سرمقاله

شما را به خدا، ای مسئولین!

اسلام با رسالت پیامبر خاتم (ص) شکل گرفت و با ولایت امیرالمؤمنین (ع) کمال یافت و با خون حسین (ع) تثبیت گردید. حسین وارث آدم، نوح، موسی، عیسی، محمد، علی و فاطمه، حسین وارث تمام خوبان و سمبل همه خوبیها، حسین خون خدا و نور حق، حسین مصباح هدایت و کشتی نجات و و ... که با نثار هستی خود و ایثار جان و مال، خانه و زندگی، اهل و عیال، خواهر، برادر و یاران و اصحاب خود در راه خدا زیباترین سرمشق و کاملترین خط را در سر لوحه ی تاریخ انسانی و در صفحه آسمان کمال به روشنی خورشید ترسیم نمود. او هم چون شمع در آتش خدا سوخت و با شعله ای که برافروخت خورشید هدایت شد، فرا راه انسان به سوی خدا، او راه مستقیمی را پیمود که نزدیکترین راه به سوی خداست، راه نزدیکی که نزدیکتر از رگ گردن است به انسان. راهی که با یک جهش انسان را به مقام شهود و شهادت و زندگی جاوید می رساند.

آری امت مسلمان ایران با ایمان به اسلام محمدی و تشیع علوی و با عشق بی کران به مکتب حسینی در یک پرواز ملکوتی به سوی حق و کمال مطلق، فاصله زمان و مکان را در نور دید و خود در کربلای عشق و عاشواری ایثار یافت و ندای «هل من ناصر ینصرنی» ثارالله را با گوش دل نیوشیده و با تمام وجود پاسخ مثبت بدان داده و صادقانه «یا لیتنی کنت معک فافوز معک» را تحقق بخشیده و با این حال هنوز خود را در نیمه راه یک خم کوی عشق دیده و در محضر خدا و راستای کربلا و عاشورائی که حسین و تمام جوانان و یارانش شهید و همه خیمه و خرگاهش در آتش کین خاکستر و تمام اهل بیتش اسیر در راه خدا شدند، خویشتن را عقب مانده و شرمسار می بیند. این ملتی است که جوانان برومندش می گریند که چرا هنوز شهادت نصیب آنها نشده است و پدران و مادران شهید داده اش اشک حسرت می ریزند که خود به فیض شهادت نائل نشده اند.

آنان که هنوز نمی دانند، بدانند که رمز مقاومت و شکست ناپذیری این ملت بی نظیر در عشق و ایمان به حسین (ع) است و تا حسین و مکتب او را نشناسد این ملت را هم نخواهد شناخت.

و اکنون به مناسبت فرا رسیدن ایام عاشورای حسینی و تقارن آن با هفته جنگ گرچه سخن بسیار است لکن در این مجال کوتاه ضروری است نکاتی چند که مرتبط با سرنوشت جنگ و فداکاری امت اسلام است مورد اشاره قرار گیرد.

می دانیم که حاکمیت نظام فاسد و مفسد ستمشاهی با قیام ملت اسلام ساقط گردید و سران آن در زباله دان تاریخ فرو غلطیدند ولی کرمهای کثیفی که زائیده آن منجلاب سیاه بودند و با طوفان انقلاب و تابش خورشید اسلام در سوراخهای متعفن خود خزیدند، بعد از چندی در سایه ی کرامت و لطف اسلام و فراز و نشیبهای انقلاب و هماهنگ با توطئه های اربابانشان با تغییری جزئی در شکل و قالب ظاهری دوباره کم کم به صحنه جامعه باز گشتند و با سوءاستفاده از شرائط جنگ و همگام با صدام، به فساد و افساد و خیانت و جنایت دست یازیدند. در اینجا سخن از گروهکهای سازمان یافته و وابسته ای نیست که خیلی زود دستشان رو شده و انقلاب به آسانی آنها را از سر راه خود برداشته است زیرا که آنها اگر معبری را منفجر یا انسانی را دزدانه ترور می کنند لعن و نفرین بیشتری را برای گور سیاه خود می خرند و مردم نیز به جمهوری اسلامی دلبسته تر می شوند.

بلکه سخن از ضد انقلاب در چهره های دیگری است که همچون میکربهائی کثیف و خطرناک در پیکره جامعه اسلامی نفوذ کرده و با بهره برداری از امکانات و شرائط موجود انقلاب ناجوانمردانه تر از صدام، از پشت به جبهه اسلام خنجر می زنند. ضد انقلاب و ضد اسلامی که:

در یک چهره به صورت زنان هرزه بزک کرده با آرایش تند و لباسهای ننگین و خودنمائی در خیابانهای شمال تهران، قرآن و آیات الهی را با وقاحت و تجری، آشکارا و بی محابه به مسخره و ریشخند گرفته و با دهن کجی نسبت به انقلاب اسلامی، خون دهها هزار شهید به خون خفته را لگد کوب و پایمال کرده و گرگ صفت به قلبهای داغدیده و پاک خانواده ها و پدران و مادران شهید داده پنجه می افکند و ... .

