توطئه آمریکا در کانال سوئز و دریای سرخ

بر اساس گزارشات و مدارک موجود، بمحض انتشار خبر مین گذاری در دریای سرخ، رسانه های خبری صهیونیستی دنیا، ایران را مسئول مین گذاری در منطقه مذکور معرفی کردند و این ادعا در حالی صورت گرفت که هنوز هیچگونه اطلاعاتی از کیفیت و کمیت مین ها و انفجارات ذکر شده در دست نبود از طرفی اعلام شد که گروهی به اسم جهاد اسلامی مسئولیت انفجارات مزبور را بعهده گرفته اند در صورتیکه همه می‌دانند چنین حرکتی با وسعت زیادی که داشت بطور قطع و یقین از عهده یک گروه مبارز سیاسی هر چند هم قوی باشد خارج است.

بصراحت می‌توان گفت که در رابطه با مین گذاری دریای سرخ، از همان اولین انفجاری که رخ داد، وجود دست مرموز و مشکوک و ابهام انگیزی که در پشت پرده ظاهر این حرکت حضور داشت، محسوس بود.

آنچه که شک و تردید انسان را مبنی بر توطئه بودن این جریان به یقین تبدیل می‌کند، حضور سریع نیروهای آمریکائی، انگلیسی، فرانسوی و ایتالیائی وو... در این منطقه حسّاس جهان بود که به بهانه جمع کردن مینهای پرتاب شده توسط کشتیهای نامعلوم و مرموز بمجرد شنیدن خبر مذکور، دفعتا ً خود را به منطقه رساندند.

در این مقال شرحی از اهداف توسعه طلبانه امپریالیسم آمریکا در دریای سرخ و چگونگی توطئه ساختگی مین گذاری کانال سوئز را بیان خواهیم کرد.

پر واضح است که آمریکای امروز بعنوان امپراطوری قدرتمند غرب بمنظور دست یابی و حضور فعال در مناطق حساس و استراتژیک جهان، تمایل زیادی به بکارگیری روشهای پیچیده سیاسی و تهاجمات نظامی غیر مستقیم را دارد زیرا:

اولا ً از مقابله مستقیم با نیروهای مقاومت ملی در کشورهای منطقه جلوگیری نماید.

ثانیا ً در معادلات قدرت ممکن است با اینگونه حرکتهای سیاسی و غیر مستقیم یک ابرقدرت، ابرقدرت دیگر را مات نموده و از صحنه خارج سازد.

ولی اگر آمریکا یا هر قدرت استعماری دیگری، حضور نظامی یا سیاسی خود را بطور مستقیم و بدون در دست داشتن مستمسکی که در محاکم بین المللی و افکار عمومی و رودربایستی های سیاسی مورد پسند باشد، پای در میدانی بگذارد این احتمال وجود دارد که تضاد غیر قابل حلی بوجود آید و توطئه ها برملا گردد و حوادث اخیر- که یکی از توطئه های مرموز و پیچیده آمریکا بود- با اهداف ذیل بوقوع پیوست:

اهداف مین گذاری در دریای سرخ

1-                حادثه مین گذاری دریای سرخ در ابتداء یک بازی سیاسی تبلیغاتی بود که هدف آن ایجاد تشنج در این منطقه حساس بود تا توجیهی برای حضور در آبراه فوق- که یک شاهرگ حیاتی برای اقتصاد غرب بحساب می‌آید- وجود داشته باشد. همچنین حضور بیشتر در دریای سرخ که با در نظر گرفتن گرایش کشورهای سواحل شرقی و غربی این دریا یعنی متحدین آمریکا (کشورهای سومالی، سودان، مصر، یمن شمالی و عربستان سعودی) در یک جناح و متحدین شوروی (یمن جنوبی و اتیوپی) در جناح دیگر، حائز اهمیت می‌باشد.

از دید ناظران سیاسی، در این فراز آمریکا با نقشه و برنامه ای حساب شده، پس از ایجاد تشنج و با استفاده از عواملی که در چارچوب پیمان ستاره درخشان قصد حضور فعالتر نظامی در این منطقه را دارد و بطور مشخص دو محور عمده مصر و سومالی که یکی سلطه بر کانال سوئز در محور شمالی و دیگری در محور جنوبی دریای سرخ مجاور کانال باب المندب و در کنار کشور کمونیستی اتیوپی قرار دارد، هدف های این حضور می‌باشند، قابل ذکر است که بدنبال همین تحرک اخیر یکی از جزایر سومالی طبق قراردادی بین سومالی و آمریکا به یک پایگاه نظامی آمریکا تبدیل شد.

