سخنان معصومین

سخنان معصومین

صبر و پیروزی

پیامبر اکرم«ص»:

«انَّ النَّصْرَ مَعَ الصَّبرِ و الفَرَجَ مَعَ الکَرْبِ وَ إنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُُسْراً».

(بحار الانوار- ج 77- ص 88)

به تحقق پیروزی با بردباری و گشایش همراه با گرفتاری است و همانا از پی دشواری،‌ آسانی و آسائی است.

پیامبر اکرم(ص):

«عَلامَةُ الصّابِرِ فی ثَلاث: أَوَّلُها: أَنْ لایَکْسَلْ و الثّانِیه: أَنْ لایَضْنجَر و الثّالثة: أَنْ لایَشکُو مِن رَبِّهِ غَزَّوَجَلِّ، لِأَنَّهُ‌إذا کَسَلَ فَقَد ضَیَّعَ الْحَقَّ، وَ‌ اِذا ضَجَرَ لم یُؤَدِ الشُّکْرُ وَ‌ اِذا شَکا مِنْ رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ فَقَدْ عَصاهُ».

(علل الشرایع- ج، 2- ص 184)

نشانه انسان بردبار در سه چیز است:

اول- کِسل و تن پرور نشود.

دوم- نگران و ناراحت نگردد.

سوم- از خدای خود گله و شکایت نکند.

زیرا اگر کِسل شود، حق او را ضایع کرده و اگر نگران گردد، ادای شکر الهی را بجای نیاورده، و اگر از خدای خود شکایت کند، از او سرپیچی و تمّرد نموده است.

امیرالمؤمنین«ع»:

«الصَّبْرُ أَحْسَنُ حُلَلِ الإیمان و اَشْرَفٌ خَلائِقِ الإنسانِ».

(غررالحکم)

صبر برترین زیورهای ایمان و والاترین خصلتهای انسان است.

امیرالمؤمنین«ع»:

«الصَّبْرُ‌ فی الْأمُورِ بِمَنزِلَةِ الرَّأس مِنَ الجَسَدِ فَاذا فارَقَ الرَّأَسُ الجَسَدَ فَسَدَ الْجَسَدُ و اِذا فارَقَ الصَّبْرُ الأمُورَ، فَسَدَتِ الأمُورُ».

(کافی- ج 2- ص 90)

صبر در کارها بمنزلۀ سر از بدن است، پس همانگونه که اگر سر از بدن جدا شود، بدن از بین می­رود، اگر صبر از کارها برود، تمام کارها از بین می­رود.

امیرالمؤمنین«ع»:

لایَعْدِمُ الصَّبُور الظَّفَر وَ إنْ طالَ بِهِ الزّشمانُ».

(نهج البلاغه- حکمت 153)

پیروزی همواره نصیب انسان بردبار می­شود هر چند مدت زمانی طول بکشد.

امیرالمؤمنین«ع»:

«حَلاوَةُ الظَّفَرِ تَمْحُو مَرارَةَ الصَّبر».

(غررالحکم)

شیرینی پیروزی، تلخی صبر را می­زداید.

امام صادق«ع»:

«نَحْنُ صُبَّر وَ‌شِیْعَتُنا أَصْبَرُمِنّا، وَ ذلِکَ أنّا صَبَرنا عَلی ما نَعْلَمُ وَ صَبَرُوا هُمْ عَلی ما لا یَعْلَمْون».

(تفسیر قمّی- ص 479)

ما مردان صبور و بردباری هستیم و شیعیان ما از ما بردبارترند چرا که ما بر آنچه می­دانیم صبر می­کنیم و شیعیان ما بر آنچه اطلاع ندارند صبر می­کنند.

[بشارت باد بر شما ملت بزرگ ایران، با این صبر و تحمّلی که در برابر ناملایمات و مشکلات دارید و به امید چشیدن شیرینی و حلاوت پیروزی، پس از این صبر تلخ]