رهنمودهای علی (ع) به رزمندگان اسلام

رهنمودهای علی  (ع) به رزمندگان اسلام

تقدیم به: راهگشایان کربلا و حماسه آفرینان جبهه توحید

این روزها حماسه سازان تاریخ انقلاب اسلامی حماسه هائی پی در پی می آفرینند .

این روز ها شیران بیشه توحید با نعره های الله اکبر و مرگ برصدام جبهه های نورعلیه ظلمت را تحرک و جنبشی علی وار بخشیده اند.

این روزها رزمگاه عاشقان الله بزمگاه عرفان است همانا که شب ها با راز و نیازهای عارفانه شان سنگرها را آکنده از معنویّت و عشق می کنند، روزها چنان شجاعانه و قهرمانانه به مصاف دشمن یورش می برند که با صلابتی بی نظیر مزدوران و فریب خوردگان ارتش بعثت عراق را نه یک یک که صد صد به جهنم می فرستد.

این روزها سربازان دلیر امام زمان (عج) راه صد ساله را یک شبه طی می کنند و آن چنان برق آسا راه کربلا را هموار می سازند که دنیا به حیرت فرو رفته است دشمنان قسم خورده اسلام از یک سو نمی تواننند نظاره گ این همه فتح و پیروزی رزمندگان اسلام باشند و از سوئی دیگر نمی دانند با چه سلاحی به جنگ خداجویان بیایند این نابخردان هنوز می پندارند برقراری نشست های صد در صد محرمانه! و با همکاری تمام مزدورانشان در منطقه و با کشیدن نقشه های کامپیوتری برای از پا درآوردن سربازان توانمند ولی عصر (ع) موفق می شوند ولی چه زیبا فرمود امام سجاد (ص) حمد و سپاس خدای را که دشمنان ما را احمق و نادان قرار داد.

هان ای دشمنان سراسیمه  همان خدائی که رهبر بزرگ اسلام حضرت محمد بن عبدالله (ص)را از ان همه کفاران مشکران نجات داد و او را بر آن ها پیروز کرد پیروان او فرزند راستینش خمینی بت شکن را پیروز خواهد کرد که خود وعده پیروزی داده است وعده خدا تخلف ناپذیر است. «ولینصرن الله من ینصره ان الله لقوی عزیز

(حج، آیه 40)

و هر که خدا را (دین خدا را)یاری کند بی گمان خداوند او را یاری خواهد کرد که خدا را منت های نیرومند و توانائی است.

ای یاری رسانان خدا و ای یاوران اسلام اکنون شمائید که یکی از فرازهای سرنوشت ساز تاریخ انقلاب اسلامی  ر ا با ایثار و فداکاری خود به ثبت می رسانید و این خون سرخ شما عزیزان این مرز و بوم است که درخت بارور اسلام را در این بهاران شکوفه باران می سازد. شما پیکارگران راه حقی درختی را آبیاری می سازید که خون پاک علی (ع) و حسین (ع) و فرزندان و یاور ایشان در طول تاریخ اسلام بلکه خون تمام شهیدان و صدّیقان راه خدا در طول تاریخ پیدایش انسان ایثارگرانه پای آن ریخته است و اکنون شما گام در گام همه شهیدان این راه مقدس می گذارید شما امروز راهی را می روید که امام علی و امام حسین و یارانش رفتند  پس چه باک اگر در این راه سختی ها و محنت های زود گذر کشیدید و مرارت آن را بر چند صباحی چشیدید چرا که طعم شیرین لقاء الله و یا پیروزی جبهه السلام را در پیش دارید، و هر دو چون شهد شیرین است.

@è% `©9 !$uZu;‹ÅÁムžwÎ) $tB |=tFŸ2 ª!$# $uZs9 uqèd $uZ9s9öqtB 4 ’n?tãur «!$# È@ž2uqtGuŠù=sù šcqãZÏB÷sßJø9$# ÇÎÊÈ   ö@è% ö@yd šcqÝÁ­/ts? !$uZÎ/ HwÎ) “y‰÷nÎ) Èû÷üuŠt^ó¡ßsø9$# ( ß`øtwUur ßÈ­/uŽtItR öNä3Î/ br& â/ä3t7ŠÅÁムª!$# 5>#x‹yèÎ/ ïÆÏiB ÿ¾ÍnωZÏã ÷rr& $oYƒÏ‰÷ƒr'Î/ ( (#þqÝÁ­/uŽtIsù $¯RÎ) Nà6yètB šcqÝÁÎn/uŽtI•B ÇÎËÈ  

توبه آیات 51-52

بگو ای پیامبر جز آن چه خدا بر ایمان خواسته به ما نخواهد رسید و ای مولای ما است و مومنان باید بر خدا توکل کنند بگو برای ما جز یکی از دو نیکی شهادت یا پیروزی چه انتظار دارید؟ ولی ما درباره شما انتظار داریم که خدا به وسیله عذابی از سوی خود یا به دست ما جانتان را بگیرد، پس منتظر باشید که ما نیز منتظریم.

