دانستیهائی از قرآن

دانستنیهائی از قرآن

گذشته را یاد آورید

(#ÿrãà2øŒ$#ur øŒÎ) óOçFRr& ×@‹Î=s% tbqàÿyèôÒtGó¡•B ’Îû ÇÚö‘F{$# šcqèù$sƒrB br& ãNä3xÿ©Üy‚tGtƒ â¨$¨Z9$# öNä31ur$t«sù Nä.y‰­ƒr&ur ¾ÍnΎóÇuZÎ/ Läls%y—u‘ur z`ÏiB ÏM»t6Íh‹©Ü9$# öNà6¯=yès9 tbrãä3ô±s? ÇËÏÈ   (سوره انفال –آیه 26)

ترجمه : به یاد آرید هنگامی که عدد شما اندک بود و دشمنانتان شما را در زمین (در مکه ) خوار کرده و ضعیف می شمردند و می ترسیدید که مشرکان قریش شما را دستگیر کنند و بربایند؛ پس خداوند پناهتان داد و با نصرت خود یاریتان کرد و از چیزهای پاک و خوب روزیتان داد، که نعمتهایش را سپاس گفته شکر کنید .

لغت

واذکروا: راغب در مفردات گوید : ذکر به معنی یاد کردن است چه با زبان باشد ، چه با قلب و چه با هر دو و خواه بعد از فراموشی باشد یا ادامه داشته باشد . مرحوم طبرسی در مجمع البیان گوید : ذکر به معنای حفظ است و ضدّ آن نسیان و فراموشی می باشد .

مستضعفون: اسم مفعول از استضعاف به معنای ناتوان دیدن ، خوار و ذلیل کردن و ضعیف شمردن می باشد .

یَتخطّفکم: خطف به معنای ربودن و به سرعت اخذ کردن است . ومقصود از یتخطفکم الناس ، این است که مشرکان قریش شما را که ضعیف بودید می ربودند و اذیت می کردند . در آیه 67 از سوره عنکبوت آمده است :« öNs9urr& (#÷rttƒ $¯Rr& $uZù=yèy_ $·Btym $YZÏB#uä ß#©Üy‚tGãƒur â¨$¨Z9$# ô`ÏB öNÎgÏ9öqym 4...» - آیا نمی بینید که ما حرم را جای امنی قرار دادیم ، ومردم از اطراف آن –بوسیله غارتگران و دزدان – ربوده می شدند .

آوی: جا دادن را گویند .مأوی یعنی جایی که انسان در آن جا گرفته باشد ، پناهگاه . وآواکم هم به معنای این است که شما را در جای امنی پناه داد و محافظت نمود .

طیبات : هر چیز حلال و پاکی را طیب می نامند . راغب گوید : طیب هر چیزی است که مورد علاقۀ نفس انسان باشد و حواس انسان از آن لذت برد و ودر شرع ، طعام طیب ، غذای حلالی است که شارع آن را حلال شمرده است ... و انسان طیب کسی است که از نجاست جهل و تباهی و کارهای بد بدور باشد و با علم وایمان و اعمال شایسته سر و کار داشته باشد .

مرحوم طبرسی می گوید مقصود از طیبات در آیه ، غنائم جنگی است که برای مسلمانان حلال شده بود و قبل از آن هیچ قومی اجازه نداشتند از آن استفاده کنند . و گفته شده است طیبات ، عمومیت دارد و شامل تمام طعامهای لذیذی می شود که خداوند به آنان ارزانی داشته است .

استفاده از آیه
خداوند در آیۀ شریفه خطاب به مهاجرین می کند و از آنان می خواهد که یاد آورند دوران مکه را که تازه مسلمان شده بود ند و در شرایط بسیار سخت و دشواری زندگی می کردند ، مشرکان قریش و دشمنان رسول خدا «ص» پیوسته آنان را مورد ضرب و شتم و شکنجه و آزار جسمی و روانی قرار می دادند، و چون عددشان کم بود آنها ضعیف می شمردند و رفتار بسیار بدی با آنها داشتند . و خداوند بر آنان منت نهاد و ضعف آنها را مبدل به قوت کرد و بانیروی غیبی خود در جنگها و غزوه ها پیروزشان نمود و از آن همه نعمت های پاک و طیب ، آنان را متنعم ساخت . واکنون در مقابل این همه نعمت ، از آنها می خواهد که شکر گزار باشند و کفران نکنند و غرور پیروزی آنان رافرا نگیرد که پیروزی را با توان خود بدست نیاوردند بلکه خداوند به آنان عطا کرد .

این آیه به تمام مسلمان ها در تمام ادوار و زمانها خطاب می کند و منحصر به مهاجرین نیست . امروز ملت مسلمان ایران را نیز چنین مخاطب قرار می دهد :
به یاد آورید آن دوران ستمشاهی را که مزدوران  آمریکا آنچنان شما را ضعیف شمرده بودند که توان نداشتید آزادانه از اسلام و قرآن دفاع کنید ، و کوچکترین اتهام کافی بود که شما را در سیاهچال های مخوف پهلوی و شکنجه گاه های ساواک بیافکند ولی خداوند بر منت گذاشت و رهبری و عطا کرد و با تأییدات خود ، شما را پیروز نمود و دشمنانتان را از بین برد و پس از آن نیز ، در عملیات گوناگون جنگ تحمیلی ، پیروز نمود و پیوسته با امدادهای غیبی در جبهه حق علیه شما را یاری کرده است ؛ پس باید آن دوران ضعف را به یاد آورید تا اینکه بدانید ، عزت و نصرت از آن خداست ، و هیچگاه پیروزی ها چشمانتان را خیره نسازد و از یاد خدا لحظه ای غافل نشوید و برای اینکه آن همه نعمت – که بر شما ارزانی داشته – بماند و افروزنتر شود ، همیشه خدا را شکر کنید ، نه تنها با زبان که باید با عمل شکر نعمت کرد « لئن شکرتم لا زیدنکم و لئن کفرتم ان عذابی لشدید » به تحقیق اگر شکر کنید ، نعمتها را افزونترخواهم کرد و اگر کفران نمائید ، بدانید که عذاب من شدید و سخت است .