چونه انقلابمان را از حوادث مصون بداریم؟

به مناسبت بیست و دوم بهمن

روز پیروزی انقلاب اسلامی ایران

چونه انقلابمان را از حوادث مصون بداریم؟

انگیزه اصلی انقلاب

بیشتر انقلابهائی که در طول تاریخ به وقوع پیوسته است، چون دارای انگیزه های مادی و دنیایی بوده، لذا از چنان دوام و ثباتی برخوردار نبوده است، و برای اثبات دوام ظاهری آنها، پیوسته حکمرانان و فرمانروایان با زور سرنیزه و قدرت، اهداف و انگیزه های انقلاب را بر ملتها تحمیل نموده اند. و حتی در مواردی که انگیزه، صد درصد الهی نیز بوده است، به علت فاصله گرفتن حکمرانان از انگیزۀ اصلی انقلاب، آن انقلاب ها نیز به نابودی و اضمحلال کشیده شده و جاودانگی در هیچکدام به چشم نمی خورد.

کافی اسن کوتاه بر انقلاب سوسیالیستی در روسیه بیافکنیم که در اکتبر سال 1917 مطابق با 1295 هجری شمسی به وسیله بلشویکهای روسیه و به رهبری لنین و دارو دسته اش در کشور روسیه صورت گرفت و مردم نیز در آن شرکت داشتند، ولی در همان روزهای اوّل انقلاب، لنین با چکمه های آهنین تر از چکمه های سلطنت و با فشاری فزون از حد، برآن خطه حکومت راند و همچنان دیگر وفاداران به انقلاب سوسیالیستی بر همین منوال حکومت راندند و فاشیستی ترین حکومتهای تاریخ را در دوران معاصر بنا نهادند، تا اینکه امروز که روزنۀ امیدی پیدا شده و وعدۀ آزادی به مردم داده اند، حالت انفجار و دگرگونی در تمام جمهوری های شوروی به وجود آمده است.

و اما انقلاب الجزائر که از آغاز با هدفی اسلامی و علیه زور و ستم استعمار فرانسه برپا شد و تمام مردم با ندای الله اکبر به آن انقلاب پرداختند و یک میلیون شهید دادند، این انقلاب نیز متأسفانه در اثر کجرویهائی که در هیئتهای حاکمه پیش آمد، مبدل به حکومت پلیسی شد و هدف اصلی انقلاب به فراموشی سپرده شد.

و اما تنها انقلابی که توانست از یک عامل ثبات و دوام برخوردار باشد انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی- قدس سرّه- بود. و عامل ثبات آن، همان خلوص و قصد قربتی بود که در میان عموم طبقات از پیر و جوان، زن و مرد، کاسب و کارگر، روحانی و دانشگاهی گرفته و تا همۀ اقشار مردم پیدا شد، و این خلوص پاک و نیت صادقانه و برای خدا قیام کردن،[1] راز و رمز بقای انقلاب است که باید همیشه ودر همۀ اقشار و در تمام زمانها وجود داشته باشد و پایدار بماند تا انقلاب از گزندها و حوادث روزگار- بویژه در این اوضاع وحشتناک کنونی که آمریکا و دیگر کشورهای استعماری در همسایگی ما لشگرکشی بی سابقه کرده اند- محفوظ و مصون بماند.

پس خوب است این راز انقلاب را بشناسیم و آن را حفظ کنیم.

رمز پیروزی

انقلاب ما قبل از این که، دگرگونی در نما و ظاهر ساختمان ایران باشد، دگرگونی و انقلابی در درون قلب ها و دلهای ملت ایران بود. انقلابی در ارزش های به ارث مانده از دوران شاهان و ستمکاران؛ انقلابی در روش ها و منش ها؛ انقلابی در اخلاق و عادات؛ و خلاصه انقلابی معنوی بود کهقلب ها را متحوّل کرد. انسانهائی که تا چندی پیش در پی فراهم آوردن وسائل بهتر زندگی مادّی و ظاهری بودند و از گزای نان فریاد سر می دادند، با رهنمودهای پانزده ساله معمار انقلاب حضرت روح الله (ره) یکباره با یک وحدت کلمه ای که سابقه نداشت ندای کلمة التوحید و «لا اله الا الله» را سردادند و جوانانی که تا دیروز به فکر آرایش ظاهری خود بودند، آن روز در جستجوی «شهادت»، گام در راه «حسینی» نهادند و فریاد «هیهات مناالذّله» سردادند و در یک تحوّل شگرف، تمام ارزشهای دوران جاهلیت شاهنشاهی را مبدّل به ارزشهای اسلامی قرآنی کردند؛ پس قبل از این که بنابر در هم کوبیدن کاخ شداد زمان کنند، کاخ شیطان نفس امّاره را در درون خویشتن واژگون ساختند و پیش از نبر با شاه خائن، مبارزه ای بی امان با هوای نفس خود کردند و چون در این تزکیۀ نفس پیروز شده و عقلشان بر هوای نفسشان غلبه کرد، توانستند با کمال قدرت و شهامت، تمام کاخهای ظلم و ستم را ویران سازند و به جای آن فرهنگ انحرافی که سالیان دراز بر افکار مردم حکومت می کرد، فرهنگی اسلامی قرآن جایگزین کنند.[2]

