سخنان معصومین

سخنان معصومین

قدر غدیر

رسول خدا(ص): «یوم غدیر خم  افضل اعیاد امتی و هو الیوم الذی امرنی الله تعالی ذکره بنصب اخی علی بن ابی طالب (ع) علما لأمتی یهتدون به من بعدی و هوالذی اکمل الله فیه الدین واتم علی امتی فیه النعمة ورضی لهم الاسلام دینا». (نور الثقلین جلد 1 ص 588)

روز غدیر خم بهترین عیدهای امت من است و آن روزی است که خدای متعال مرا به نصب برادرم علی بن ابیطالب(ع) بعنوان نشانه راه هدایت دستور فرمود که پس از من بوسیله او هدایت یابند و آن روزی است که خداوند در آن، دینش را کمال بخشید و نعمت را بر امت من تمام فرمود و برای آنان به اسلام بعنوان دین و آئین، رضایت داد.

امام صادق(ع):

«عن ابی الحسن اللیثی، عن ابی عبدالله جعفر بن محمد علیها السلام انه قال لمن حضره من موالیه وشیعته: اتعرفون یوما شیدالله به الاسلام واظهر به منارالدین وجعله عیدا لنا و لموالینا و شیعتنا؟ فقالوا الله و رسوله و ابن رسوله اعلم، ایوم الفطر هو یا سیدنا؟ قال: لا، قالوا: افیوم الأضحی هو؟ قال: قال: لا، وهذان یومان جلیلان شریفان و یوم منار الدین اشرف منهما، و هو الیوم الثامن عشر من ذی الحجة و ان رسول الله(ص) لما انصرف من حجة الوداع و صار بغدیرخم، امرالله عزوجل جبرئیل علیه السلام ان یهبط علی النبی(ص) وقت قیام الظهرمن ذلک الیوم وامره ان یقوم بولایة امیرالمؤمنین علیه‌السلام وان ینصبه علما الناس بعده و ان یستخلفه فی امته» (اقبال ص 474)

ابوالحسن لیثی از امام صادق(ع) روایت می‌نماید که به دوستان و شیعیان حاضر در محضرش فرمود: ایا روزی را که خداوند، اسلام را بوسیله آن، استحکام بخشید و مشعل دین را نمایان ساخت، و آن را برای ما و دوستان و شیعیانمان عید قرار داد، می‌شناسید؟ عرض کردند: خدا و پیامبر و فرزند رسول خدا به آن داناتر است، آیا ان روز، روز فطر است؟ امام فرمود: خیر، گفتند: روز قربان است، فرمود: خیر، آن دو روز، روزهای بزرگ و شریفی است. ولی روز پرتوافشانی مشعل دین از آن دو شریف‌تر است، و همانا آن روز هیجدهم ذیحجه است. رسول خدا(ص) بهنگام بازگشت از سفر حجة الوداع به غدیرخم که رسید، خدای عزوجل به جبرئیل امر فرمود تا بر پیامبر(ص) در ظهر آن روز نازل گردیده، و به او دستور دهد تا برای معرفی ولایت امیرمؤمنان علیه‌السلام بپاخاسته و او را برای بعد از خویش نشانه هدایت برای مردم و جانشین در امتش قرار دهد.

امام صادق(ع):

«عن عمارة بن جوین ابی هارون العبدی ایضا، قال: دخلت علی ابی عبدالله علیه‌السلام فی الیوم الثامن عشر من ذی الحجة فوجدته صائما، فقال: ان هذا الیوم، یوم عظم الله حرمته علی المؤمنین اذ اکمل الله لهم فیه الدین و تمم علیهم النعمة وجددلهم ما اخذ علیهم من المیثاق والعهد فی الخلق الأول اذا انساهم الله ذلک الموقف و وفقهم للقبول منه، ولم یجعلهم من اهل الأنکار الذین جحدوا. فقلت له: جعلت فداک فما ثواب صوم هذا الیوم؟ فقال: انه یوم عید و فرح و سرور وصوم شکرا لله عزوجل» (الاقبال ص 472)

ابوهارون عبدی می ‌گوید: خدمت حضرت صادق‌(ع) در روز هیجدهم ذی حجه رسیدم، امام روزه‌دار بود، فرمود: امروز روزی است که خداوند حرمتش را بر مؤمنان، عظیم شمرده، چرا که دین را بر ایشان کمال بخشید و نعمت را تمام ساخت و عهد و پیمانی راکه در روز آفرینش نخست از آنان گرفت و بدست فراموشی سپردند، تجدید نموده و توفیق قبول آن را به آنها عنایت فرمود و آنان را از انکار کنندگان قرار نداد، سپس فرمود: غدیر روز عید و شادمانی و سرور است و روز روزه‌داری بمنظور شکر خدای عزوجل (برچنین نعمتی است.

