بعثت عید بزرگ اسلام

«به مناسبت بیست و هفت رجب، مبعث پیامبر گرامی اسلام»

بعثت عید بزرگ اسلام

27 رجب، خجسته روز بعثت حضرت رسول (ص) است. بعثت، یکی از یزرگترین اعیاد اسلامی است، زیرا در این روز فرخنده بود که رایت حق برافراشته شد و سرّ حقیقت پدید آمد و دوای هر دردمند پیدا شد و امید هر ناامیدی به حقیقت پیوست و به گوش عالمیان صلای رحمت و آوای وحدت رسید و دیهیم مقدس رسالت بر سر اشرف مخلوقات، واسطۀ وجوب و امکان، صاحب وحی و محرم بارگاه لاهوت حضرت محمد بن عبدالله (ص)، گذاشته شد.

چهل سال از عمر گذشته بود که فرستادۀ خداوند، حضرت جبرئیل (ع) بر پیامبر بزرگ اسلام (ص) نازل شد پس ابلاغ وحی و خواندن اولین آیه (اقرأ...) بر حضرت، احکام دین و وضو و نمار را به او یاد داد و به او گفت: خداوند مرا به سوی تو فرستاده و تو را رسول خودش قرار داده است. و تا مدتی، تنها علی و خدیجه (ع)، پشت سر حضرت به نماز می ایستادند تا اینکه دستور رسید که تبلیغ رسالت را علنی کن و نخست عشیره و قبیلۀ خود را دریاب و آنان را از عذاب الهی بترسان.

«و أنذر عشیرتک الأقربین.»

حضرت غذائی تهیه کرد و جمع خویشانش را به آن غذا دعوت فرمود؛ چهل نفر از فرزندان عبدالمطلب دعوت شدند و پس از صرف غذا به آنها فرمود: همانا خداوند به من دستور داده است که خویشان نزدیکم را دعوت به خداوند و ترک عبادت بتها نمایم و شما یاران باوفا و خویشان نزدیک من هستید. و خداوند هیچ پیامبری را نفرستاد جز اینکه از اهل خانواده اش، یکی را به عنوان برادر، جانشین و وزیر او تعیین فرمود، پس کدام یک از شما با من بیعت می کند که برادر، وزیر و وارث من باشد. یک نفر از آن جمع بلند نشد. حضرت فرمود: به خدا قسم او که باید بلند شود، بر خواهد خاست و شما پشیمان خواهید شد، ناگاه علی (ع) بلند شد در حالی که تمام چشم ها به او دوخته شده بود و دست بیعت به حضرت داد و فزمانش را اجابت کرد. حضرت به او فرمود: یاعلی! خداوند تو را بر این جانشینی برگزیده است؛ بر تو مبارک باشد.

از همان روز بود که ابولهب به مخالفت برخاست و با بی ادبی و جسارت به حضرت خطاب کرد: تبّاً لک! آیا برای این ما را دعوت کردی؟ ولی در جواب او خداوند سوره را نازل کرد «تبّت ید أبی لهب و تب...» -دست ابولهب از هر خیری دور باد.

و از همان روز بود که دشمنی او و سایر کفّار قریش با حضرت آغاز شد و آنقدر به آن حضرت اذیت و آزار رساندند که خود می فرماید: «ما اوذی نبی مثل ما اوذیب» هیچ پیامبری به اندازۀ من اذیت نشد. ولی تمام آن اذیت ها را برای خدا تحمل کرد تا اینکه دعوتش فراگیر شد و جهان را در برگرفت.

دعوت علنی تمام مردم

و هنگامی که این آیه مبارکه نازل شد: «فاصدع بما تؤمر واعرض عن المشرکین» (سوره حجر- آیه94)- پس تو با صدای بلند، مأموریت خود را به مردم ابلاغ کن و از مشرکان روی برگرداند. حضرت کنار حجرالاسود رفت و با صدای بلند فرمود:

ای معشر قریش! ای گروه اعراب! من شما را به خدا و ترک عبادت بتها و اصنام دعوت می کنم و شما را دعوت می کنم که گواهی دهید به اینکه جز «الله» خدائی نیست و من پیامبر و رسول اویم؛ پس مرا اجابت کنید تا فرمانروای جهان گردید.