پس انقلاب ما با ظاهری آراسته و هماهنگ با واقعیتی محکم و متین توانست پیروز شود.

نمای انقلاب اسلامی ما بسیار زیبا و جذاب بود. بیش از 97% مردم با هم و زیر یک پرچم حرکت می کردند تکبیر می گفتند و به هر چه ما سوی الله بود «نه» می گفتند. رهبری بینا و حاذق و مخلص آنان را راهنمائی می کرد. قلبها همان ندای زبانها را در درون جاری می ساخت و هماهنگ با شعارها، دست به عمل زدند.

اگر «لا اله الا الله» می گفتند، در عمل نیز جز با حکومت الهی، سازش نداشتند و از اطاعت طاغوت سرباز می زدند و با به راه انداختن اعتصابها و شکستن قوانین شاهنشاهی، او را وادار به فرار از ایران کرده و تمام عواملش را به درک فرستادند.

اگر «الله اکبر» می گفتند، نه تنها در زبان، اعلام وفاداری به پیمانهای الهی و اطاعت از احکام او می کردند که در عمل نیز، خدا را شاهد و ناظر دانسته و تخلف از فرمانهای الهی هرگز روا نمی داشتند.

اگر اول ظهر، در وسط تظاهرات، به نماز و عبادت الهی برمی خاستند، اوّل وقت نماز در منزل نیز به نماز و نیایش پروردگار مشغول می شدند.

اگر در راهپیمائی ها «خمینی رهبر» می گفتند، در عمل نیز یک بار و دو بار که صدها بار اطاعت از خمینی را با ایثار جان به اثبات رساندند و هرگز از رهنمودهایش تخلف نمی کردند.

اگر «نه شرقی نه غربی» می گفتند، به راستی به آمریکا و شوروی پشت کرده و از آن قدرتهای شیطانی تنفر جسته و هرگز از آنها هراس نداشتند و جز از خدا از هیچ چیز و هیچ قدرتی نمی ترسیدند و حاضر بودند برای به ثمر رساندن انقلاب و دفاع از ارزشهای والای آن، تا آخرین نفس و تا آخرین قطرۀ خون و تا آخرین منزل بجنگند و تا احقاق حقوق حقّۀ خود از پای ننشینند.

خداوندا! تو خود شاهد و آگاهی که هرگز از صحبت و شعار دادن نیست و بسیجیان و جان بر کفان ما در عمل و زبان، بارها و بارها، این مطلب را به اثبات رساندند.

کور باد دیدۀ تنگ نظرانی که آن همه تجلیات عشق الهی را در صحنه های حماسه آفرین و خون بار انقلاب و جبهه های حق و علیه باطل، انکار کند و یا نادیده بگیرد. و شکسته باد قلمهای زهر آگینی که این همه مظاهر شجاعت و شهامت جوانمردان و شیرزنان این انقلاب مقدّس را به گونه ای غلط ترسیم کند و آن همه شعور انقلابی را در میدانهای رزم ناشی از شعار و ظاهر سازی بداند.

و چه زیبا و بی نظیر، امام عزیزمان آن صخنه های عزت و شرافت را که شهیدان با خون پاک خود ترسیم کردند و به وجود آوردند، به رشتۀ تحریر در آورده و می فرماید:

«و چه غافلند دنیا پرستان و بی خبران که ارزش شهادت را در صحنه های طبیعت جستجو می کنند و وصف آن را در سرودها و حماسه ها و شعرها می جوید و در کشف آن از هنر تخیل و کتاب تعقل مدد می خواهند و حاشا که حل این معما جز به عشق میسر نگردد که بر ملت ما آسان شده است.

