اِذا نَظَرَ اِلَیها وَ تُطیعُهُ اِذا اَمَرَها و تَحفَظُهُ اِذا غابَ عَنها فى نَفسِها وَ مالِه ». (وسایل الشیعه، ج 14، ص 23) مرد مسلمان بعد از اسلام، بهره‏اى برتر از همسرى مسلمان نبرده است. همسرى که وقتى به او مى‏نگرد مایه مسرّت اوست، و آنگاه که به او دستورى مى‏دهد اطاعت مى‏کند، و در غیاب شوهر، حافظ ناموس خود و اموال شوهر است. پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم: «مَن سَرّهُ اَن یَلقى اللّهَ طاهِراً مُطَهِّراً فَلیَلقَهُ بِزَوجَةٍ و مَن تَرَکَ التَزویجَ مَخافَةَ العَیلَةِ فَقَد اَساءَ الظَنَّ بِاللّهِ عَزَّ و جَلَّ.» (من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 385) هر کس شادمان مى‏شود به این که خداوند را در حال پاکى و پاکیزگى (معنوى) ملاقات کند، پس خداى را همراه زوجه‏اى ملاقات کند، و کسى که ازدواج را به خاطر ترس از خرجى زندگى رها کند، در حقیقت به خداى عزّ و جلّ بدگمان شده است. خوشبویى زن در بیرون منزل‏ پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم: «اَىُّ اِمرَأَةٍ تَطَیَّبَت وَ خَرَجَت مِن بَیتِها فَهِىَ تُلعَنُ حَتّى تَرجِعَ اِلى بَیتِها مَتى مارَجَعَت». (وسایل الشیعه، ج 14، ص 114) هر زنى که خود را خوشبو کند و از خانه بیرون رود همواره مورد لعن است تا آنگاه که به خانه باز گردد. امام على علیه السلام: «اَفضَلُ الشَّفاعاتِ اَن تَشفَعَ بَینَ اِثنَینِ فى نِکاحٍ حَتّى یَجمَعَ اللّهُ بَینَهُما.» (وسائل الشیعه، ج 14، ص 27) بهترین شفاعت آن است که براى ازدواج بین دو نفر وساطت کنى تا آنان را همسر گردانى . امام صادق علیه السلام: «اِذا تَزَوَّجَ الرَّجُلُ المَرأَةَ لِمالِها اَو جَمالِها لَم یُرزَق ذلِک فَاِن تَزَوَّجَها لِدینِها رَزَقَهُ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ جَمالَها وَ مالَها.» (من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 392) هنگامى که مرد، زن را به خاطر ثروت یا زیبایى‏اش به ازدواج درآورد به هدفش نخواهد رسید، ولى اگر با او به انگیزه دین و ایمانش ازدواج کند، خداى عزّ و جلّ هم زیبایى و هم ثروت او را روزى اش خواهد نمود. امام صادق علیه السلام: «لایَنبَغى لِلمَرأَةِ أَن تُجَمِّرَ ثَوبَها اِذا خَرَجَت (من بَیتِها).» (اصول کافى، ج 5، ص 519) هنگامى که زن از خانه‏اش خارج مى‏شود سزاوار نیست که لباسش را خوشبو کند.

تعداد مشاهده مقاله: 64