2-                از مدتها قبل شنیده می‌شد که تلاشهائی توسط کشورهای مرتجع جهت حفظ صدام و به بهانه پایان یافتن جنگ صورت می‌پذیرد و متحدین صدام تاکنون بارها درخواست نموده اند که ارسال سلاح به طرفین جنگ قطع شود تا این قطع تسلیحات به پایان جنگ کمک کند که البته خوب می‌دانیم صدام خود بیاری همین مدعیان صلح به سلاحهای مجهز و مدرن تسلیح می‌گردد و منظور آنان جلوگیری از ارسال سلاح برای جمهوری اسلامی بوده و لذا یکی از اهداف این توطئه، کنترل این جریان و ایجاد اشکال برای محمولات جمهوری اسلامی است که از آن آبراه می‌گذرد تا بهر طریق ممکن حضور و تلاش نظامی جمهوری اسلامی را محدود نمایند. چرا که آمریکا می‌داند که پیروزی ما در جنگ، جمهوری اسلامی ایران را بعنوان یک محور تعیین کننده و بعنوان اهرم مهمی علیه غرب و شرق مطرح خواهد کرد و این برای منافع آمریکا در منطقه و در جهان خطر بزرگی محسوب می‌شود و درست بهمین دلیل بود که جمهوری اسلامی بعنوان عامل مین گذاری معرفی می‌شود تا با دلیلی موجه به گشتن و کنترل کشتی های ما بپردازند.

ناگفته نماند که برخی نیز لیبی را عامل این انفجارات معرفی کردند که این نیز با توجه به نزدیکی لیبی به جمهوری اسلامی و حمایتی که این کشور در جنگ تحمیلی از جمهوری اسلامی ایران می‌کند، قابل تغییر است زیرا لیبی ها با موقعیت جغرافیائی که دارند نیاز چندانی به کانال سوئز و دریای سرخ ندارند و هدف این توطئه بیشتر متوجه ایران بود.

بی‌مناسبت نیست که در اینجا به اشتباه بعضی از برادران که ابتداء می‌پنداشتند حرکت مزبور یک حرکت انقلابی است اشاره کنیم و بیانات حضرت امام مبنی بر رسوا کردن توطئه اجانب و استکبار جهانی را ذکر کنیم.

امام با این سخنان که انعکاس زیادی نیز در رسانه های بین المللی داشت جلوی این توطئه را سد کردند.

ایشان چنین فرمودند:

«در بحر احمر و یا در کانال سوئز که یک چیزی واقع می‌شود تبلیغات سوء می‌کنند که ایرانیها این کار را می‌کنند.»

3-                هدف سوم این توطئه ایجاد زمینه های روانی برای حضور در خلیج فارس و مقابله با انقلاب اسلامی است.

امپریالیسم با این حرکت قصد دارد به جمهوری اسلامی هشدار بدهد که در نزدیکی ایران در دریای سرخ علیرغم حضور قطب قدرت شرق (اتیوپی و یمن) ابتکار فعال منطقه در دست آمریکاست و نیز در همین رهگذر، قصد آمریکا اینستکه به متحدین خود اطمینان قلب بیشتری در مقابله نمودن با انقلاب اسلامی بدهد.

4-                سرعت عملی که در حضور خلق الساعه آمریکا، انگلیس، فرانسه، ایتالیا و تعداد اندکی از نیروهای شوروی مشاهده شد، این حرکت را به یک مانور از پیش برنامه ریزی شده بیشتر می‌نمایاند تا مقابله با یک بحران دریایی. و لذا چنین بنظر می‌رسد که حرکت توطئه آمیز فوق، یک مانور عملی و آزمایشی جهت نشان دادن قدرت و سرعت عمل آمریکا و قدرتهای استکباری بوده تا با توجه به تهدید جمهوری اسلامی در مورد بستن تنگه سوق الجیشی و مهم هرمز، امکان مقابله با این اقدام را بنمایش بگذارد و روحیه متحدین خود را در منطقه خلیج فارس نیز بالا ببرد.

غافل از آنکه حسابگری قدرتهای شیطانی تنها بر مبنای سلاحهای مدرن است و قدرت و خلاقیت ملتهای مستضعف و مسلمان و نیز نیروی ایمان ملت مسلمان ایران و دیگر ملل عالم بالاتر از این هاست.

و نیز غافل از آنکه شرایط و امکانات منطقه خلیج فارس و حضور فعال انقلاب و جمهوری اسلامی در منطقه، تحول عظیمی را در کل منطقه ایجاد نموده است. و آمریکا تاکنون از هیچ اقدامی که توان آن را داشته است علیه جمهوری اسلامی فروگذار نکرده است و ملت ما نیز تا احقاق حقوق حقه خود در جنگ تحمیلی، یک گام عقب نخواهد نشست و این حق ماست در صورتیکه امکانات خلیج فارس بر ما بسته شود این امکانات را بر روی همه و بر روی آمریکا مسدود کنیم.