و اینک ما شاهد آنیم که سبکبالان عاشق شهادت بر توسن شرف و غزّت به معراج خون تاخته اند و در پیشگاه عظمت حق و مقام جمع الجمع، به شهود و حضور رسیده اند و انقلاب ما در اوج قلۀ عزّت و شرافت، مشعلدار هدایت نسلها تشنه است و اینها همه از برکات سحر شهیدان است و ما در انتظار رؤیت خورشیدیم.»

ارزشهای انقلاب را نگه داریم

آری! انقلاب ما مشعلدار حدایت نسلهای تشنه ای است که از سرابهای زمان گریخته، و به سوی این آب زلال و روان روی آورده اند، زیرا در نمای انقلاب ما ارزشهائی را دیدند که سالها در پی آن ارزشها به این سوی و آن سوی روانه شدند و به آن دست نیافتند؛ نکند که امروز ما در اعمال خود آن نمای زیبا را زشت و پلشت جلوه دهیم و آن نسلهای تشنه را تشنه تر سازیم.

به تحقیق اگر انقلاب ما با ارزشهای ظاهریش، ریشه در درونمان نداشت و اگر ما با اعمال و رفتار خود آن ریشه ها را آبیاری نمی کردیم، ریشه ها پوسیده و خدای نخواسته تمام آمال و آرزوهای انبیاء و اولیاء و امام امّت (ره) به ناامیدی و یأس مبدل می گشت. تصور نشود که با بی بند و باری و آزادی بی حد و مرز و با ترویج ناآگاهانۀ فساد و با دفاع بیش از حد از سرمایه داران و زالوصفتان و با پشت پا زدن به محرومان و ولی نعمتان و با بی تفاوت بودن ها و با بازگذاشتن دست واسطه ها و محتکرها و با آزادی دادن به قلمهای زهرآگین و مفسده جو، می توان جنبۀ درونی و واقعی انقلاب را نگه داشت؛ مانند آن مسلمان تهی مغزی که نماز را به عذر فرصت نداشتن و روزه را به بهانه طاقت نداشتن انجام نمی داد می گفت: دل پاک باشد!! هرگز چنین چیزی ممکن نیست. این دل نه تنها پاک نمی ماند که از هر پلیدی پلیدتر است.

پس چه باید کرد که انقلاب را از آسیبها و میکروبهای خطرناک مصون نگه داشت؟ ما باید راز و رمز انقلاب را جستجو کنیم و آن را در عمل، نه در زبان نگه داری نمائیم.

راز پیروزی انقلاب ما و بقا و دوام آن در نگهداری ارزشهای انقلاب است که برای آنها، مردم ما در صحنه های خونین انقلاب فداکاری و ایثار کردند و از فرزندان و دارائیهای خود گذشتند.

راز پیروزی انقلاب در وحدت واقعی مردم مسلمانان ایران بر پایۀ عمل به دستورات و احکام الهی بود. و لذا آغاز انقلاب از مسجد شروع شد یعنی از مرکز عبادت، همان واژۀ مقدسی که اگر خلوص و اعتقاد درونی با آن نباشد و تنها لقلقۀ زبان یا ریاکاری باشد، پشیزی ارزش ندارد.

ما انقلاب کردیم که نماز را برپا داریم؛ امر به معروف و نهی از منکر را در جامعه رواج دهیم؛ حجاب اسلامی را برای حفظ نسلهایمان پا برجا سازیم؛ خدمت به بندگان واقعی خدا و محرومین انقلاب که امام آنان را ولی آنان را ولی نعمت ما می دانند بنمائیم، با مظاهر فساد و بی بندو باری در تمام اشکال و صورتهای گوناگونش چه از نظر فرهنگی و چه از نظر اجتماعی و چه از نظر اقتصادی مبارزه کنیم نه این که خود به نحوی در پیدایش این نوع فساد ها- خدای نخواسته- مؤثر باشیم.

