سرمقاله

بسم الله الرحمن الرحیم

کاخ سیاه، در بحران و رسوائی

جملۀ «حاجی انا شریک» را همه شنیده­ایم، داستان از این قرار بود که در قدیم الایام کاروانی از حاجیان در بین راهِ بیابانیِ حجاز اطراق کرده بودند و دیگ غذای آنان نیز سرِِ بار بود که ناگهان یک بدوی بیابانی بدون اجازه از راه رسید و موش مرده­ای را که همراه خود آورده بود در دیگ غذا انداخت و گفت: «حاجی انا شریک» او با این کار خود هم تمام غذا را نجس کرده بود و هم در عین حال خود را شریک.

تداعی این داستان از آنجا بود که در شرایطی که راهیان راه حق و کاروانیان کربلا در یک منزِلی کعبۀ مقصود، شاهد نشانه­های طلوع صبحِ پیروزی هستند و میروند تا بغداد را بر سر کاخ نشینان صهیونیست آن خراب! کنند، نمایدگان کاخ سیاه آمریکا با شیوۀ ادغام شدۀ توریستها، قاچاقچیان بین المللی و کانگسترها به همراه جیفه­ای از لوازم یدکی و پیشنهاداتی از این دست، وارد جمهوری اسلامی می­شوند بدان امید و این تحلیل که:

1-    جمهوری اسلامی دیگر بعد از شش سال، از جنگ خسته شده است و مصمم است بهر قیمتی شده کار جنگ را به نفع خود یکسره کند و در عین حال برای دست یابی به چنین هدفی بیش از هر زمان دیگری تحت فشار و مضیقه تسلیحاتی و لوازم یدکی مربوطه می­باشد به خصوص که طرف مقابل به مدرنترین سلاحهای پیشرفته تجهیز شده و جنگنده­های عراقی هر روز اهداف صنعتی و حیاتی بیشتری را در عمق خاک ایران از بین می­برد و پیش بینی می­شود که بهترین شرایط برای نزدیک شدن به ایران فرار رسیده است.

2-    برای این فتح باب بهترین دستاویز، مسئله گروگانهای آمریکائی در لبنان است که دارای مزایای متعددی است و در صورت افشاء این ماجرا، اولاً افکار عمومی ملّت آمریکا از اینکه دولتشان تا این اندازه برای جان اتباع خود ارزش قائل است ارضاء و به طرفداری از جناح حاکم بر کاخ سیاه می­افزاید. ثانیاً به طور ضمنی دست داشتن و ارتباط جمهوری اسلامی را در ماجراهای آدم ربائی در لبنان اثبات می­کند و ... و از همه اینها گذشته این تنها بهانه­ای است که بوسیلۀ آن می­توان حداقل با برخی از مسئولین در جمهوری اسلامی اسلامی به مذاکره پرداخت.

3-    همانگونه که در سرمقالۀ شمارۀ قبل مطرح کردیم پیروزی جمهوری اسلامی در آینده نزدیک برای آنها نیز قابل پیش بینی است و در صورتی که جمهوری اسلامی در این جنگ- علیرغم تمام تلاش ابرقدرتها و قدرتهای شرق و غرب- پیروز شود در حقیقت به عنوان پیروزی به عراق به تنهایی تلقی نخواهد شد بلکه به عنوان پیروزی بر تمام دنیای استکبار و غلبه بر همۀ نیروهای شیطانی، قدرت سومی را در مقابل دو قطب قدرت شرق و غرب در صحنۀ جهانی و منطقه تثبیت خواهد کرد و با زمینه­ای که انقلاب اسلامی در سراسر کشورهای جهان سوم بخصوص کشورهای اسلامی فرامه کرده است فاجعۀ بزرگ برای آنها رخ خواهد داد و انقلاب اسلامی سیل آسا تمام کاخهای متزلزل حاکمان مزدور را به کام نیستی فرو خواهد افکند و رژیمهای مرتجعی که عامل بقای اسرائیل در منطقه هستند- همانگونه که بطور دورمعی اسرائیل عامل بقای آنها است- یکی پس از دیگری ساقط و در نتیجه اسرائیل نیز به دیار نیستی و زوال خواهد شتافت و...

بنابراین برای رهائی از چنین کابوس خطرناکی باید ریسک کرد و باید به هر کاری دست زد «الغریق یتشبث بکلّ حشیش» گر چه ملّت ایران، ما را خوار کرد و صولت ابرقدرتی ما را در جهان شکست و ذلیلانه ما را از میهنش بیرون ریخت ولی چه می­شود کرد، در طی شش سال به هر دری زدیم، توطئه­های بی­شمار،‌ کودتا، حملۀ طبس، جنگ و... ولی همۀ آنها معکوس داد. چاره­ای نیست مگر آنکه دوباره بخت خود را بیازمائیم و این بار با گردن کلفتی که نشد با گردن کج، با تهدید که نشد با تطمیع، از درب که نشد از پنجره، رندانه و در عین حال دزدانه وارد ایران شویم و خود را به موش مردگی بزنیم و بگوئیم دیگر در مقابل عمل انجام شده قرار گرفته­اید و...

