زن در انقلاب اسلامی

زن در انقلاب اسلامی

بیستم بهمن‌ماه امسال مصادف ست با بیستم جمادی‌الثانیه، روز ولادیت با سعادت حضرت زهرا علیها السّلام که به این مناسبت مقدس و ارجمند، آن روز را در انقلاب اسلامی «روز زن» نام نهاده‌اند. پس مبارک باد بر بانوان شهید پرور ایران، این روز خجسته که به حق می‌توان گفت: هیچ روزی از این روز فرخنده مناسب‌تر و شایسته‌تر برای «روز زن» نیست چرا که زنان مسلمان ایران در عمل ثابت کردند که پیروان صدّیق این بانوی بزرگ اسلام و رهروان راهش می‌باشند و در سالهای پیش از پیروزی و پس از آن، پیروی خالصانه خود را به اثبات رساندند. اینان که برای باورتر کردن درخت مقدس اسلام و گام نهادن در گام صدیقه طاهره که در عنفوان شباب و جوانی برای خاطر اسلام آن همه زجر و مصیبت دید که به قول شاعر: اگر بر روزها ریخته می‌شد، مبدّل به شبهایی تاریک می‌گشتند، از همه چیز خود گذشتند و برخی از این شیر زنان، نه تنها از یک فرزند و دو فرزند که از تمام فرزندان خود و حتّی از سرپرست‌ خانواده نیز گذشتند و همه را در طبق اخلاص گذاردند و پول و جواهرات و یادگاریهای خود را صرف جبهه‌‌های حق کردند که بی‌گمان نه در تاریخ ایران بلکه در تاریخ اسلام بی‌سابقه است، چگونه می‌توان از آنها تقدیر و ستایش کرد، جز اینکه یکی از ارزنده‌ترین و مهمترین روزهای سال را که روز ولادت زهرای مرضیّه سلام الله علیها است یعنی روز ولادت عفّت، نجابت، طهارت، شهامت، رشادت، تقوی، پارسائی، وارستگی و فضیلت است، به نام «روز زن» نامگذاری کنیم.

زن از دیدگاه امام خمینی

آری! در دامن مقدس زن است که دو ریحانه رسول خدا «صلی الله علیه و آله» پرورش می‌یابند، و در دامن زن است که مردان بزرگ تاریخ تربیت می‌شوند و درس انسانیّت، آزادگی، شرافت، خداخواهی، شهادت‌طلبی، مردانگی و جوانمردی را به جامعه‌های بشریت می‌آموزند.

و «از دامن زن است که انسانها پیدا می‌شوند ... سعادت و شقاوت کشور بسته به وجود زن است. زن با ترتیب صحیح خود، انسان می‌سازد و کشور را آباد می‌کند. مبدأ همه سعادتها از دامن زن است.» (امام خمینی 20/12/57)

و «از دامن زن، مزد به معراج می‌رود. دامن زن محل تربیت بزرگ زنان و بزرگ مردان است. روز بزرگی است (روز زن) که یک زن (حضرت زهرا) در دنیا در مقابل همه مردان است. یک زن به دنیا آمد که نمونه انسان است. یک زن به دنیا آمد که، هویت انسان در او جلوه‌گر است. پس روز زن، روز بزرگی است.. ما نهضت خود را مدیون زنان می‌دانیم». (امام خمینی 26/2/58)

زاد روز بزرگ بانوی اسلام

بنابراین، روز زن روز با عظمت و بزرگی است چرا که اولاً- در این روز یکی از خجسته‌ترین مناسبتهای اسلامی روی داده، یعنی بزرگ بانوی اسلام، سرور زنان جهان، صدّیقه طاهره سلام الله علیها زاده شده است. و چه خوش سروده است مرحوم کمپانی قدس سرّه:

ناموس جمال ازل، طاوس ریاض قدم          کاندرحرم لاهوت، جزاو نبود محرم

امّالخلفا که بود، پیوسته پناه امم              هم قبله اهل دعا، هم کعبه اهل همم

مشکات نبوّت را، مصباح منیر ظلم             انوار ولایت را، چرخ فلک اعظم

افلاک امامت را، او محور مستحکم            اسرا حقایق را، سرچشمه و بحر خضم

صدّیقه کبری او، او سیّده عالم                 در سترو عفاف و حیا، با سرّ قدم توأم

