پیام شهید

قسمتی از وصیت نامه پاسدار شهید سید حسن میررضوی

خدایا تو شاهد باش که من هدفی جز تو و مقصودی جز راهی که تو خودت توسط پیامبر اکرم (ص) و امامان معصومت به من نشان داده ای ندارم و عشقی جز شهادت در راه تو ندارم و امیدم به توست و غیر تو پناهگاهی ندارم هر چند بنده ای معصیت کارم و بار گناهانم بر دوشم سنگینی می کند، منتهی از درگاه لطف و کرمت ناامید هم نیستم و به فضل و کرمت چشم دوخته ام و امیدوارم که این بار هدیه ای که خودت به من ارزانی داشته ای تقدیمت کنم، و جوانان ما باید قدر این نعمت بزرگ را بدانند و پیش از آنکه مرگ سیاه دامن گیرشان شود مرگ سرخ را استقبال نمایند و هر کس در این معامله نافع پشیمان گردید بداند که به طور حتم ضرر کرده است، از آن جایی که بر هر فرد مکلف لازم است که هنگام فراغت از این دنیای فانی وصیتی نماید لذا به چند توصیه از برادری که هم اکنون در میان شما نیست و روحش ناظر اعمال و کردار شماست توجه فرمائید و به آن عمل نمائید:

1ـ تقوای خدا را پیشه کنید، از حرام خدا دوری نمائید و حلال او را شکرگزار باشید، نعمت های مادی و معنوی تعالی را به یاد آورید و قدر نعمات بی پایانش را بدانید. خدا را در همه حال ناظر اعمال خود بدانید و در پیشگاه او معصیت او را نکنید و بدانید که مسافرید و همیشه در حال حرکت هستید و روانه به سوی او هستید «انا لله و انا الیه راجعون».

2ـ فکر دنیا و ظواهرش را تا می توانید از سر خود بیرون کنید و دنیا را فقط پلی برای رسیدن به سرای جاوید قرار دهید لحظه ای هم به آخرت خود بیندیشید و ببینید که چه توشه ای و چه کوله باری برای قبر و قیامت خود دارید روزی که تنها اعمال پسندیده به درد انسان می خورد... .

3ـ به پرورش روح بیشتر از جسم خاکی بی ارزش توجه نمائید. قرآن را با تعمق بخوانید، زیرا آن چه روح خسته ی انسان را نیرو می بخشد آیات قرآن کریم است.

4ـ از دعا و راز و نیاز با خالق و معبود خود فراموش نفرمائید زیرا دعا، سیم رابط ما بین نیازمند و بی نیاز ذکر خداست که قلبهای معشوق و مضطرب انسان را آرامش می بخشد (الا بذکر الله تطمئن القلوب).

5ـ دست از یاری ابراهیم زمان این بت شکن تاریخ امید مستضعفان در بند جهان حضرت آیة الله العظمیٰ امام خمینی مدظله العالی و روحانیت آگاه و هوشیار به رهبریت آن امام بزرگوار بر ندارید. و قدر این نعمت بزرگ خداوند که در این برهه از زمان حضرت حق به ما ارزانی داشته غنیمت شمارید و گوش به فرمان او باشید و دستورات پیامبر گونه اش را مو به مو اجراء نمائید.

6ـ یار و یاور انقلاب باشید و از دستاوردهای آن تا سر حد جانبازی پاسداری نمائید زیرا این انقلاب به بهای ارزانی هم به دست ما نرسیده و تا به حال خون دهها هزار جوان، و زن و مرد و کودک در پای آن ریخته شده تا امروز می توانید با آزادی کامل فریاد حق خواهی خود را به گوش جهانیان برسانید. به هوش باشید و با هوشیاری کامل با راهنمائیهای امام امت و مسئولین مملکت توطئه های شوم خائنین را خنثی نمائید و لحظه ای از خطر دشمن مکار غافل نشوید.

7ـ شما که لباس مقدس پاسداری را پوشیده اید مسئولیتی بس بزرگ بر عهده دارید و آن پاسداری از خون به ناحق ریخته ی شهید و معلول است. سعی کنید تا اول اسلام را بشناسید و مسلمان باشید و بعد مجری دستورات اسلام.

8ـ کار را فقط برای خدا بکنید و انتظار تشکر و تمجید از این و آن را هم نداشته باشید.

9ـ برادران و خواهران عزیزم در راه گفتن حق از هیچ کس نترسید. ما باید از بی تفاوتیها و بمن چه ها و از صحنه کنار رفتن ها و مصلحت اندیشیهای بی مورد بترسیم هر چند عده ای خوششان نیاید.

10ـ عزیزانم: شهدای ما خون نداده اند که بعد از انقلاب همان عده ای که می شود گفت از تفاله های رژیم گذشته و یا احیانا ضد انقلاب هستند در مصدر کارها باشند و باز همان زورگوئیها و قدرت طلبیهای خود را داشته باشند و در ادارات کم کاری و یا اشکال تراشی نمایند. از دادستانیها و مقامات قضائی بخواهید تا نسبت به تصفیه ی این خائنین سریعتر عمل نمایند.

قسمتی از وصیت نامه شهید محمدتقی رستمی عمران

خدایا صدای من که نمی رسد پس تو به خلق برسان که زنگ اسلام خورده است و خمینی مدیر دانشگاه خودسازی زنگ را زده است و انسانهائی که در اسلام اسم نوشتند باید به کلاس بیایند آنهائی که مکلف نیستند موجه اند و آنهائی که مکلف شده اند ولی تاکنون نیامدند و از آمدن هم مخالف هستند یا مردودند و یا از مدرسه بیرون. خلاصه بگویم ای برادر خواننده که انقلاب مال توست، مال محرومان و مستضعفان است، بنابراین چشم به دیگران ندوز که تداوم بخشید هر کس قدمی در راه خیر برداشت جهت سعادت خود برداشت تو نیز قدمی بردار و با یکبار و دو بار آمدن نیز اکتفا مکن که خدا بی نیاز هست. هر چه کردی برای خود کردی اگر می خواهی کارهایت پسندیده باشد سعی کن رضایت رضای خدا باشد شهیدان علم اسلام را تا لحظه ی مرگ بالای دستها نگه داشتند، ای برادر نگذار که به زمین افتد.