انقلاب کردیم که قوانین الهی و قوانین وضعی که به صلاح ملت و کشور وضع شده است[3] را احترام گذاشته و به آنها عمل کنیم نه اینکه خود از مردم بخواهیم که قوانین را رعایت کنند و خودمان آنها را زیر پا بگذاریم؛ مقصود ما از خودمان تنها مسئولین و دست اندرکاران نیست هرچند آنها نقش بیشر و مؤثرتری باید داشته باشند ولی چون انقلاب وابسته به همۀ ما و ما همه وابسته به انقلابیم، لذا بار این مسئولیت سنگین بر دوش همگان است و ما همه در پیشگاه خدا و امام مسئولیم و باید نسبت به انقلاب و به امام، حساب پس بدهیم «کلکم راع و کلکم مسئولٌ عن رعیّته.»

یعنی: کشاورزان باید خوب کشاورزی کنند و این شعار خود کفائی را- لااقل- در زراعت و تأمین غذای اولیۀ مردم، محقّق سازند نه اینکه ما حتی برای گندم و برنجمان، نیازمند دیگران (و چه دیگرانی!) باشیم؟[4]

پیشه وران و صنعتگران در کارهای صنعتی، با دقت بیشتر عمل کنند و اینقدر سرهم بندی نکنند غش در کارها از همه چیز زشت تر و قبیح تر است و پدیدۀ بسیار خطرناکی است که باید جدّاً و با تمام توان جلوی آن را گرفت.

کامندان و کارکنان دولت، با خلوص و بدون چشمداشت، کارهای محوّله را انجام دهند و اینقدر ارباب رجوع بیچاره را سردرگم و متحیّر نسازند که امروز عمده ترین مشکل جمهوری اسلامی، همین بور و کراسی و کاغذ بازی و سردواندن ارباب رجوع و بدتر از همۀ آنها رشوه گرفتن معدودی از کارمندان است که باید با قاطعیّت و جدیّت تمام، نخست عوامل پدید آورندۀ این پدیدۀ وحشتناک را برطرف و سپس با آن مبارزه بی امان کرد. ما امروز نیازمند قاطعیّت امیرکبیری ددر زدودن این آفات اداری و اجتماعی هستیم و با اینکه 12 سال انقلاب گذشته است، هنوز مردم ما منتظر انقلاب واقعی در ادارات هستند. و به تحقیق یکی از بزرگترین علت های دوری جستن و بی تفاوت بودن مؤمنین، همین وظیفه نشناسی برخی از کارکنان و سردواندن مردم است که کم کم تحمل ها را از آنان گرفته و زنگ خطر را به صدا درآورده است، به امید اینکه مسؤلین محترم این زنگ را بشنوند و به فکر چاره ای باشند.

و خلاصه باید همۀ افراد و همۀ طبقات در هر لباس و مقام و منصبی که هستند کارهای خود را به نحو احسن انجام دهند و برای خدا، ارزشهای انقلاب را مدّ نظر قرار دهند و راه نفوذ دشمنان قسم خورده انقلاب را به درون آن ببندند و ارزشهای والای اسلام و قرآن را با اعمال خود وارونه جلوه ندهند.

ما همه موظفیم که ضمن دعوت به وحدت و هماهنگی و انسجام در میان اقشار و طبقات گوناگون ملت، با اعمال و رفتار خودمان، وحدت ملی را که بر پایه های ایمان و تقوا استوار گشته است بهم نزنیم و حرارت انقلابی را مبدل به سکون و جمود ننمائیم.

مسئولین ما باید با پیروی از رهنمودها و توصیه های امام امّت- قدّس سرّه- و مقام معظم واقعا به یاری انقلاب و مردم بشتابند و بیش از پیش وارد جامعه شده و درپی رفع مشکلات برآیند و در نتیجه روح امام امّت را شاد و انقلاب  را- با همکاری و همیاری خالصانه امّت امام- مصون و محفوظ بدارد.

در پایان فرا رسیدن ایّام مبارکۀ دهۀ فجر و عید بزرگ ملی اسلامی 22 بهمن را به تمام مسلمانان متعهد به ویژه مقام معظم رهبری و ملت سرفراز ایران تبریک و تهنیت عرض می کنیم.

نیرومند کیست؟

*پیاوبر اکرم (ص):

«اِنَّ الشَّدیدَ مَن لَیسَ مَن غَلَبَ النّاسّ وَلکِنَّ الشّدیدَ مَن غَلَبَ علی نفسه».

(مجموعه ورام ج2 ص10)

نیرومند و توانا آنکس نیست که بر مردم پیروز شود بلکه قوی و مفید کسی است که بر نفس خویشتن غلبه نماید.