در عزم مشیّت او، حکم ازلی مدغم           فرمان قضا و قدر، در محکمه‌اش محکم

هرچه نبود زان بیش، در وصف جمالش کم  در نعت کمالاتش، هر ناطقه‌ای ابکم

و براستی نمی‌توان توصیف کرد بانوئی را که پیامبر بزرگ اسلام و سرّ آفرینش افلاک درباره‌اش گوید: «فداها ابوها» پدرش فدایش شود. این مهین بانو که حامل انوار و اسرار رسالت و امامت است چه مقام والایی دارد که سرور و سید پیامبران فدایش می‌شوند؟ این مقام را کسی جز خدا و رسولش و جانشینان رسولش علیهم سلام الله، نمی‌داند و نمی‌تواند درک کند؛ پس چه بهتر که ما هم دم فرو بندیم و زبان به سخن نگشائیم که این مقام، جایگه ما نیست.

زن از دیدگاه‌های مختلف

ثانیاً- این روز را انقلاب اسلامی برای تجلیل و تقدیر از زنان مسلمان و شهید پرور ایران که دردامن خود آنچنان رادمردانی را تربیت کردند که برای جانان از جان گذشتند و ایثارهایشان، تاریخ انقلاب اسلامی را زرّین کرده است، «روز زن» نامگذاری کرده است تا گوشه‌ای از عظمت زن در اسلام را به جهانیان معرفی نماید و اعلام کند که اگر دنیای غرب و شرق، زن را برای ارضا امیال نفسانی خیشف به حضیض کشیدند، اسلام به او شخصیت و بها داد و او را به اوج عزّت رساند و در مقام عمل، فرقی میان او و مرد ندانست. «و لهنّ مثل الذی علیهنّ بالمعروف»- «للرجال نصیب مما اکتسبوا و للنّساء نصیب مما اکتسبن».

و در حقیقت می‌توان گفت: اسلام انقلابی بزرگ در زندگی اجتماعی زنان به وجود آورد و آنان را مرتبتی شایسته عطا فرمود و شخصیتش را از استثمار و بازیچه قرار دادن ویا ظلم و ستم بر او روا داشتن نگهداشت؛ و مگر در تاریخ نخوانده‌ایم که امپراتوری بزرگ رم بر این عقیده بود که زن موجودی است بی‌جان!! و از حیات اخروی بهره‌ای ندارد و حق سخن گفتن در جایی که مردان وجود دارند ندارد و و؟

و مگر کنفوسیوس چینی که اینقدر برای فکر و اندیشه‌اش احترام قائلند نگته بود: «زن حق نداد امر و نهی کند چراکه کارش منحصر به کارهای منزل است و باید او را در منزل نگهداشت تا خیر و شرش از آستانه درب خانه فراتر نرود!!».

و مگر فیلسوف هندی «مانو» مقرر نکرده بود که هرگز زنها را در هیچ‌ حالی از احوال تنها نگذارید و باید همواره زیرنظر پدر یا شوهر و پس از آنها فرزندان ذکور خود باشد و اگر پسری نداشته بشد باید سرپرستیش را فامیل شوهرش به عهده گیرد؟!!

و مگر فیلسوف آلمانی «هگل» نگفته بود: زنی که من ناچار باشم به او احترام بگذارم و از تقدیر کنم، هنوز آفریده نشده و نخواهد شد؟!!

و مگر بودائی‌ها و هندوها و یونانی‌ها و حتی یهود و نصاری، تمام درهای مدنیّت و ارتقاء و فرهنگ و فراگیری دانش را بر روی زنهای بیچاره نبسته بودند؟

و مگر امپراتوری‌ بزرگ فارس قدیم نبود که زن را مصدر تمام بلاها می‌دانست؟!!

و مگر اعراب جاهلیّت، با آن خشونت و وحشیگری دختران بیگناه و معصوم را زنده‌بگور نمی‌کردند؟!!

همان دخترانی که پیامبر بزرگ اسلام‌«ص» تولد اولین دختر را مایه خیر و برکت برای خانواده می‌داند. «من یمن المرأة أن یکون بکرها جاریة».

و نیز فرمود: «خیراولادکم البنات»- بهترین فرزندان شما، دخترانند.

و هنگامی که به او بشارت می‌داده‌اند به زاده شدن دختری می‌فرمود: «ریحانة و رزقها علی الله عزوجل».

و امام صادق علیه السلام فرمود: «البنات حسنات و البنون نعم، و الحسنات یثاب علیها و النّعم مسؤل عنها»- دخترها حسناتند و پسرها نعمت و خداوند بر حسنات، ثواب می‌بخشد ولی از نعمتها حساب می‌کند.