و در چهره ای دیگر با گرانفروشی و احتکار و سوءاستفاده های گوناگون بخش عظیمی از مایحتاج مردم مستضعف را که با جانبازی و ایثار همین مردم و پول متعلق به بیت المال فراهم شده به بازار سیاه و بازار آزاد سرازیر کرده و با مکیدن خون همین ملتی که ولی نعمت و نگهبان کشور هستند، میلیون میلیون به جیب جهنمی خود می ریزند و هل من مزید!

و در چهره ای دیگر در ادارات با کاغذپرانی و دور سر گرداندن مراجعین، کم کاری رشوه خواری، پارتی بازی و تبعیض، اسراف و تبذیر بیت المال و سوءاستفاده از امکانات آن، جوسازی علیه عناصر مؤمن و فداکار ادارات و کوبیدن آنها و عدم اطاعت از دستورات مسئولین انقلابی و حتی اظهار این تز که هم چون ریگ کف جوی آب هستیم که می مانیم و باید همدیگر را داشته باشیم ولی آنها! ــ یعنی مسئولین ادارات ــ رفتنی هستند، جان مردم مستضعف و رنجدیده و امیدوار و متوقع از جمهوری اسلامی را به لب رسانده و به سوی نارضایتی و یأس از نظام اسلامی سوق می دهند!

و در دهها چهره دیگر مانند دزدی، قاچاق فروشی و وارد کردن مواد مخدر و توزیع آن بین جامعه، اشاعه فحشاء و منکرات و ... در صدد تضعیف و هدم جمهوری اسلامی هستند. آیا این قابل تحمل است که همین ضد انقلاب با کمال جرات از خارج بازگشته و مطالبه اموال توقیفی و مصادره شده را کند؟! و معاملات ده میلیونی و صد میلیونی انجام داده و پولهای حاصله را به خارج قاچاق نماید؟

آیا شایسته است در حالی که دولت اسلامی و توده های میلیونی مستضعف برای تامین نزدیک به سه میلیون واحد مسکونی مورد نیاز برای 40 میلیون جامعه ایرانی در اثر جنگ و گرفتاریهای دیگر هنوز نتوانسته گامهای موثری بردارد، برخی از همین عناصر پلید و هتّاک به اسلام با کمال اطمینانِ خاطر به ساختن خانه های چهل میلیون تومانی در شمال تهران مبادرت کنند! و همه چیز هم برایشان فراهم باشد؛ در حالی که عموم افراد جامعه و حتی پدری که چند شهید به انقلاب تقدیم کرده است برای چند شاخه آهن و پول آن به منظور ساختن یک لانه محقر معطل نوبت و لنگ هزینه آن باشد!

هیچ کس و حتی دشمنان انقلاب نمی توانند نقش انقلاب و دستاوردهای عظیم و بی نظیر معنوی و مادی آن را منکر شوند ولی این یک واقعیت تلخ است که هر امری از امور کشور که رسوبات طاغوت در آن نقشی دارند با کینه توزی و تعمد آنها برای تضعیف و هدم جمهوری اسلامی از زمان شاه  معدوم بدتر شده است.

به خدا قسم اینان نه پایبند قانونند و نه ایمان به خدا دارند و در چنین حالی نه نصیحت می تواند مانع ادامه خیانت و جنایت آنها شود و نه شعارهای انقلابی و اکنون متاسفانه در مورد اینان نه انقلاب حاکم است و نه قانون.

آیا این درست است که شعارها انقلابی باشد ولی در مقام عمل، در مورد اینان، طبق قانون رفتار کرد آن هم در شرائطی که قانون و ضامن اجرای آن در حدی است که از باب مثال دهها و صدها میلیون تومان اموال توقیفی را به سرمایه داری که فراری بوده و اکنون بازگشته یا به وکیل او باز پس میدهد ولی قانون از کنترل جنایتها و خیانتهای همین سرمایه دارها عاجز است؟!

آن گاه این قانون در صورت تطبیق مصداق با حکم در مورد این افراد باید اِعمال شود که قانون دیگری بتواند مثلا فرزند مشمول او را به سربازی ببرد و یا از حرکت اتومبیل او در جهت معکوس خط ویژه اتوبوس بازدارد! و یا از چپاولها و غارتها و زنان و دختران بی بند و بار آنان جلوگیری نماید و یا .. آیا بهتر نیست در شرائط کنونی در مورد اینان برعکس این روش عمل شود؟

شما را به خدا ای مسئولین محترم و دل سوخته، به خاطر حفظ اسلام و خون شهدا بیایید یا خودتان با برنامه ریزی و کمک حزب الله، منکرات و زشتیهائی را که با اشکال مختلف می رود تا چهره اسلام و انقلاب را لکه دارد کند با قاطعیت انقلابی نابود سازید و یا اجازه دهید امت اسلام با عمل دقیق به رساله عملیه، امر به معروف و نهی از منکر را خود عملی سازند که به یقین ملتی که پوزه ابرقدرتها را در طی انقلاب و جنگ تحمیلی در سرزمین غرب و جنوب کشور اسلامی به خاک مذلت مالید به آسانی قادر است این لکه های ننگ را نیز از جامعه اسلامی پاک کند.

و السلام. رحیمیان