ترکتازی رژیم فاشیستی بعث و وجدان جهانی!!

ترکتازی رژیم فاشیستی بعث و وجدان جهانی!!

حجة الاسلام محمد تقی رهبر

شکست و تسلیم مفتضحانه رژیم بعثی عراق در برابر نیروهای متحدین و پذیرش بی‏قید و شرط شرائط ذلت بار شیطان بزرگ با انگیزه نگههداری کادر رهبری حزب بعث و شخص صدا در مصدر قدرت و تحمیل مجدّد جنازه زخم خورده این رژیم بر مردم مظلوم عراق، همانگونه که پیش بینی می‏شد، واکنش جدّی و عمومی مردم در بند این کشور را در پی داشت و از سراسر این سرزمین مغضوب فریاد اعتراض برخاست.

مردم پرسیدند: چرا رژیم عراق به کویت لشکرکشی کرد؟ و چرا قبلاً هشت سال جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی ایران آن همه فساد و جنایت را مرتکب شد؟ و چرا ذخائر و منابع و نیروهای انسانی منطقه را زیر چکمه‏های قساوت و جهل و توحش بعثی‏ها و گارد جمهوری پایمال می‏سازد؟ عربده جوئی‏های صدام در برابر متحدین و شعار ریاکارانه ضدّ صهیونیستی و ضدّ امیریالیستی و پوشش مقابله اسلام و کفر! به این جنگ بی‏حاصل دادن و ادّعای پوچ پایداری تا آخرین نفر و آخرین گلوله با کفّار مهاجم، یکباره چهره عوض کرد و با عقب نشینی و کُرنش و تسلیم این رژیم، حرکت جنون آمیز بعثی‏ها را زیر سوال برد. مردم این بار دیگر، سکوت را شکستند (و چه خوب بود در طول جنگ تحمیلی این سکوت را می‏شکستند) مردمی که قربانی جاه طلبی بعثی‏ها از یکسو و قدرت نمائی و قلدری شیطان بزرگ از سوی دیگر شده و همه چیزشان را از دست داده بودند و گرسنه و خانه خراب و غارت شده و سرشکسته، شاهد ویرانی کشور و نابودی جوانانشان بودند و امّ الفساد کشور خود را رژیم حاکم سفاک می‏دیدند، با اغتنام فرصت فریاد اعتراض برداشتند که حزب بعث با چه حق قانونی و تا کی و تا چند در این کشور باید ترکتازی کند؟!

این قیام مردمی رفراندومی بود در خلع حکومت جبّار و پیوستن گروهائی از نظامیان به صوفف ملّت، نشان داد که آنها زیر فشار حزب فاشیست سلاح در کف گرفته‏اند و در این گارد جمهوری بعث تنها نیروئی است تحت تطمیع و رهبری رژیم به کشتار مردم و قتل عام زنان و کودکان می‏پردازد و با بمبهای ناپالم و فسفری و میکروبی از قبیح‏ترین جنایت نسبت به ملّت عراق دریغ نمی‏کند. و همین‏هائی که از جلو نیروی متحدین غربی چون موش گریختند اینک گلوله‏های خود را به سوی ملت نشانه رفته و بمبها را بر سر مردمشان فروباریدندد!!

حقّا که رژیم جهنّمی بعث و نظامیان روسیاه گارد جمهوری عراق، روی آتیلا و نرون، ضحّاک و حجّاج و آیشمن و چنگیز را سفید کردند این دژخیمان قساوت را به نهایت رساندد و تصفیه‏های استالینی را در فیجع‏ترین شکل و ناجوانمردانه‏ترین نوع آن تجدید نمودن و با اهانت به اماکن متبرکه و گلوله باران شهرهای مقدّس کربلا و نجف و تخریب و قتل عام و ایجاد حمان خون در شهرها و روستاها ماهیّت پلید حزب کافر بعثی و حکّام یزیدی عراق بیش از پیش به نمایش گذاشت و رفتار متوکّل عباسی را تداعی کرد. از سوی دیگر دربدری و آوارگی و بی‏قوت و غذائی زنان و کودکان و مجروحان و داغدیدگان در بیابانها و مرگ فجیع هزاران بیگناه در بمباران و سرما و بی‏داوائی و بی‏غذائی که می‏توانست سخت‏ترین دلها را تحت تأثیر قرار دهد و احساسات قسی‏ترین انسانها را تحریک کند، نتوانست بر قلب سیاه سرمداران سیاست جهانی تأثیر گذارد و مجامع حقوق بشری نیز به تماشای وحشی‏گری‏های رژیم بعثی ایستادند.

