سخنان معصومین

سخنان معصومین

فضیلت به یاد خدا بودن

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم :

«ما جلس قومٌ یذکرون الله عزّوجل الاّ ناداهم منادٍ من السّماء: قوموا فقد بدلت سیئاتکم حسنات و غفرت لکم جمیعاً».

 (عدّة الداعی – ص186 )

هیچ گروهی به ذکری خدای عزّوجل ننشستند جز اینکه از آسمان منادی ندائی سردهد: برخیزید که گناهانتان تبدیل به حسنات شد و همه­تان آمرزیده شدید.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم:

« من أکثر ذکر الله أحبّه الله، و من ذکر الله کثیراً کتبت له براءةٌ من النّار و براءةٌ من النفاق».

(وسائل­الشیعه – ج4- ص1181 )

هر که بسیار ذکر خدا بگوید، خداوند دوستش بدارد. و هر که خدا را زیاد یاد کند و دو براءت برای او نوشته شود: براءت از آتش جهنم و براءت از نفاق.

امام صادق علیه السلام:

«شیعتنا الذین اذا خلوا ذکروا الله کثیراً».

(وسائل الشیعه- ج4 – ص 1184 )

شیعیان ما کسانی هستند که در پنهانی، بسیار ذکر خدا می­گویند.

امام صادق علیه السلام:

«قال الله عزوجل : من ذکرنی سرّاً ذکرته علانیة».

(کافی- ج2- ص501 )

خدای عزوجل فرمود: هر که مخفیانه و در پنهانی مرا یاد کند، آشکارا او را یاد می­کنم.

امام باقر علیه السلام:

«لایزال المومن فی الصلاة ما کان فی ذکر الله عزوجل، قائماً کان أو جالساً أو مضطجعاً».

(المجالس- ص48 )

مؤمن همچنان در حال نماز است مادام که به یاد خدای عزوجل باشد، چه ایستاده باشد و چه نشسته و چه خوابیده.

امام صادق علیه السلام:

«أوحی الله الی موسی: یا موسی لا تفرح بکثرة المال، و لا تدع ذکری علی کل حال، فإن کثرة المال تنسی الذنوب. و ان ترک ذکری یقسی القلوب».

(علل الشرایع- ص38 )

خداوند به موسی وحی فرمود: ای موسی، به زیادی پول خوشحال مشو و ذکر مرا در هر حال از یاد مبر، چرا که زیادی پول، گناهان را از یاد می­برد و ترک ذکر من سنگدلی می­آورد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم:

« من أعطی لساناً ذکراً فقد اٌعطی خیرالدنیا و الآخرة».

(وسائل الشیعه- ج4 – ص1182 )

هر که زبان ذاکری (که همواره ذکر خدا گوید) داشته باشد، خیر دنیا و آخرت دارد.

امام صادق علیه السلام:

« من أکثر ذکر الله عزوجل اظّله الله فی جنّته».

(اصول کافی- ج2- ص500 )

هر که بسیار یاد خدای عزوجل کند، خداوند او را در سایه بهشتش قرار دهد.

امام صادق علیه السلام :

«البیت الذی یُقرأ فیه القرآن و یُذکر الله عزوجل فیه، تکثر برکته و تحضره الملائکة و تهجره الشیاطین و یضی لأهل السّماء کما یضی الکوکب الدریّ لأهل الأرض، و البیت الذی لایُقرأ فیه القرآن و لا یُذکر الله فیه، تقلّ برکته و تهجره الملائکة و تحضره الشیاطین . ثم قال: جاء رجلٌ الی النبی صلی الله علیه و آله وسلم فقال: من خیر أهل المسجد؟ فقال: أکثرهم لله ذکراً».

خانهای که در آن قرآن خوانده می­شود و ذکر خدای عزوجل گفته می­شود، برکتش زیاد گشته، فرشتگان در آن جمع می­شوند و شیاطین از آن دور می­گردند. و برای اهل آسمان­ها مانند ستاره درخشان برای اهل زمین می­درخشد. و خانه­ای که در آن قرآن خوانده نمی­شود و ذکر خدا گفته نمی­شود برکتش اندک گشته و ملائکه از آن دور شده و شیاطین در آن گرد هم می­آیند. آنگاه فرمود: شخصی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم آمد و عرض کرد: بهترین أهل مسجد چه کسی است؟ فرمود: کسی که بیش از همه ذکر خدا بگوید.