میلاد مادر نمونه و فرزند نمونه

بمناسبت بیستم جمادی الثانی

روز ولادیت صدیقه کبری (ص)، و امام خمینی (قدس سره)

میلاد مادر نمونه و فرزند نمونه

ششم دی ماه امسال مصادف است با فرخنده روز ولادت با سعادت بانوی نمونه اسلام، سرور و سیده تمام زنان عالم، مادر ائمه هدی و تنها کفو حضرت امیر سلام الله علیه، دختر پیامبر گرامی اسلام (س) و بجا است که تمام زنان مسلمان و مادران با ایمان افتخار کند که چنین روز خجسته و مبارکی به نام روز «زن» و روز «مادر» نامیده شده ا ست تا اینکه بانوان متعهد و پاکدامن کشورمان با الگو قرار دادن حضرت زهرا (ص)، در تمام امور و شئون معنوی و مادی و اجتماعی و سیاسی زندگی فردی و اجتماعی، چه در منزل پدر و چه در منزل شوهر، چه در مدرسه و در محل کار، چه در موقع تربیت روح خویشتن و چه هنگام تربیت فرزندان و کودکان، در مسیر کمال قرار بگیرند و در همان راهی که نخست، زهرای اطهر در آن گام گذاشت، گام گذارند و قدم به قدم از او پیروی و تبعیت و اطاعت کنند، تا به سرمنزل مقصود برسند و رضایت پروردگارشان را کسب کنند که هیچ عملی بالاتر از بدست آوردن «مرضات الله» نیست، و این میسر نمی وشد جز به پیمودن راه مقدس فاطمه و فرزندان معصومش، درود بی پایان الهی بر آنان باد تا روز و شب برقرار است و تا مشرق و مغرب برپا است و صبح می دمد و پگاه روشن می شود.

فاطمة زهرا سلام الله علیها پس از بعثت پدرش به پیامبری و رسالت، به پنج سال و پس از اسراء به سه سال در مکه مکرمه متولد شد و تا هشت سالگی در مکه مکرمه همراه با پدر بزگوارش رسول اکرم (ص) زیست، سپس با پیامبر، به مدینه هجرت کرد، و یکسال پس از سکونت در مدینه، با علی (ع) ازدواج نمود و در سن یازده سالگی نخستین فرزند خود را- امام مجتبی (ع) به دنیا آورد و مدت 10 سال در مدینه منوره، با پدر زندگی کرد، و روز رحلت پیامبر، سن مبارکش هجده سال، بیشتر نبود که فقط هفتاد و چند روز پس از وفات پیامبر، زنده بود و در اثر ظلم ها و ستم های دشمنان، به شهادت رسید.

سبب تسمیه زهرا

جابر می گوید: از امام صادق (ع) پرسیدم سب تسمیه فاطمه به زهراء چیست؟ امام فرمود: «لأن الله عزوجل خلقها من نور عظمته، فلما أشرقت أضاءت السموات و الأرض بنورها و غشیت أبصار الملائکة و خرت الملائکة لله ساجدین و قالوا: الهنا و سیدنا ما هذا النور؟ فأوحی الله الیهم: هذا نور من نوری، أسکنته فی سمائی خلقته من عظمتی، أخرجه من صلب نبی من أنبیائی، أفضله علی جمیع الأنبیاء و أخرج من ذلک النور أئمة یقومون بأمری یهدون الی حقی و أجعلهم خلفایی فی أرضی بعد انقضاء وحیی». (بحار، ج 4

3، ص 12 به نقل از علل الشرایع)

برای این که خدای عزوجل، فاطمه را از نور عظمت خویش آفرید و چون فروغش بر آسمان ها و زمین پرتو افکند، همه آنها را به نور خود روشن ساخت و دیدگان فرشتگان خیره شد، پس در برابر خداوند به سجده افتادند و عرضه داشتند: بارالها، این چه نوری است؟ خداوند به آنان وحی کرد: این نوری از نور من است، آن را در آسمانم جای دادم. از عظمتم آفریدم و از صلب پیامبری از پیامبرانم که بر تمام پیامبران، او را برتری خواهم داد، خارج می سازم، و از این نور ائمه ای متولد می شوند که به امر من قیام می کنند و به سوی من، مردم را هدایت می کنند و همانا آنان را پس از تمام شدن زمان وحیم (پس از وفات آخرین پیامبران) خلفا و جانشینان خودم در زمین قرار می دهم.