آزمایش تاریخی برای مدعیان حقوق بشر

حقاً که این آزمایشی بود تاریخی برای سیاستگزاران شرق و غرب و مدعیان حقوق بشر و کشورهای عرب به اصطلاح اسلامی و آنانکه حفظ تاج و تخت و منافع نامشروع خود و اربابانشان را در هر شرائطی بر همه ارزشهای انسانی ترجیح می­دهند. در حالیکه نقدینه­های شخصی صدام و بانکهای خارجی به 11 میلیارد دلار می­رسد و هریک از حواشی و سردمداران بعثی بهمین نسبت ثروت ملّت عراق را به یغما برده و نابود کرده­اند، کودکان معصوم و آواره در درّه­های غرب و کوهستانها و دشتهای عراق گوشت الاغ مرده را با حرص و ولع می­خورند تا نیمه جانی به در برند، و در حالیکه دولتهای عرب منطقه در قصرهای افسانه­ای سرگرم به عیاشی هستند، دست در دست اربابان خود به تماشای سیل آوارگانی ایستاده­اند که با وضع رقّت بار در مرزهای خارجی بدنبال پناهگاهی هستند...

و در حالی که مجامع حقوق بشر از گروگان رفتن انتقام جویانه چند صهیونیست با دیپلمات غربی و غریو و فریاد سر می­دهند در کشتار ناحق صدها هزار انسان بی­گناه در عراق لب به اعتراض نمی­گشایند و یا به یک بیانیه نمایشی و بدون پشتوانه بسنده می­کنند چرا که جان میلیونها مسلمان جهان سوّمی برای اینان به قدر یک جاسوس غربی ارزش ندارد! راستی وجدان جهانی مرده و بشریّت مسخ شده و نوحی دیگر باید و طوفانی دیگر تا لکه­های ننگ این مدعیان تمدّن و حقوق بشر را شستشو کند.

از سوی دیگر آمریکا که تا دیروز صدام را امّ­الفساد عراق و منطقه می­دانست امروز اجازه می­دهد نیروهای بعثی در مناطق تحت اشغال متحدین مردم مظلوم را بمباران کنند، تا مبادا نیروهای مردمی که عمدتاً انگیزه اسلامی دارند ابتکار عمل در صحنه­های سیاسی عراق را بدست گیرند...

بالاخره تحت فشار افکار عمومی سازمان ملل طبق معمول به صدور بیانه­ای بدون پشتوانه در محکومیّت رژیم بعثی اقدام کرد که با 10 رأی موافق و 2 رأی ممتنع و 3 رای مخالف از جمله کوبا به تصویب رسیده است. جای بسی شگفتی است که کوبا رژیم بعثی را مستحق محکومیّت نمی­داند... اینجاست که بوی عفن لاشه کمونیست و تصفیه­های استالینی هنوز پس از فروپاشی مارکسیسم به مشام میرسد. مایه تعجّب است که از نظر یک رژیم مدّعی انقلابی­گری و ضدّ امپریالیستی چون کوبا جنایات رژیم عراق شایان محکومیّت نیست. اینجاست که در این تراژدی انسانی ردّ پای امپریالیسم و سوسیالیسم همزمان مشاهده می­گردد. این حوادث به خوبی به ملّتها فهماند که باید چشم به راه امدادگری از شرق یا غرب نباشد چرا که گرگهای بیابان را طمع رحمت داشتن محض خطاست. ملّتها باید روی پای خود بایستند و با فداکاری و قربانی دادن آزادی و استقلال را بچنگ آورند و در این فاجعه کنونی بر ملّت عراق است که نیروهای مبارز را فشرده کنند و با جهادی خستگی ناپذیر خستگی­ناپذیر در راه آزادی میهن خود از چنگال غاصبان بعث از پای ننشینند. چرا که اگر رژیم بعثی جانی دوباره یافت به درنده خوئی و کشتار بیشتر ادامه خواهد داد.