و پیامبر اکرم‌«ص» نیز می‌فرمود: «نعم الوالد البنات المخدّرات، من کانت عنده واحدة جعلها الله ستراً من النار»- بهترین اولاد، دختران با عفّت‌اند.

پس هر کس یک دختر داشته باشد خداوند او را پوششی برای نبردن او به جهنم قرار می‌دهد.

و بالاتر اینکه حضرت فرمود: «ساووابین اولادکم فی العطیه، فلوکنت مفضلاً أحداً لفضلت النّساء»- بین فرزندانتان در هدیه دادن به آنها مساوات برقرار کنید و تفرقه نیندازید و همانا اگر من می‌خواستم کسی را برتر قرار دهم، زنها را برتری می‌دادم- یعنی دختران را بر پسران در هدیه دادن به آنها ترجیح می‌دادم.

و صدها روای دیگر که زن را همتای مرد و شریک زندگی او می‌داند و به زن شخصیت می‌دهد، همان شخصیتی که توسط مدنیت‌های قلابی لگدمال شده بود و حالا که غربی‌ها به فکر افتاده‌اند گذشته ننگین خود را جبران کنند و کرامت زن را به او باز گردانند، این بار به چنان تفریطی افتادند که از زن، لعبت و عروسکی‌ درست کردند و به صفحه‌های مجله و روزنامه کشاندند و جمال خدادادیش را با آن افتضاح‌ها و رسوا‌گری‌ها به لجن کشیدند و این بار نه به دست یک نفر یا یک قوم، ظلم بر او وارد می‌شد که آن همه چشمهای ناپاک و قلبهای مریضی که به تماشای رقصیدن و حرکت‌های زشت عروسکها در سینماها و تلویزیون‌ها و تئاترها و و ... عقده‌های خود را خالی می‌کردند و کرامت زن را یکجا به صلابه کشیدند، همه او را ظلم کردند و ستم روا داشتند، و اینقدر این ظلم را به یک موجود انسانی والا به اوج رساندند که زن را مانند مبل پارک‌ها ی دستمال دست‌ها هر لحظه‌ای به جائی و هر ساعتی به برنامه‌ای کشاندند. این هم ارمغان غرب است که به زن عصر ما بخشید. ولی بحمدالله انقلاب اسلامی خط بطلان روی این استثمار بیجا کشید و زن را به همان کیفیت که اسلام محمدی می‌خواست، ارج نهاد و او را به برترین درجات عزت رساند و اینچنین انقلابی در  ارزشهای پایمال شده پدید آورد.

انقلاب اسلامی، به زن استقلال و آزادی بخشید در حالی که غرب او را برده استثمار شده انگاشته بود.

انقلاب اسلامی، زن را دوشادوش مرد مسئولیت داد یعنی مسئولیتهای او را به او شناساند و به او فهماند که تو نیمی از اجتماع انسانی را تشکیل می‌دهی و باید احساس مسئولیت کنی چه در قبال خانواده و چه نسبت به انقلاب. و همه بالعیان دیدیم که چگونه زنان انقلابی راه صدساله را یکشبه طی کردند و آنچنان افتخاراتی آفریدند که جهان را به حیرت واداشتند. وراستی حیرت‌انگیز است یا آنجا که معلم نسل آینده است و یا آنجا که به عنوان یاری رساندن به پشت جبهه، در تلاش مداوم و کوشش بی‌وقفه برای گرم نگهداشتن جبهه فعالیت می‌کند و یا آنجا که رزمندگان مجروح را در بیمارستان‌ها مداوا و پرستاری می‌کند و و ...

و این پدیده را فرهنگ قرآن به انقلاب آموخته است که فرمود:

«و من یعمل من الصالحات من ذکر اوانثی و هو مؤمن فاؤلئک یدخلون الجنّة ولایظلمون نقیراً» و هرکس چیزی از اعمال صالح انجام دهد خواه مرد باشد یا زن اما این داشته باشد، چنان کسانی داخل بهشت می‌شوند و به اندازه پرده هسته خرمائی به آنان ظلم نخواهد شد.

و فرمود: «فاستجاب لهم ربهم انی لاأضیع عمل عامل منکم من ذکر او انثی بعضکم من بعض» سپس خداوند درخواست آنان (صاحبان خرد) را پذیرفت (و فرمود) من عمل هیچ عمل کننده‌ای از شما را خواه زن باشد یا مرد ضایع نمی‌نمایم، شما همگی از جنس یکدیگرید.