امام خمینی‌(س) و انتخابات

امام خمینی‌(س) و انتخابات (1)

مشارکت مردمی

با نزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات چهارمین دوره مجلس شورای اسلامی و اولین انتخابات مجلس که پس از ارتحال جانگداز رهبر کبیر انقلاب اسلامی در ایران اسلامی برگزار می‌گردد، به صورتی طبیعی فعالیتها و تبلیغات  انتخاباتی از سوی افراد و گروههای مختلف سیاسی در سراسر کشور آغاز شده است. آغاز این فعالیتها همچنین با تمهیداتی از سوی مسئولین اجرائی کشور برای هر چه با شکوهتر برگزار شدن انتخاباتی سالم و ایجاد فضائی آزاد برای همه اقشار و طبقات اجتماع همراه بود و خواهد بود. نکته‌ای که همواره مردم مسلمان به ویژه نیروهای متعهد و دلسوز و مؤمن به انقلاب در آستانه هر یک از انتخابات برگزار شده طی دوران سیزده ساله انقلاب اسلامی، با آن مواجه و رودرو بوده‌‌اند، برگزیدن و انتخاب راه صحیح برای پیمودن مسیر پرفراز و نشیب انقلاب و نظام منبعث از ان، در این عرصه و به عبارت دیگر انداختن رأی اصلح در صندوقها بوده و می‌‌باشند.

در این میان آنچه به عنوان ملاک و معیار این انتخاب اصلح مطرح بوده و بارها و بارها صحت آن با  عمل محک زده شده است ملاکها و معیارهائی می‌باشد که امام خمینی‌(س) بعنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران برای خویش تعیین و تبیین نموده‌اند. رهنمودها، اوامر و نواهی آن بزرگوار که در قالب پیامها، اطلاعیه‌ها و بیانات امام در دهه اول انقلاب و در سه دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، انتخابات ریاست جمهوری، رفراندوم جمهوری اسلامی و قانون اساسی، انخابات مجلس خبرگان و..، هر جوینده طریق حق را به صراط مستقیم الهی رهنمون می‌سازد. بر این اساس سعی بر این اساس تا در طی حداقل چهار مقاله این رهنمودها را بصورتی فشرده بیان نموده و اصول و معیارهای اسلام ناب محمدی‌‌(ص) از لسان امام برای انتخاب اصلح و برگزاری انتخاباتی سالم و صحیح و بی‌شائبه، شرح گردد.

قبل از ورود به بحث اصلی تکرار این تذکر خالی از نفع نیست که کنکاش و جستجو در کلام امام نباید با پیشداوری و تعیین کردن حکم از قبل همراه باشد زیرا در صورتیکه با کلام و رهنمود امام بخواهد بدون مد نظر قرار دادن فرهنگ امام- که ابعادی وسیع و همه جانبه دارد و هرگز محدود در یک بعد و زمینه خاص نمی‌باشد- برخورد شود، در حقیقت می‌توان گفت که برخورد و روشی کاسبکارانه و منفت‌طلبانه صورت گرفته است و از کلام و رهنمود آن بزرگوار نیز صرفا در همان بخشی که به نفع این طرز برخورد بوده به مثابه تزئین و مردم‌پسند شدن تفکری مغایر با خط امام و اسلام ناب محمد‌ی‌(ص)، مورد استفاده و در واقع سوء استفاده- قرار گرفته است.

بهتر است سخن را درباره انتخابات از همان نقطه‌ای شروع کنیم که از نظر امام‌(س)، نقطه شروع، تداوم و به ثمر رسیدن از انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی، انتخابات و کلا همه امور سیاسی و اجتماعی است، همان اصل بنیادین و خدشه‌ناپذیر یک انقلاب و نظام اسلامی و مردمی یعنی اصل مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خویش و حضور گسترده آنان در تمامی صحنه‌ةای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و اقتصادی کشور.

امام خمینی‌(س) در تشریح اهمیت این اصل مطالب بسیاری گفته و نوشته‌اند که هر یک به تبیین و تأکید وجهی از وجوه اصل مهم مردمی بودن و مردمی ماندن این انقلاب می‌پردازد. نمونه‌هائی از این «رهنمودهای آشنا» آغازگر مبارکی برای ورود به بحث درباره «امام، مردم و انتخابات» می‌باشد:

«باید گفت که انقلاب ایران بهترین انقلابی بوده است که در دنیا تاکنون پیدا شده است و نکته‌اش هم این است که ملت مسلمان انقلاب کردند، انقلابی که مربوط به حزب یا گروهی خاص یا کودتای نظامی نبوده است. بلکه خود ملت قیام کرد و پیش برد و طرف را شکست داد و ملت هم اسلامی بوده است».