تراژدی انسانی آوارگان

علاوه بر روند طبیعی حوادث در مسئله آوارگان شمال و جنوب عراق، می­توان توطئه استکباری را در تحمیل مشکل بر جمهوری اسلامی، حدث زد. بمباران بی­وقفه شمال و جنوب این کشور بمنظور راندن مردم منطقه بسوی مرزهای ایران که تنها قبله آمال مستضعفان است، و سکوت مجامع جهانی در برابر فاجعه قرن به بهانه عدم مداخله در امور داخلی عراق و بستن مرزهای دیگر کشورها از سوی متحدین آمریکا، دلیلی است بر توطئه یاد شده که اینها می­خواهند مشکلات را به کشور ما صادر کنند و خود را از دغدغه کردها و مترضعین خلاص نمایند و بدین دستاویز میلیونها انسان را برانند و خانه و سرزمینشان را تصرّ ف کنند و در هر حال بخشی عظیم از این مشکل را بر ایران تحمیل نمایند. چرا که آنها خود می­دانند هجوم میلیونی آوارگان پابرهنه و بیمار و بدون سرپناه و آب و غذا و بهداشت چه مشکلاتی برای یک کشور ببار می­آورد. حتّی اگر از ضایعات فرهنگی اجتماعی، امنیتی و سیاسی این موضوع چشم­پوشی نمائیم که آن هم در جای خود توطئه­ایست حسابشده. امّا با این همه بررسی آثار این مهاجرت اجباری به نکاتی قابل توجّه باید اشاره کرد:

درسهای این حوادث

1-    مجامع حقوق بشر جهانی بار دیگر افشا گردید و مدّعیان بشردوستی رسوا شدند و این در سطح جهانی برای آگاهی ملّتها آزمون خوبی است که نشان دهد حقوق بشر غربی و امپریالیستی یا سوسیالیستی مفهومی جز این ندارد که سکوت در برابر قتل عام انسانها آنگاه که در راستای سیاستهای استعماری و استکباری باشد کاملاً قابل قبول و توجیه است!! و در قرنی که انجمن حمایت حیوانات دم از حقّ و حوش و طیور میزنند! حقوق میلیونها انسان بدینگونه ضایع و لجن مال می­شود  و در برابر این وضعیّت رقّت­بار سکوت می­کنند.

2-     ماهیّت قدرتهای استکباری که برای نجات یک کشور کوچک مانند کویت از سراسر جهان بسیج می­شوند و لشکرکشی بی­سابقه­ای را سامان می­دهند چرا که مسئله نفت است نه کاری بازیچه، بار دیگر از پس پرده ریا و تزویر رُخ نمود و آنها نیز نشان دادند که برایشان جز چپاول و غارت و سلطه و جباریّت مفهومی ندارد... آنگاه که در سازمان ملل طرح ایجاد منطقه امن برای آوارگان در کشور عراق مطرح می­شود آمریکا آن را رد می­کند  و چین و شوروی نیز با هرگونه مداخله سازمان ملل در امور داخلی عراق به مخالفت برمی­خیزند و کوبا و برخی دیگر به مصوبه شورای امنیّت در محکومیّت عراق رأی مخالف می­دهند بنظر اینها رژیم استبدادی بعث حق دارد نسبت به ملّت خود هرگونه جنایتی را مرتکب شود و با بمبهای ناپالم و فسفری و میکربی و شیمیائی بنابودی حرث و نسل آنان اقدام کند، و جلوگیری از این جنایات مداخله در امور کشورها قلمداد می­گردد. این درحالی است که آمریکا چند ماه پیش با لشکرکشی به پاناما به سرنگون کردن رژیم مردمی آن کشورها نیست! و از این قبیل حرکات مستکبرانه و صدها کودتا از سوی غرب و شرق و دخالت آشکار در سرنوشت ملّتها که نمونه­های فراوان دارد. حقیقت این است که قدرتهای بزرگ و غاصب و سلطه­گر رژیم بعث را بالاخره بعنوان سپری در برابر موج انقلاب اسلامی می­خواهد نگهدارند و در این جهت میان اردوگاه راست و چپ و امپریالیسم و سوسیالیسم و صهیونسیم! تفاوتی نیست... (الذین کفروا بعضهم اولیاء بعض).

3-     دول عرب منطقه نیز بیش از پیش ماهیّت خود را برملا کردند، اینها که طیّ هشت سال بنام عروبت و دفع خطر عجم! رژیم عراق را علیه جمهوری اسلامی ایران با تمام توان خود یاری می­دادند امروز حاضر نیستند آوارگان عرب را که اغلب زنان و کودکان و بیمارانند از کشور همسایه عربی بپذیرند و مرزها را بروی این مردم دربدر می­بندند، گویا مردم عراق از تبار تاتار و نژاد مغول آدامخوار جزایر وحشی­اند و نباید به اینان حتّی بعنوان یک آواره درمانده پناه داد!! زهی بی­شرمی! وجدانهای عمومی بالاخره بیدارند و این جریانها از حافظه تاریخ محو نمی­شود. این حوادث اگر هیچ اثری نداشته باشد شعور سیاسی و آگاهی عمومی بشریّت را بالا می­برد و از چنبر تبلیغات دروغین آزاد می­سازد.

