سخنان معصومین

سخنان معصومین

آداب قرائت قرآن

رسول خدا (ص):

«نورو ابیوتکم بتلاوة القران و لا تتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری ،صلوا فی الکنائس و البیع و عطلوا بیوتهم ،فان البیت اذا کثرفیه تلاوة القران کثر خیره و اتسع اهله اضاء لاهل السماء کما تضیء نجوم الساء لاهل الدنیا ».

خانه های خویش را به تلاوت قران روشن سازید و آنها را گورستان نکنید ، آنگونه که یهودیان و مسیحیان نمودند،آنان در کنیسه ها و کلیساهای خودنماز خواندند ولی خانه های خویش را معطل گذاردند ( ودر آنها عبادتی انجام ندادند ) زیرا هر گاه درخانه بسیار تلاوت قران شد خیر و برکتش زیاد شد و روزی اهل آن بسیاد گردد و آن خانه برای اهل آسمان بدرخشد چنانچه ستارگان آسمان برای اهل زمین می درخشند.

پیامبر اکرم (ص) :

«عن النبی (ص) انه سئل ای الناس احسن صوتا بالقران ؟ قال من اذا سمعت قراءته رایت انهه یخشی الله ».

(بحار ج 89 ص 195)

از رسول خدا (ص) سوال شد ، چه کسی قران را با صدای بهتر می خواند؟

فرمود: کسی که چون قران خواندن او را بشنوی خوف و خشیت از خدا رادر او بینی.

رسول خدا (ص):

« اقرووا القران بالحان العرب واصواتها ».

( کافی ج 4 ص419)

قران رابا آواز و لحن عربی بخوانید.

امام صادق ( ع) :

« کان علی بی الحسین صلوات الله علیه احسن الناس صوتا بالقرآن و  کان السقاؤون یمرون فیقفون ببابه سیمعون قراءته ».

( اصول کافی ج 4 ص 420)

امام سجاد خوش اوازترین مردم در خواندن قران بود سقاها که از در خانه ایشان می گذشتند می ایستادند و قران خواندن او را گوش می دادند.

امام صادق (ع):

« ..کان اصحاب محمد (ص) یقرا احدهم القران فی شهر اواقل، ان القران لا یقرا هذرمة و لکن یرتل ترتیلا فاذا مررت بایة فیهاذکرالجنة فقف عندها و سل الله غزوجل الجنة و اذا مررت وآیة فیهاذکرالنار فقف عندها و تعوذ بالله من النار».

(اصول کافی ج 4 ص 211)

اصحاب پیامبر (ص) تمام قران را در یکماه یاکمتر ِاز آن مدت می خواندند . قران نباید به سرعت و بطرز شتابزده قرائت کردد بلکه باید شمرده ، شمرده خوانده شود و هر گاه به آیه ای که در آن یاد بهشت شده رسیدی ،توقف کن و از خداوند عزوجل بهشت را مسئلت نما و چون به آیه ای که در آن ذکر آتش بمیان آمده است ، ر سیدی توقف نما و ا ز آن بخدا پناه ببر.

امام صادق(ع) :

«من استمع حرفا من کتاب الله من غیر قرائة کتب له حسنة و محی عنه سیئه و رفع له درجة»

(عدة الداعی ص 422)

هر کس یک حرف از قرآن را بشنود بی آنکه آن را بخواند، برای او ثوابی نوشته خواهد شد و گناهی از نامه عملش محو می گردد و برایش ارتقاء درجه ای (در آخرت ) خواهد بود.

«...اذا قری ء عندک القران وجب علیک النصات و الاستماع »

 (تفسیر القمی ص 504)

هنگامی که قران نزد تو خواند می شود لازم است سکوت نموده و به آن گوش فرا دهی .

امام صادق ( ع):

«ما یمتع التاجر منکم، المشغول فی سوقه اذا رجع الی منزله ان لاینام حتی یقرا سورة من القران فتکب له مکان کل آیة یقروها عشر حسنات و یمحی عنه عشر سیئات ».

(اصول کافی ج4ص 414)

چه باز میدارد تاجری راکه در بازار مشغول ( تجارت ) است از اینکه هنگام برگشتن به خانه نخوابد تا سوره ای از قرآن را بخواند تا بجای هر آیه میخواند برایش ده حسنه نوشته شود و ده گناه از او محو گردد.