(8/8/58)

«از آغاز انقلاب تا کنون، یکی از اهداف شوم و پلیدی که همواره مورد توجه استکبار جهانی و نوکران خارجی و داخلی آنها بوده است، دور کردن مردم از صحنه‌های انقلاب و گسستن پیوندهای پولادین آنان با آرمانهای اجتماعی- سیاسی اسلام بوده است که در اره تحقق آن به انواع حیله‌ها و ترفندهای گوناگون متوسل شده‌اند که بحمدالله سرشان به سنگ خورده است و ملت پیروز و سرفراز ایران با نمایش قدرت عظیم خود در حوادث گوناگون انقلاب، این حقیقت و واقعیت را به اثبات رسانیده و نشان داده‌اند که از دریای خروشان وحدت و انسجام آنان چیزی کم نشده و نخواهد شد و جهانخواران انشاء الله تا ابد حسرت گسستن اتحاد مقدس مردم ما را به گور خواهند برد». (11/1/67)

«بدون اینکه این ملت همراهی کند ما نمی‌توانستیم کاری بکنیم هرچی داریم از اینهاست و هر چی هست مال اینهاست. دولت عامل اینهاست، قوه قضائی عامل اینهاست، قوه اجرائیه عامل اینهاست، قوه مقننه عامل اینهاست، اداء تکلیف باید بکنند، شرکت بدهند مردم را در همه امور» (19/3/65)

«آنهائی که گمان می‌کردند که با یک تشر ایران را می‌توانند چه بکنند، گمان کرده‌اند که حالا هم زمان قاجار است، حالا هم زمان پهلوی است که مردم بیدار نبودند. امروز مزان بیداری مردم ماست، زمان هوشیاری و شکوفائی ایمان است در این کشور». (29/8/65)

«آن که دست ظلم را از شما کوتاه کرده است و عدالت را می‌خواهد اجرا کند همین ملت است. همین جوانهائی هستند که الان در راه اسلام فداکاری می‌کنند». (25/1/66)

این سخنان از آن جهت «رهنمودهای آشنا» لقب یافته‌اند که اصل مردمی بودن و از مردم در همه امور استمداد طلبیدن و تشکیل و سازمان‌دهی نمودن نهادهای مردمی در نظام و تمجید و ستایش از حضور فعال مردم در صحنههای گوناگون انقلاب از جمله مواردی بود که در غالب پیامها و سخنرانیهای امام بدان تأکید می‌گردید از بهشت زهرا در بهمن 1357 که فرمودند من به پشتوانه این ملت دولت تعیین می‌کنم و در دهان دولت شاهنشاهی می‌زنم، تا لحظه لحظه‌های پرفراز و نشیب انقلاب و جنگ تحمیلی و بیان این احساس که :

«و اینک من به همه عزیزانی که خانه و کاشانه و جگرگوشگان خود را در این حوادث و میدان کارزار از دست داده‌اند، عرض می‌کنم که یقینا شما احساس همدردی این خدمتگزار و پدر پیر خود را درک می‌کنید که من ویرانی خانه‌های شما را ویرانی خانه خود و شهادت و جراحت عزیزان و فرزندان شما را شهادت و جراحت فرزندان خود می‌دانم و با شما هستم و شما را به صبر و مقاومت سفارش می‌کنم». (16/11/65)

و تا لحظات آخر عمر خویش که طی وصیت‌نامه نورانی سیاسی الهی خویش عاشقان اسلام ناب را با این جملات مفتخر ساخت:

«چون توده میلیونی بیدار شده و متوجه مسائل است و در صحنه حاضر است، آمال انسانی اسلامی به خواست خداوند متعال جامه عمل بطور چشمگیر خواهد پوشید و کجروان و اشکال‌تراشان در مقابل این سیل خروشان نخواهند توانست مقاومت کنند. من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر، بهتر از لت حجاز در عهد رسول الله‌(ص) و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین بن علی (ص) می‌باشند ... امرزو می‌بینیم که ملت ایران از قوای مسلح نظامی و انتظامی و سپاه و بسیج تا قوای مردمی از عشایر و داوطلبان و از قوای در جبهه‌ها و مردم پشت جبهه‌ها با کمال شوق و اشتیاق چه فداکاری‌ها می‌کنند و چه حماسه‌ها می‌آفرینند ... اسلام باید افتخار کند که چنین فرزندانی تربیت نموده و ما همه مفتخریم که در چنین عصری و در پیشگاه چنین ملتی می‌باشیم». (وصیت نامه سیاسی الهی )