این چه عظمت و مقامی است که خداوند به یک انسان به ظاهر خاکی داده است، هرچند او حوریه ای است بهشتی که به صورت انسان معمولی درآمده است؛ و این چه مرتبت و منزلتی است که خداوند، شخصیتی را زا نور خودش بیافریند، و آنقدر پرتو این نور پرفروغ، نورانی باشد که آسمان ها و زمین را روشن بسازد و فرشتگان الهی را به شگفتی و تعجب وا دارد. این همان بانوئی است که پدرش او را «ام ابیها» می نامد و «فداها ابوها» می گوید.

در روایتی از امام صادق علیه السلام پرسیدند: چرا زهرا، زهرا نامیده شد؟ فرمود: زیرا هنگامی که در محراب عبادتش می ایستاد، نرو وجودش، تمام اهالی آسمان ها را منور می ساخت چنانکه ستارگان، زمین را روشن می کنند.

در معانی الاخبار از ابوهریره نقل شده که گفت: فاطمه، فاطمه نامیده شد زیرا خدای عزوجل، دوستدارانش را از جهنم دور می دارد و آتش دوزخ را از آنان قطع می کند.

رسول خدا (ص) بحضرت زهرا فرمود: فاطمه جانم! آیا می دانی چرا فاطمه شده ای؟ حضرت علی (ع) عرض کرد: یا رسول الله! چرا فاطمه نامیده شد؟ حضرت فرمود: زیرا او و شیعیانش از آتش دوزخ، منقطع شدند. (زیرا فطم بمعنای قطع است).

نامهای مبارکش: فاطمه، بتول، سیده، عذراء، زهراء، حوراء، طاهره، مبارکه، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه، صدیقه و کنیه های مبارکش: ام الحسن، ام الحسین، ام الائمه و ام ابیها است.

زهرا، الگو در تمام موارد

حضرت زهرا در عبادت و نیایش، در همسرداری و وفاداری، در تربیت فرزندان و در تمام موارد، نمونه و الگو است. رسول اکرم (ص) می فرماید: «متی هامت فی محرابها بین یدی ربها جل جلاله زهر نورها لملائکة السماء کما یزهر نور الکواکب لأهل الأرض و یقول الله عزوجل لملائکته: یا ملائکتی، انظروا الی أمتی فاطمة، سیدة إمائی، قائمة بین یدی، ترتعهد فرائصها من خیفتی، وقد أقبلت بقلبها علی عبادتی، أشهد کم أنی قد أمنت شیعتها من النار». (بحار- ج 43، ص 172)

هرگاه که دخترم فاطمه در محراب عبادت، در برابر خدای متعال می ایستد نورش برای فرشتگان آسمان می درخشد چنانکه ستارگان برای اهل زمین می درخشند. و خدای متعال به فرشتگانش خطاب می کند. ای فرشتگان من! بنده ام و سرور بندگانم فاطمه را بنگرید چگونه در برابر من ایستاده و از خوف من می لرزد و با تمام وچود به پرستش و عبادت من می پردازد. شما را گواه می گیرم که به تحقیق شیعیان و پیروانش را از آتش جهنم در امان نگه می دارم.

در مورد همسرداری و خدمت به شوهر همین بس که علی (ع) درباره اش گواهی می دهد: «فاطمه هیچ وقت مرا خشمناک نساخت» و در جای دیگری می فرماید:«هر وقت به خانه باز می گشتم و به زهرا می نگریستم، تمام غم و هم هایم از بین می رفت.»

بهرحال لازم است نویسندگان و گویندگان ما درباره حضرت زهرا و تمام جوانب زندگی افتخار آمیزش، تحقیق و مطالعه بیشتری کنند و به بازشناسی و به شناسی این برترین الگوی اسلام و ایمان، با دقت بپردازنند، تا زنان و دختران ما، بیشتر به عظمت و مقام بزرگ بانوی دو جهان پی ببرند و از صفحه صفحه زندگیش برای خود و فرزندانشان الگو بگیرند.