آری ای ارتشیان صدام و سر سپردگان آمریکاو ای همه دشمنان انقلاب اسلامی! منتظر باشید که ما نیز منتظریم شما منتظر مرگ و هلاکت و نابودی و ذلت خود باشید و ما متنظر فتح و پیروزی و سربلندی و عزت خواهیم بود. الیس الصبح بقریب و مگر صبح پیروزی نزدیک نسیت؟

سفارش های امیرالمومنین (ع)

اکنون به چند سفارش امیرالمومنین به شما رزمندگان اسلام اشاره می کنیم باشد که این سخنان بلند الگویی برای بهتر رزمیدن شما با دشمنانتان باشد.

علی (ع) در جنگ صفین به یارانش چنین فرمود:

«ای گروه مسلمانان! ترس از خدا را شعار خود نمائید (تا این که از دشمنان رعبی نداشته باشید و وقار و آرامش بر تن بپوشید و دندان هایتان را بر هم بفشارید، زیرا این روش، سرها را از شمشیرها دور کننده تر است زره را کامل بپوشید و شمشیرها را پیش از بیرون کشیدن غلاف کنید تا صدای آلات جنگ شما دشمن را به وحشت اندازد و دشمن را به گوشه چشم خشمناک بنگرید و به طرف چپ و راست نیزه بزنید (از هرطرف به دشمن حمله کنید تا سردرگم و حیران شود) و با نوک شمشیرها زد و خورد نمائید و شمشیرها را به گام ها متصل کنید و بدانید که خدا به شما نظر دارد و همراه با پسرعموی رسول خدا هستید پس پی در پی یورش برید و از فرار و گریختن خجالت بکشید چرا که فرار ننگ برای نسل آینده شما است و آتش روز حساب می باشد.

دل را خوش دارید که در جنگ جان از بدنتان می رود و به آسانی قدم به سوی مرگ گذارید و بر شما باد که به این سیاهی بزرگ لشگر دشمن حمله ور شوید و به این سراپرده افراشته شده و به طناب ها که ارتش معاویه بر پاکرده است بس درون آن سرپرده را بزنید( تا خیمه دشمن و پایگاههایش رامتصرف شوید) زیرا شیطان در گوشه ای آن خزیده است برای جستن دست پیش داشته و برای برگشتن پا پس نهاده است پس مهیای حمله به او شوید تا حقیقت حق برایتان آشکار گردد و بدانید که شما برترید و خدا با شما است و هرگز پاداشتان را کم نمی کند.(خطبه 65)

و در خطبه 124 اصحاب خود را چنین ترغیب در کارزار و نبرد با دشمن می کند:

در جنگ زره داران را به خط مقدم بفرستید و بی زرهان را پشت سر آن ها قرار دهید و دندان ها را بر هم بفشارید زیرا استقامت در جنگ ، شمشیرها را از سرتان دورتر می سازد. هنگام فرود آمدن نیزه ها پیچ و خم داشته باشید زیرا زدن نیزه ها به این نحو تاثیر بیشتری دارد و دیدها را پایین اندازید زیرا چشم پوشاندن قوت و آرامش بیشتری به قلب هایتان می بخشد و صداها را در سینه ها خفه کنید زیرا متانت وقار خوف و ترس را زودتر میزداید و پرچم خود را برافراشته نگهدارید و دورش را خالی ننمائید و ان را تنها به دلاورانتان و آنان که  شما را از هر پیش آمدی بدی حفظ می کنند بسپارید زیرا کسانی که بر سختی ها و دشواری های جنگ ، شکیبا و صبور هستند همانهایند که به اطراف پرچم گردآمده و آن را از راست و چپ و جلو و عقب نگه می دارند و از ان ها دور نمی شوند تا آن را به دشمن بسپارید و بر ان پیشی نمی گیردید که آن را تنها بگذارید.

مرد میدان جنگ باید در برابر دشمن از خود دفاع کند و برادر خود را یاری نماید و هرگز نباید دشمن خویش را رها کرده و او را به برادرش واگذار سازد که در این صورت با دشمن برادرش همدست شده و به اتفاق قصد جان او را کرده اند.

به خدا قسم اگر از شمشیر دنیا فرار کنید. از شمشیر اخرت به سلامت نمی مانید...

و در وصیت یازدهم نهج البلاغه می فرماید:

«پس هر گاه با دشمن مواجه شدید باید پایگاه شما در تپه ها یا دامنه کوه ها یا کنار رودخانه ها باشد تا برای شماکمکی بوده و از دسترس آنان در امان بمانید. و باید جنگ شما از یک سو یا دو سو باشد و برای خود در قله های کوه ها یا لای تپه های مسطح محافظان و دیدبانان قرار دهید تا دشمن به سوی شما روی نیاورد. و بدانید جلوداران لشکر دیدبانان ایشانند و دیدبانان جلوداران لشکر.