قریش با کمال بی ادبی، او را مسخره و استهزا کردند و به او خندیدند و گفتند: او دیوانه شده است (والعیاذ بالله) و زخم زبان زدند. در ادامۀ آیه ای که ذکر شد، خداوند پیامبرش را از این برخورد بد قریش خبر داده و او تسلی می دهد.

می فرماید: «انّا کفیناک المستهرئین، الَّذین یجعلون مع الله الهاً آخر فسوف یعلمون. ولقد نعلم انَّک یضیق صدرک بما یقولون. فسبّح بحمد ربّک و کن من الساجدین. واعبد ربّک حتی یأتِیَک الیقین.»(آیات 95 الی99 سوره حجر) –ما ترا از شر مسخره کنندگانی که با خدای یکتا، خدای دیگری قرار دادند، محفوظ نگه می داریم ولی آنها بزودی خواهند دانست (و به سزای خود خواهند رسید) و می دانیم که تو از آنچه امّت در طعنه و تکذیبت می گویند، سخت دلتنگ می شوی، امّا غم مخور و به ذکر اوصاف کمال پروردگارت مشغول باش.

چندی نگذشت که اهل کتاب و محرومین و بردگان، فوج فوج به سوی پیامبر روی آورده و دعوتش را لبیک گفتندو به او ایمان آوردند. قریش که از این اوضاع سخت ناراحت شده بودند، و وضعیت خود را به خطر افتاده می دیدند، نزد ابوطالب رفته و عرض کردند: پسر برادرت را از این کار منع کن. او تمام خوابهای ما را آشفته کرده، خدایانمان را سب و شتم می کند، جوانانمان را گمراه می نماید! و وحدتمان را به اختلاف و تفرقه می اندازد! ما حاضریم او را سرور خود قرار داده بیشترین پول و بهترین زن را در اختیارش قرار دهیم، دست از خدایانمان بردارد و عبادت ما را خراب نکند!

حضرت در پاسخ عمویش که پیغام آنها را آورده بود فرمود: «والله- یا عم- لو وضعوا الشمس فی یمینی والقمر فی یساری علی ان اترک هذا الأمر فعلت»- به خدا قسم اگر آفتاب را در طرف راستم و ماه را در طرف چپم قرار دهند برای این که دست ا این کار بکشم، دست نخواهم کشید.

بهر حال پیامبر (ص) بر تمام آن اذیت ها و شکنجه های کفار و مشرکین قریش، تحمل و صبر کرد تا اینکه تبلیغ رسالت را به نحو احسن به انجام رساند در مدت زمانی کوتاه، دین حق چنان جلوه کرد که تمام ادیان دیگر عملاً منسوخ شد و نور رسالت محمّدی تمام جهان را فرا گرفت.

«هو الَّذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله ولو کره المشرکین» (سوره توبه- آیه33)- او است خدائی که رسول خدا را با دین حق به هدایت بندگان فرستاد تا بر همۀ ادیان عالم برتری دهد، هر چند مشرکان و کافران ناراضی باشند.

در خاتمه فرا رسیدن این عید بزرگ اسلامی را به حضور مبارک ولی الله اعظم ارواحنا له الفداء، مقام معظم رهبری و ملت بزرگ و متعهد ایران و تمام مسامانان جهان، تبریک و تهنیت عرض نموده، امیدواریم خداوند به برکت این این عید سعید، گرفتاریهای امت حضرت محمد (ص) را برطرف نموده، شرّ اشرار و کفار را به خودشان برگرداند و توطئه های آنان را (ع) و مسلمین خنثی نموده، و دشمنان را به خودشان مشغول سازد، و حکومت امام زمان سلام الله علیه را محفوظ بدارد و در فرجش تعجیل فرماید. آمین ربّ العالمین.