دانستنیهایی از قرآن

دانستنیهایی از قرآن

مؤمن واقعی کیست؟

«$yJ¯RÎ) šcqãZÏB÷sßJø9$# tûïÏ%©!$# #sŒÎ) tÏ.èŒ ª!$# ôMn=Å_ur öNåkæ5qè=è% #sŒÎ)ur ôMu‹Î=è? öNÍköŽn=tã ¼çmçG»tƒ#uä öNåkøEyŠ#y— $YZ»yJƒÎ) 4’n?tãur óOÎgÎn/u‘ tbqè=©.uqtGtƒ  šúïÏ%©!$# šcqßJ‹É)ムno4qn=¢Á9$# $£JÏBur öNßg»uZø%y—u‘ tbqà)ÏÿZム   y7Í´¯»s9'ré& ãNèd tbqãZÏB÷sßJø9$# $y)ym 4 öNçl°; ìM»y_u‘yŠ y‰YÏã óOÎgÎn/u‘ ×otÏÿøótBur ×-ø—Í‘ur ÒOƒÌŸ2 » (سوره انفال آیات 2- 3- 4)

مؤمنان منحرا آنها هستند که هرگاه ذکر خدا به میان آید، از عظمت و جلال الهی، دلهاشان بلرزد و هرگاه آیات خدا بر آنان خوانده شود، برایمانشان افزوده گردد، و در تمام کارها بر پروردگارشان توکل کنند. آنها که نماز را بر پا داشته و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم، انفاق نمایند. اینان مؤمنان حقیقی و واقعی هستند که درجات و منزلت‌هایشان نزد پروردگارشان محفوظ است و برای آنها آمرزش و مغفرت و روزی نیکو خواهد بود.

در این آیه شریفه پنج خصلت ذکر شده و تأکید شده است که مؤمن واقعی کسی است که دارای این خصلتها باشد.

سه خصلت اول مربوط به قلب و دو خصلت آخر، از اعمال ظاهری است که توسط اعضای ظاهری بدن اجرا می‌شود.

در قسمت اعمال قلب، مراحل تابش تدریجی نور ایمان بر قلب انسان مؤمن، مشخص شده است زیرا با اولین تابش نور ایمان، قلب آماده پذیرش می‌شود و با شنیدن نام خدا، در اثر عظمت و جلال ذات کبریائیش، قلب مؤمن به لرزه درآمده و خشیت بر او ظاهر می‌گردد.

و هنگامی که نور ایمان بیشتر بر قلب تابید و سطح آن را فرا گرفت، انسان مؤمن به سیر در آیات خدا می‌پردازد، پس هر چه تأمل و اندیشه‌اش در آیات الهی افزونتر گردد، بر ایمانش افزوده می‌شود و به تدریج ایمان او تقویت می‌گردد تا اینکه به درجه یقین برسد.

و هرگاه ایمان مؤمن به درجه والای یقین رسید و به مقام پروردگارش پی برد، هرچه خدا را بیشتر بشناسد، خضوع و خشوعش در برابر او بیشتر می‌گردد و هرچه خضوعش بیشتر شود، توکلش بر پروردگار افزونتر می‌گردد زیرا همه چیز را در او و از او می‌بیند و دیگر چاره‌ای جز ارجاع تمام امور به او و اطاعت محض و تسلیم کامل در برابر خدا نخواهد داشت.

و هرگاه انسان در تمام کارهای خود بر خدا توکل کرد و تسلیم محض در برابر او شد، بی‌گمان اوامرش را اطاعت کرده و اجرا می‌نماید و چون مظهر بزرگ عبادت و ستون محکم دین، نماز است لذا در آیه ذکر بر پاداشتن نماز شده است که اگر کسی نماز را برپا داشت، به سایر احکام شرع نیز اهمیت می‌دهد، و اگر نماز قبول شد، سایر عبادتها پذیرفته و قبول می‌گردد و اگر رد شد، سایر عبادات رد می‌شود.

و سرانجام کسی که در راه خدا از جان بگذرد، می‌بایست از مالش نیز بگذرد؛ آن کس که خود را به خدا واگذار کرده و تسلیم محض او شده است، اموالی را که بدست آورده، از خود نمی‌بیند که همه را از خدا می‌بیند و چون اموال را از خدا می‌داند لذا آنها را در راه خدا انفاق می‌کند، چه صدقات واجبه باشد و چه صدقات مستحبه. اینان هستند که مؤمن واقعی می باشند و منزلت والائی در نزد پروردگارشان دارند و خداوند آنان را مورد عفو و آمرزش قرار می‌دهد و در بهشت برین، از نعمتهای خوب و نیکو (رزق کریم) برخوردار خواهند بود.

و در کوتاه سخن، هنگامی که قلب مالامال از عشق الهی شد و جز خدا را ندید، آنجا است که برای اظهار خضوع و خشوع تمام در برابر پروردگار، نه تنها با قلب که با تمام اعضا و جوارحش، کرنش می‌کند و چه کرنشی بالاتر از خواندن نماز، وانگهی در برابر بندگان خدا و جامعه نیز خود را مسئول می‌داند و برای اینکه رضایت خدا را در این خصوص نیز بدست آورد، از اموالی که خدا بر او ارزانی داشته،‌به بندگان مستحقش می‌پردازد ودین خود را در برابر خدا و بندگان خدا ادا می نماید. این است مؤمن حقیقی که دارای قرب و منزلت است و پاداشش مغفرت و نعمتهای بهشتی در منزلتگاه آخرت است.