4-    پناه دادن جمهوری اسلامی به آوارگان دیوار خونینی را که بعثی­ها میان دو ملّت کشیده بودند فرو ریخت و تبلیغات زهرآگین دوران جنگ که ایران را دشمن ملّت عراق و اعراب معرّفی می­کردند را نقش برآب ساخت. ایران اسلامی سیره حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و جوانمردی امام بن ابیطالب علیه السلام و عطوفت اسلامی و هویّت مذهبی دولت و ملّت قهرمان ما را بیش از پیش با سرافرازی به بوته آزمایش نهاد. کشوری که سالهاست چند میلیون آواره افغانی را که از ستم مارکسیستی کابل به ستوه آمده پذیرا شده و در طول هشت سال جنگ تحمیلی سختیهای فراوان و آواره­های جنگی را تحمّل و پشت سر گذاشته و ویرانی زلزله دو استان بزرگ ایران بار سنگینی را بر دوش دولت و ملّت نهاده و حوداث سیل آوارگی سیلزدگان نیز سربار دیگر مشکلات او بوده است، امروزه نیز با شهامت و استواری و عطوفت اسلامی دست ردّ بر سینه یک میلیون آواره عراقی نمی­زند  و آغوش مردانه را برای التیام زخمهای درونی این مردم بی­پناه می­گشاید و در این کار رضای خدا  وجدان را می­خواهد و هدفی دیگر ندارد. بعلاوه این نمایش قدرت معنوی از سوی ایران در وجدان جهانیان بیش از نمایش قدرت سلطه­گران جهانی چشم انسانها را می­گیرد و آبروی جمهوری اسلامی را افزون می­سازد.

ایران اسلامی کعبه آمال بشر دوستان

راجع به کمکهای بین­المللی به آوارگان مانورهای تبلیغاتی بیش از اندازه است امّا در عمل کاری چشم­گیر انجام نگرفته و اینک وقت آن است که صلیب سرخ جهانی و مراکز امدادی بین­المللی بطور جدّی بیاری این مظلومان بشتابند که فاجعه عظیم است و عظیمتر خواهد شد. ملّت فداکار ما نیز مفهوم ایثار و انسانیّت را به جهان آموخته در این آزمایش تاریخی نیز از هر نوع توان و امکانی جهت یاری رساندن به خواهران و برادران مسلمان خود دریغ نکرده و نخواهد کرد. امروزه ایران کعبه آمال محرومان و اسوه و الگوی آزادگان جهان است. ایران اسلامی به جهانیان حقوق بشر را می­آموزد و اخلاص و ایثار را در حدّ اعلا به نمایش می­گذارد. خواست تقدیر چنین بود، که علی­رغم تبلیغات مسموم امپریالیسم خبری طهارت و تقوی و شهامت و ایثار ملّت ما بیش از پیش بر جهانیان ثابت شود و صبر و تحمّل نیروهای خدمتگزار و امداد گران و بسیجیان و نیروهای نظامی و انتظامی و شور و عشق انسان دوستی دولت سربلند جمهوری اسلامی بر جهانیان مدلّل گردد و در این روزگار که از بشریّت و وجدان و عاطفه و خداجوئی خبری نیست و لاشخورهای جهانی و قدرتهای استکباری بدنبال بوی نفت براه افتاده­اند تا حقوق ملّتها را غارت کنند و هرجا طعمه­ای و چاه نفتی، یا طلا و ثروتی یافتند به چپاول ببرند و ملّتها را به خاک سیاه بنشانند، آری در چنین شرائطی، جمهوری اسلامی می­بایست طلایه­دار حقوق بشر و الگوی وجدان و اسوه ایثار و مظهر متانت و آزادی و آزادگی باشد.

«عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیرٌ لکم» این، عملکرد نظام ما  و آنهم عملکرد دیگران.

مه فشاند نور و سگ عوعو کند     هرکسی بر فطرت خود می‏تند

هرکسی را خدمتی داده قضا               در خور او گوهرش در ابتلا

این پیروزی عظیم انسانی بر دولت و ملّت ما مبارکباد.