آنگاه امام دستور نماز و دعائی را در رابطه با همین شکر نعمت الهی داد و فرمود: «فانه من ذلک کان کمن حضر ذلک الیوم و بایع رسول الله(ص) علی ذلک و کانت درجته مع الصادقین الذین صدقوا الله و رسوله فی موالاة مولاهم ذلک الیوم و کان کمن شهد مع رسول الله(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و مع الحسن و الحسین علیهما السلام و کمن یکون تحت رایة القائم علیه‌السلام فی فسطاطه من النجباء والنقباء ...»

کسی که چنین عملی را انجام دهد مانند کسی است که آن روز (غدیر) حضور داشته و با رسول الله(ص) بر آن (ولایت و خلافت علی‌(ع)) بیعت نموده و در درجه صادقینی که خدا و پیامبرش را در مورد ولایت مولیشان در آن روز تصدیق نموده‌اند، قرار خواهد گرفت و مانند کسی است که با پیامبر و امیرمؤمنان و امام حسن و امام حسین علیهم السلام شاهد و حاضر بوده، و مانند یکی از برگزیدگان و نقیبانی است که زیر پرچم و خیمه حضرت قائم علیه السلام باشد.

امام صادق(ع):

«علی بن الحسن العبدلی قال: سمعت اباعبدالله جعفربن محمد الصادق علیه الصلاة و السلام و علی آبائه و  ابنائه وابنائه یقول: صوم یوم غدیرخم یعدل صیام عمرالدنیا، لوعاش انسان عمرالدنیا ثم لوصام ما عمرت الدنیا لکان له ثواب ذلک و صیامه یعدل عندالله عزوجل مائة حجة و عمرة، و هو عبیدالله الأکبر و ما بعث الله عزوجل نبیا الا و تعید فی هذا الیوم وعرف حرمته و اسمه فی السماء یوم العهد المعهود و فی الأرض یوم المیثاق المأخوذ والجمع المشهود». (بحار- جلد 95- ص 302)

علی بن الحسن گوید از امام صادق(ع) شنیدم می‌فرمود: روزه غدیر برابر با روزه دنیا است، اگر انسانی تا پایان دنیا زندگی نموده و در تمام این مدت روزه بدارد اندازه، ثوابش باندازه ثواب روزه غدیر است و نزد خداوند معادل صد حج و عمره می‌باشد. غدیرعید بزرگ خدا است، و خدای عزوجل پیامبری را مبعوث نساخته جز اینکه در این روز عید گرفته و حرمت آن را شناخته است، نامش در آسمان روز «عهد معهود» و در زمین روز «میثاق مأخوذ و جمع مشهود» است.

امام صادق(ع):

«قال الحسن بن راشد: قلت لمولانا ابی عبدالله علیه‌السلام: جعلت فداک، للمسلمین عید غیرالعیدین؟ قال: قلت: وای یوم هو؟ قال ... یوم ثمانیة عشر من ذی الحجة. قلت: جعل فداک و ماینبغی ان نصنع فیه؟ قال: تصومه و تکثر الصلاة علی محمد واهل بیته و تبرء الی الله عزوجل ممن ظلمهم حقهم فان الأنبیا علیهم السلام کانت تأمر الأوصیاء بالیوم کان یقیم الوصی فیه ان یتخذ عیدا» (بحار جلد 95 ص 323)

حسن بن راشد گوید به مولایمان امام صادق‌(ع) عرض کردم: فدایت شوم، آیا جز دو عید(فطر و قربان) عید اسلامی دیگر وجود دارد؟

امام: آری ای حسن! بزرگتر و شریف‌تر از آن هست.

حسن: آن عید چه روزی است؟

امام: روز هیجدهم ذی‌حجه.

حسن فدایت گردم، چه عملی شایسته است در آن روز انجام دهیم؟

امام: روزه می‌گیری و دعای بسیار بر محمد و ال او می‌نمائی و بسوی خدای عزوجلاز کسانی که بحق آنها ظلم روا داشتند، بیزاری و برائت می‌جوئی، بدرستی که پیامبران به جانشینان و اوصیای خویش توصیه می‌نمودند تا روزی را که وصی و جانشین معرفی گردید، عید قرار دهند.

امام صادق‌(ع):

«وان یوم غدیرخم بین الفطر والأضحی والجمعه کالقمر بین الکواکب». (بحار جلد 95 ص 323)

مفضل از امام صادق‌(ع) روایت می‌نماید که آن حضرت فرمود: روز غدیر خم در میان روز فطر و قربان و جمعه، همانند ماه در میان ستارگان، می‌درخشد.