سخنان معصومین

مهمان نوازی

* پیامبر اکرم «ص»

«من کان یومن بالله والیوم الآخر فلیکرم ضیفه»

(سفینة البحار ج 2- ص77)

کسی که به خدا و روز جزا ایمان دارد، باید به مهمانش احترام گذارد.

* پیامبر اکرم «ص»

«کل بیت لایدخل فیه الضیف لایدخله الملائکة»

(جامع الاخبار- ص 158)

هر خانه ای که مهمان در آن نیاید، فرشتگان در آن وارد نشوند.

* پیامبر اکرم «ص»

«الضیف یاتی القوم برزقه، فاذا ارتحل، ارتحل بجمیع ذنوبهم»

(بحارالانوار- ج 72- ص 461)

مهمان روزی خود را بهمراه آورد و چون بیرون رود، گناه افرادی را که برآنان وارد شده است، از خانه خارج سازد. یعنی مهمانی کردن گناهان را بزداید.

* امام رضا «ع»

«دعا رجل امیرالمومنین علیه السلام. فقال له: قد اجبتک علی ان تضمن لی ثلاث خصال، قال: ماهن یا امیرالمومنین؟ قال: لاتدخل علی شیئا من خارج و لا تدخر علی شیئا فی البیت و لا تجحف بالعیال. قال: ذلک لک. فاجابه امیرالمومنین «ع» ».

(عیون الاخبار- ج 1- ص 259)

مردی امیرالمومنین «ع» را به خانه اش دعوت کرد. امام فرمود: اگر سه شرط مرا بپذیری، مهمانیت را قبول می کنم. آن مرد پرسید: شرایط شما کدام است؟ حضرت فرمود:

1- از بیرون چیزی تهیه نکنی.

2- از پذیرائی با هر چه در خانه داری کوتاهی ننمائی.

3- بر خانواده ات سخت نگیری.

عرض کرد، پذیرفتم. سپس امیرالمومنین علیه السلام دعوتش را اجابت نمود.

* امیرالمومنین «ع» به علاء ابن زیاد فرمود:

«ما کنت تصنع بسعة هذه الدار فی الدنیا وانت الیها فی الآخرة کنت احوج؟ بلی ان شئت بلغت بهاالآخرة، تقری فیها الضیف وتصل فیها الرحم... فاذا انت قد بلغت بها الآخرة»

(نهج البلاغه- خطبه 209)

چه نیازی به این خانه با این وسعت داری، در صورتی که نیاز تو در آخرت به چنین جایگاهی بیشتر است؟ آری! اگر بخواهی، می توانی با پذیرائی مهمان در آن و صله ی رحم و... به خانه ی مورد نیازت در آخرت نیز دست یابی.

* امام صادق «ع»

«لان اشبع رجلا من اخوانی احب الی من ان ادخل سوقکم هذه فابتاع منها راسا فاعتقه»

(محاسن برقی- ص 394)

اگر یکی از برادرانم را مهمانی و سیر کنم، نزد من بهتر است از اینکه در بازار شما بروم و برده ای را خریداری و سپس او را آزاد نمایم.

* پیامبر اکرم «ص»

«من لم یجب الدعوة فقد عصی الله و رسوله، ویکره اجابة من یشهد ولیمته الاغنیاء دون الفقراء».

(بحار- ج 72- ص 448)

کسی که رد دعوتی کند، مخالفت دستور خداوند و رسولش را نموده ولی پذیرفتن دعوت کسی که مهمانیش به ثروتمندان اختصاص دارد نه به بی نوایان، مکروه و ناپسند است.

* امیرالمومنین «ع»

«من آتاه الله مالا فلیصل به القرابه ولیحسن منه الضیافه»

(نهج البلاغه- خطبه 142)

کسی که خداوند به او ثروتی عطا کرد، باید بوسیله آن صله ی رحم و مهمان- نوازی شایسته انجام دهد.