مبارک باد بر تمام مسلمانان و شیعیان بویژه بر مادران و بانوان ایران، ولادت با سعادت ام الائمه النجیاء و ما این عید فرخنده را به مقام والا و شامخ ولی اعظم پروردگار حضرت صاحب الامر  (عج) و پیروان صدیقش بویژه مقام معظم رهبری و تمام مؤمنین و متعهدین به اسلام و قرآن، تبریک و تهنیت می گوئیم.

میلاد با سعادت فرزند

نود و چند سال پیش رد آن هنگام که جشن ولادت با سعادت حضرت زهرا سلام الله علیها در خمین گرفته می شد، جاودانه انسانی از تبار زهرا متولد شد. در سال 1320 هجری قمری بود که بت شکن زمان، روح خدا در خمین چشم به دنیا گشود و با تولدش، کاخ فرعونیان زمان بلرزه در آمد و اشک شوق در دیدگان مستضعفان و محرومان که سالها در پی رهبری بیدار و مهربان بودند، پدیدار شد.

خیمنی به دنیا آمد که همچون جد بزرگوارش پرچم « ال اله الا الله» را برفراز شهرها و دیارها، کوی ها و برز ها برافرازد و ندای مظلومانه «یا للمسلمین» آنها را لبیک بگوید و بی محابا و یکه وتنها در برابر دژخیمان و مستکبران و زالوصفتان و جهانخوران و سرمایه داران  عالمان بی درد بایستد و از شایعه ها و تهمت ها و افتراها و دشمنی ها نهراسد و لحظه ای عقب گرد نکند و همواره برای احقاق حق مظلومان از ستمگران به پیش بتازد و در راه خدا که راه حق است از هیچ ملامت و سرزنشی، خم به ابرو نیاورد و هر زمان خود را برای تیرهای زهرآگین دشمان گوناگون از متجاوزان و ستم پیشگان گرفته تا متحجران و مقدسین احمق، آماده سازد ولی هرگز تن به ذلت و سازش ندهد و زورگوئی ها و ظلم ها را تحمل نکند.

خمینی آمد که پرده از چهره و تزویر و ریای جهانخواران و مستثمران و زورمداران و روحانی نمایان و مقدس مآبان و خائنان و توطئه‌گران بردارد و سردمداران فاسد و قدرتهای متجاوز و چپاولگران غارتگر را به ذلت و خواری بنشاند و مستضعفین و ستمدیدگان را به پیکار و نبرد علیه ظالمان وادارد و ریشه‌های انقلاب اسلامی را در سراسر گیتی محکم گرداند و هسته‌های مرکزی حزب الله را در سراسر جهان ایجاد کند و انقلاب درونی را در قلوب همه تشنگان آزادی از قید و بند اسارت‌ها و ذلت‌ها، بیافریند و جنگ «فقر و غنا» و جنگ «پابرهنه‌ها و مرفهین بی‌درد» را در همه جا برافروزد به این امید که شعله‌های سوزانش کاخ‌های ستمگران و متجاوزان و استثمارگران را برای همیشه اریخ بسوزاند و محرومان و بیچارگان، خود به فکر چاره بیافتند و علم مبارزه را تا رسیدن به آزادی و استقلال کامل بر زمین نگذارند؛ باشد ک روزی هم صاحب این امر اواحنا فداه برسد و آنان را وارثان و حاکمان زمین قرار دهد،‌ان شاء الله.

فرا رسیدن این دو عید را به همه آزاد مردان و آزاد زنان و تمامی مبارزان راه خدا در سراسر جهان و به فرزند و شاگرد خلف آن امام والا مقام، حضرت آیت الله خامنه‌ای و تمام پیروان راه خمینی، تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم و امیدواریم خداوند پرتوی از نور ایمان و حرارت قلب خمینی عزیز بر قلوب ما بتاباند تا سردی‌ها را مبدل به گرمی کند و حرارت علی وار بخشد و پایداری و استقامت در راه او را به ما عطا فرماید. آمین رب العالمین.