بالاخره از دو حال خارج نیست یا آن است که ایران تحت شرایط موجود- البته طبق تحلیلهای خودشان- راه بازگشت را ولو در حدّ یک روزنه می­گشاید که مطلب تمام است و یا آنکه هیچ چی را نمی­پذیرد و طرح به طور موضوعی ناکام می­ماند که در این صورت نیز نتیجۀ لازم حاصل می­شود، چرا که در فرصتی مناسب و وسیله­ای مناسب و غیرمستقیم مسئله را لو می­دهیم و طبیعی است که مسئولین جمهوری اسلامی به طور انفعالی دفاع خواهند کرد ولی با توجه به اینکه وسایل ارتباط جمعی در سطح جهان در دست ما است در افکار عمومی جهان حداقل به صورت یک شبهه القاء خواهیم کرد که بر اساس یک توافق سری سیل اسلحۀ آمریکائی مستقیم و غیرمستقیم به ایران سرازیر شده است و در نتیجه به فرض آنکه جمهوری اسلامی در جنگ به پیروزی نهائی دست یابد خواهیم گفت و دنیا چنین نتیجه خواهد گرفت که بالاخره اگر جمهوری اسلامی بعد از شش سال پیروز شد همانا در سایه مشیت وکمک­های آمریکا بوده است و مصداق «حاجی انا شریک» تحقّق می­یابد. با حصول چنین نتیجه­ای است که اگر نتوانستیم مانع پیروزی ایران شویم لااقل با لوث کردن این پیروزی از آثار ویرانگر آن پیشگیری خواهیم کرد...

و اکنون سکوت مرموز و اظهارات مبهم کاخ سیاه نشانگر همین معنی است که از یک سو نمی­خواهند به ناکامی و رسوائی­شان در طرح مذاکره با جمهوری اسلامی اعتراف کننند ولی در عین حال با مبهم گوئی­شان می­خواهند زمینۀ مساعد را برای بوقهایشان در جهت پافشاری و طوفان تبلیغاتی مبنی بر ارسال اسحله به ایران فراهم کنند تا نتیجۀ منظور حاصل شود. و در راستای همین سناریوی از قبل تدوین شده است که مطبوعات رسوای صدردرصد آمریکائی در کشورهای مرتجع منطقه حالا سخت به آمریکا تازند که چرا با کمک به ایران توازن را در منطقه بهم زده و از حیطۀ بی­طرفی! در جنگ خارج شده است.

ولی بحمدالله این توطئه نیز همانند توطئه­های دیگر به رسوائی آمریکا انجامید و جمهوری اسلامی ایران هوشیارانه و قاطعانه به آمریکا و نمایندگانش که دزدانه وارد سرزمین مقدس اسلامی شده بودند گفت:

با تو هیچ آتشی نخواهم کرد        با همان پا که آمدی برگرد

و دم موش را گرفت و قبل از آنکه دامن کسی را آلوده کند، بجای اولش برگرداند و آنگاه که ایجاب کرد مسئله افشا شود، چنان بیانات روشنگرانه رئیس محترم مجلس شورای اسلامی ماهیت این ماجرا را افشا کرد که با توجه به بیداری ملتها بخصوص نسبت به شیطنتهای شیطان بزرگ و دروغپراکنی­های مستمر وسایل ارتباط جمعی جهان استکبار علیه انقلاب و جمهوری اسلامی، این توطئه نیز نتیجۀ معکوس داد و از یک سو قدرت و صلابت روز افزون و آیندۀ پیروزمندانه جمهوری اسلامی را در جنگ تحمیلی به اثبات رسانید و از سوی دیگر نشانی از عجز وزبونی و حقارت و رسوائی شیطان بزرگ را در برابر قدرت امّت سلحشور اسلام در صحنۀ افکار بیدار ملتهای بپا خاسته برجای گذاشت- همانگونه که افتراء خرید سلاح از اسرائیل هیچگونه اثری در ملتهای بیدار نگذاشت- و به دنبال آن کاخ سیاه در ورطۀ یکی از شدیدترین بحرانها فرو غلطیده است که بعید نیست همان بلائی که از ماجرای طبس بر سر کارتر آمد اکنون نیز از این ماجرا بر سر ریگان بیاید. بگذار که دشمنان اسلام در آتش کینه و کوردلی خود بسوزند وباش تا صبح پیروزی حق به دست توانای رزمندگان قهرمان اسلام که دست حق و نیروی ایمان پشتوانه آنها است، صحنه گیتی را روشن و ظلمت تمام ظلمها و تباهیها را در شرق و غرب بزداید انشاءالله. والسلام

رحیمیان