این رابطه و عشق دو طرفه میان امام و امت خدا جوی، مسأله‌ای آشکار و غیرقابل انکار برای دوستان و حتی دشمنان انقلاب به شمار رفته و پیروان راستین اسلام ناب را به این اصل خدشه‌ناپذیر هدایت می‌کند که نقش مردم در ساختار حکومت اسلامی و یک نظام مردمی در واقع بنیان و پایه اصلی سیستم حکومتی اسلام را تشکیل می‌دهد به بیان امام:

«ما تابع ملت هستیم، ما خدمتگزار ملت هستیم، ما باید روی مسیر ملت سیر بکنیم». (17/8/58)

اما این معنا نه تنها در دیدگاه طرفداران غرب و شرق بالاخص پیروان اسلام آمریکائی وجود ندارد بلکه سخنانی در نقض این اصل بر زبان رانده و مردم را «عوام» و «فاقد درک صحیح» ... معرفی کرده، کا را به جائی می‌رسانند که حتی بر روی منبر اعلام می‌کنند که مردم و عوام الناس نمی‌توانند خوب را از بد و حق را از باطل تمیز دهند و محتاج قیم‌اند! این تفکر به ویژه در زمینه انتخابات که یکی از جلوه‌های اساسی حضور مردم در صحنه و مشارکت آنان در امور سیاسی اجتماعی می‌باشد بصورتهای مختلف ابراز می‌گردد و با صراحت، چه در اطلاعیه‌ها و بیانیه‌های سیاسی و گروهی و چه در نحوه برخورد با امور جرائی و نظارتی انتخابات و چه در زمینه‌های تبلیغاتی، این خط سی را دنبال می‌کنند که برای این عوام فاقد درک! افکار و اشخاص خود را بعنوان انتخاب اصلح به مردم حقنه نمایند. اینان البته برای این مقصد باطل خود، کلمات حقی را وسیله قرار می‌دهند که از آن جمله است آیاتی از قرآن و احادیثی از ائمه معصومین و جملاتی از امام که صد البته با تفسیر و تأویل مخصوص خودشان!

عده‌ای دیگر نیز در داخل کشور وجود دارند که آنها هم با متمسک قرار دادن آیاتی از قرآن و احادیثی از ائمه و جملاتی از امام، که تفسیر و تأویلی خاص خود هم جاشنی آن است! بصورتی افراطی مسأله «آزادی» را مطرح می‌نمایند که تصوری بجز شکل‌گیری یک کشور لائیک را در پیش روی قضاوت کنندگان منصف باقی نمی‌گذارد! در این میان آنچه مظلوم واقع می‌گردد اصل مطرح شده توسط امام، و بنیانی است که حزب الله و پیروان راستین خط امام در پی تحقق آن می‌باشند.

از دیدگاه حضرت امام‌(س)، مردم دارای رشد سیاسی بالائی هستند و این را بارها مورد تأکید قرار داده‌اند:

«جامعه اسلامی ایران که با درایت و رشد سیاسی خود جمهوری اسلامی و ارزشهای والای آن و حاکمیت قوانین خدا را پذیرفته‌اند و به این بیعت و این پیمان بزرگ وفادار مانده‌اند مسلم قدرت تشخیص و انتخاب کاندیدای اصلح را دارند». (11/1/67)

«یک انتخابات صحیحی بشود با همت ملت، ملت می‌شناسند افراد صالح را، لازم نیست که حالا یک چند سال هم ما درسشان بدهیم، نخیر خودشان می‌فهمند. این ملت چیز می‌فهمد، می‌فهمد کی آدم صالح است کی آدم ناصالح». (16/8/58)

به هر حال، آنچه که به صورتی کلی می‌توان در این زمینه مطرح کرد اینکه هیچ حرکتی و هیچ سیاست و برنامه‌ای بدون حضور و مشارکت واقعی مردم موفقیتی در پی نخواهد دشات فلذا وظیفه و تکلیفی که برگردن مسئولین قرار دارد، بوجود آوردن جو و فضایی سالم برای حضور هر چه بیشتر مردم در صحنه‌های مختلف نظام وانقلاب خصوصا انتخابات می‌باشد.

به فرموده امام:

«باید مردم را برای انتخابات آزاد گذاریم و نبایدکاری بکنیم که فردی بر مردم تحمیل شود. بحمدالله مردم ما دارای رشد دینی- سیاسی مطلوب می‌باشند و خود، افراد متدین و درد مستضعفان چشیده و آگاه به مسائل دینی- سیاسی و همگام با محرومین را انتخاب خواهند کرد». (10/4/66)

به این ترتیب اصلی‌ترین کار، زمینه سازی حضور هر چه بیشتر مردم در صحنه انتخابات چهارمین دوره مجلس شورای اسلامی است. ادامه دارد