سرمقاله

زهی خیال باطل!

بسم الله الرحمن الرحیم

... در بیست و دوم بهمن ماه 1357 بزرگترین انقلاب تاریخ- با ویژگیهای منحصر بفرد- به پیروزی رسید و در دوازدهم فروردین 58 اولین حکومت اسلامی بعد از صدر اسلام در جمهوری اسلامی ایران تثبیت گردید و بدینسان یکی از فرازهای برجسته و نادر در کتاب تاریخ نقش یافت. اما این تازه اول راه بود و جهان استکبار که با سقوط جزیره ثبات خویش یعنی ایران ستمشاهی گیج شده بود دیگر بار به خود آمد و با بسیج تمام توان خویش و از هر راهی که سراغ داشت برای مقابله با اسلام و مهار انقلاب اسلامی به پا خاست و هر روز به شکلی جدید و با توطئه های پیچیده تر و جنایات سبعانه تر برای درهم کوبیدن و انتقام از ملتی که چنین انقلاب و تحولی را در پرتو اسلام و رهبری الهی آن پدید آورده بود، دست یازید و بالاخره در طی ماه های گذشته با دو توطئه عمده دیگر که پشت و روی یک سکه بود برای خروج از بن بست توطئه جنگ تحمیلی، خود را در مرحله ای جدید از جنگ رودررو با جمهوری اسلامی قرار داد و در صحنه سیاسی، از کانال شورای امنیت!و در صحنه نظامی با اعزام و تمرکز بزرگترین مجموعه ناوگان های جنگی در خلیج فارس به منظور وادار ساختن امت اسلام به عقب نشینی وارد عمل شد- لازم به یادآوری است که تا کنون در هر منطقه از جهان که تشنجی بوجود می آمد کافی بود که حرکت یک ناوگان جنگی از سوی یکی از ابرقدرتها تمام معادلات را به نفع آنها بر هم زند- ولی این اولین بار بود که مجموعه ای از ناوگانهای جنگیِ تمام قدرتهای شیطانی در یک نقطه حساس متمرکز شدند و نتیجه صددرصد معکوس شد.یعنی در حالی که این حضور بزرگ روی بسیاری از امور در خارج خلیج فارس و بویژه در امریکا و غرب تأثیر منفی گذاشت و آشفتگی های دردناکی از قبیل سقوط قیمت دلار وسهام را برای آنان به بار آورد، تمام جهان متوجه شگفت انگیز ترین پدیده عصر حاضر شدند و حیرت زده دیدند که این حضور و تمرکز بی سابقه هیچ کاری از پیش نبرد و کمترین تغییری در معادله جنگ در منطقه خلیج فارس به نفع آنان بوجود نیاورد و امت اسلام به جای مرعوب شدن و عقب نشینی از مواضع خویش در ادامه راه خویش راسخ تر و بیش از هر زمان دیگر برای رزم بی امان علیه آمریکا و مزدورانش بسیج و همچون سیلی خروشان به سوی جبهه های جنگ سرازیر گردیدند و جهانیان در حالی که به صلابت و قدرت شگرف جمهوری اسلامی آگاه تر شدند روشن تر ازهمیشه طرف اصلی را در جنگی که بر جمهوری اسلامی تحمیل شده، شناختند و طبعاً ماهیت جنگ نیز مشخص تر گردید.

بهرحال این تیر نیز به سنگ خورد و دشمن بعد از ناکامی در حضور پر هیاهوی خود در خلیج فارس و احساس رسوائی و پوچی و پوسیدگی، بر آن شد تا دست از پا درازتر، خیلی آرام و مؤدبانه! و بی سرو صدا تدریجاً خود را از این تنگنای خفه کننده برهاند و در همین حال به شکلی دیگر راه خود را در انتقام گیری و کینه توزی از ملت مسلمان ایران ادامه دهد و برای جبران آن همه شکست و این رسوایی و روحیه دادن به ارتش بعث و ضربه زدن به حرکت اسلامی ملت فلسطین به توطئه دیگری روی آورد و مهم ترین تیری که در ترکش داشت و همواره در طی سالهای گذشته ازآن به عنوان قوی ترین اهرم فشار و ارعاب مردم ایران نام می برد، در چله کمان گذاشت و علیرغم ناکامیهای تلخ گذشته اش در بمباران شهرها، این بار با کاربرد موشکی، قلب انقلاب یعنی تهران را نشانه گرفت و در مدتی کوتاه ده ها موشک ساخته شرق و پرداخته غرب را بر تهران بزرگ فروریخت بدان امید که شاید با این اهرم، مقاومت ملت اسلام را در هم شکند و ضمناً انتقام ناکامیها و شکستهای گذشته اش را نیز بگیرد اما زهی خیال باطل که این بار هم سیاست غرب و موشکهای شرق نه آنکه نتوانست کاری از پیش برد که کوس رسوائی جنایت کاران تاریخ و دشمنان بشریت همصدا با انفجارهای پی در پی موشکها، جان و دل تمام مردم را پر کرد و تهران بزرگ را به دزفول قهرمان و سایر شهرهای مقاوم پیوندی نزدیکتر بخشید و زهی خیال خام که راهیان کربلا و پیروان حسین (ع) همچون سالار شهیدان هرچه تیرهای بلا بیشتر بر آنان فروبارد کمال حیات و آثار نشاط در آنان متجلی تر می شود و از نردبان مصائب، صعود به مراتب والای قرب حق برای آنان میسور تر میگردد و بهمان نسبت از کفر و شرک دورتر و از کافران و مشرکان بیزارتر می شوند و عزم آنان بر پیمودن راه خدا و جهاد در راه او و حرکت به سوی کربلا، تا نثار آخرین خانه و آخرین نفر و آخرین نفس، راسخ تر و ایمانشان بر حقانیت این راه استوار تر می شود.

قلم و بیان و از ترسیم عظمت پایداری و شکوه مقاومت این ملت بزرگ عاجز است و این بس که خدا صابران را بشارت فرموده که:

اولئک علیهم صلوات من ربهم و رحمة و اولئک هم المهتدون.

درودهای خداوند و رحمت حق بر آنان باد که آنانند راه یافتگان به سوی حق.

والسلام رحیمیان