از تفرق و جدایی جداً بپرهیزید و هرگاه به میدان آمدید همه با هم بیائید و هنگام کوچ کردن همه با هم  کوچ کنید و هر گاه شب شما را فرا گرفت نیزه ها را در اطراف خویش قرار دهید و خواب را نچشید مگر اندک یا مانند اب در دهان گردانیدن (آسوده نخوابید که دشمن در کمین شماست و هر لحظه آماده کارزار و دفاع از خود باشید) ودر خطبه 211 از نهج البلاغه به یارانش چنین می فرماید:

خداوند از شما می خواهد نعمت هایش را سپاسگزار باشید زیرا امر خود را (که وراثت زمین باشد) برای شما باقی گذارده و در میدان گسترده مسابقه دنیا شما را مهلت داده تا برای به دست آوردن چوگان از یکدیگر پیشی بگیرید پس بندهای جامه خود را محکم ببندید و زیادی زیر پهلوها را تاگرده خود در هم پیچید از خوردن و آشامیدن بسیار خودداری کنید و خود را بیشتر آماده کارزار فرمایید. چرا که اقدام در کار با مهمانی و سورچرانی جمع نمی شود و چقد خواب اسوده خیالی تصمیم های روز را از بین می برد و تباه می سازد! و چقدر تاریکی ها همت های والا را از یاد می برد!».

و در یازدهمین سخن از نهج البلاغه به فرزندش محمد بن حنفیه هنگامی که پرچم را در جنگ جمل به دستش سپرد چنین فرمود:

«کوه ها از جا کنده می شود ولی تو از اجابت حرکت نکن در کارزار دندان روی دندان بفشار کاسه سرت را به خدای بسپار و پای خود را در زمین مانند میخ بکوب با دیده هایت تا انتهای لشکر را با دقت ببین تا همه دشمنان را از پادرنیاورده ای آسوده مباش) و چشم خود را از سلاح های دشمن بپوشان آن همه تجهیزات و سلاح های گوناگون را نادیده بگیر و مطمن باش که پیروزی تنها از جانب خداوند سبحان است.

و از سفارش های آن حضرت به معقل بن قیس ریاحی هنگامی که او را با لشکری مجهز به سوی شام فرستاد و او فرمانده ارتشیان آن حضرت بود چنین می فرماید:

«تقوا را پیشه کن و از خدائی که ناچار به ملاقات با او هستی وجز او سر و کارت با کسی نیست بترس و جنگ مکن با کسی که با توبه جنگ پرداخته است و در بامداد و اخر روز که هوا خنک است راه رفتن به سوی جنگ را طی کن و در میان روز که هوا گرم است مردم را بازدار و در راه رفتن شتاب مکن و اول شب راهپیمایی مکن زیرا خداوند آن را برای استراحت و آرامش قرار داده نه کوچ کردن پس در آن وقت بدنت و مرکب سواریت را آسوده گذار و هنگامی که سحرگاهان ظاهر شود و به پگاه آشکاگر گردد با لطف خدا (وتوکل بر او) برای سیر کن و هر گاه با دشمن روبرو شدی در میان سپاهیانت بایست...و باید پیش از جنگ حجت را بر انان تمام کنی و نباید برای کینه جویی با آن ها به جنگ بپردازی زیرا جنگ باید برای خدا باشد نه برای هوای نفس».

و درباره شرایط فرمانده نظامی در عهدنامه اش به مالک اشتر چنین می فرماید:

«و باید برگزیده ترین سران سپاهت کسی باشد که با لشکریان خود در هر نوع کمکی که به او می شود مواسات و برابری داشته باشد و از توانائی خود به آن ها احسان کند به ان اندازه که هم خود و هم خانواده هایشان در آسایش و آرامش باشند تا این که در جهاد با دشمنان یک دل و یک فکر گردند زیرا مهربانی و احسان توبه ایشان دل های آن ها را به تو متوجه می سازد».

خطبه 26 یک جمله کوتاه و بسیار ارجمند دارد که به تنهائی رزمندگان عزیز ما را بس است:

«برای جنگ آماده باشید و تجهیزات و ابزار جنگی را فراهم سازید که شعله کارزار افروخته شده و آتش آن اوج گرفته است و در جنگ، صبر و شکیبایی را شعار خود قرار دهید که بهترین راه دست یابی به فتح و پیروزی شکیبایی و پایداری است» .

 به امید پیروزی هر چه سریعتر و رزمندگان اسلام و نابودی صدامیان و حامیانشان.