چهارم شعبان ولادت ماه تابان بنی‌هاشم

چهارم شعبان ولادت ماه تابان بنی‌هاشم

حضرت عباس، این فرزند برومند علی و برادر وفادار و مخلص حسین؛ این مجاهد بزرگ راه خدا و بنده شایسته او، این الگوی تمام فضیلت‌ها، کرامت‌ها،‌ شهامت‌ها، ایثارها و خصال کریمه انسانی و این انسان والا و ماه تابان بنی‌هاشم در سال بیست و ششم هجری متولد شد و در آغوش نفس رسول الله، حضرت امیرالمؤمنین صلوات الله و سلامه علیه، تربیت شد و در روز عاشورای 61 هجری که بیش از سی و چهار سال از عمر مبارکش نگذشته بود، پس از آنکه بزرگترین و مقدس‌ترین مراحل ایثار و از خود گذشتگی را در طول تاریخ انسانیت، به نام خود به ثبت رساند، در محفل عاشقان الله، و در رکاب برادر بزرگوار و امام زمانش حضرت اباعبدالله،‌به معبود خود پیوست و به آن مقام ارجمند و والائی دست یافت که هیچ شهیدی به آن مقام نرسیده است.

حضرت سجاد سلام الله علیه درباره‌اش می‌فرماید:

«ان للعباس عندالله تبارک و تعالی منزلة یغبطه بها جمیع الشهداء یوم القیامة».

از برای حضرت عباس، نزد خدای تبارک و تعالی،‌منزلت و مقامی است که تمام شهداء در روز رستاخیز به آن مقام غبطه می‌خورند.

راستی این مقام ارجمند و والا را حضرت عباس از کجا بدست آورده است؟ آیا فرزند امیرالمؤمنین علیه‌السلام بودن کافی است یا حتی در رکاب سیدالشهداء علیه‌السلام به شهادت رسیدن،‌کفایت می‌کند؟ البته واضح است که شهیدان روز عاشورا که در رکاب حضرت کشته شدند و به این فوز عظیم نائل آمدند،‌برترین افراد روی زمین‌اند و بالاتر از آن مقامی نیست ولی با این حال،‌حضرت ابوالفضل سلام الله علیه از ویژگی دیگری برخوردار است که حتی شهیدان کربلا نیز غبطه آن مقام می‌خورند. شاید آن ایثار عجب و غریبی که از خود نشان داد و با لب تشنه از کنار رود روان برخاست،‌او را به این مقام رسانده باشد زیرا چنین ایثاری در هیچ دورانی از دورانهای تاریخ دیده و شنیده نشده است. از آن که بگذریم، در حالات حضرت عباس در همان چند روز آخر عمر، مطالبی نقل شده است که انسان را به شگفتی وا می‌دارد هرچند ما بسیار متأسفیم که تاریخ، در اثر فشار ستمگران و حاکمان جائر،‌ درباره این رادمرد جهان انسانیت،‌کمتر مطالبی گفته و گذشته‌های او را که قطعا پر است از ایثار و برادری و فداکاری و عظمت و شجاعت و شهامت و خدمت به اسلام و قرآن و حجت خدا، نادیده گرفته است ولی بی‌گمان امامان معصوم،‌آن حضرت را خوب می‌شناختند که آنطور حضرت سجاد علیه‌السلام او را معرفی می‌کند و می فرماید: «خدا رحمت کند عمویم حضرت عباس را که ایثار نمود و در رکاب برادرش با شجاعت، بهترین کارزار را کرد و جان خود را فدای برادرش نمود».

و امام صادق علیه‌السلام درباره‌اش می‌فرماید:

«حضرت عباس بن‌علی، عموی ما، مردی تیزیین، متعهد و دارای ایمانی محکم و استوار بود. او همراه ابیعبدالله و در رکابش جهاد کرد و با دشمنان نیکو پیکاری نمود و سرانجام به درجه عظیمه شهادت نائل شد».

فر رسیدن چهارم شعبان، که یادآور ولادت آن انسان عظیم و ایثارگر بزرگ تاریخ اسلام است را به مقام معظم حجة بن الحسن سلام الله علیه،‌رهبر انقلاب و ملت متعهد و ایثارگر ایران، تبریک و تهنیت عرض نموده، امیدواریم در تمام مراحل زندگی، بتوانیم از آن ماه تابان بنی‌هاشم و سقای کربلا در تمام ابعاد و مراحل زندگی خود الگو بگیریم و درسهای استقامت،‌برادری، ایثار، شجاعت و خلوص را از آن حضرت فرا گیریم ان شاء‌الله

و چه خوش گوید آیة الله غروی اصفهانی معروف به کمپانی:

قامت معتدلش را نتوان طوبی خواند 

چمن «فاستقم» از سرو قدش بست

لاله روی وی از گلشن توحید دمید

سنبل روی وی از روضه تجرید برست

شاه اخوان صفا، ماه بنی‌هاشم او است

شد در او صورت و معنی به حقیقت پیوست

ساقی باده توحید و معارف عباس

شاهد بزم ازل، شمع شبستان الست