سخنان معصومین

سخنان معصومین

حکومت امام زمان‌«عج»

امیرالمؤمنین علیه‌السلام:

«یبعث الله رجلا فیآخر الزمان، ولکب من الدهر و جهل من الناس یؤیده الله بملائکته و یعصم أنصاره و ینصره بآیاته و یظهره علی الأرض، حتی یدینوا طوعا أو کرها، یملأ الأرض عدلا و قسطا و نورا و برهانا،‌یدین له عرض البلاد و طولها لایبقی کافر الّا آمن، ولا صالح الا صلح،‌و تصطلح فی ملکه السباع، و تخرج الأرض نبتها و تنزل السماء برکتها، و تظهر له الکنوز، .... فطوبی لمن ادرک ایامه وسمع کلامه» (بحارالانوار- ج 52- ص 280)

خداوند در آخرالزمان و آن هنگام که روزگار به سختی می‌گذرد و مردم در جهل و نادانی غوطه‌ور می‌شوند، مردی را برمی‌انگیزد که با فرشتگانش او را تأیید می‌کند و پیروانش را نگهمیدارد و با آیات و معجزاتش، یاریش می‌دهدو بر روی زمین ظاهرش می‌سازد تا اینکه همه اهل زمین- چه از روی رضا و رغبت و چه از روی ناچاری و کراهت- در برابرش تسلیم شوند؛ زمین را پر از عدل و داد و نور و برهان و استدلال کند تا سراسر گیتی را زیر پرچم خود درآورد و هیچ کافری نماند جز اینکه ایمان بیاورد و هیچ فاسدی نماند جز اینکه درستکار گردد تا آنجا که درندگان در حکومتش، زندگی مسالمت‌آمیز داشته باشند، و زمین و آسمان برکتهایشان ظاهر شود، و گنجها برایش پایدار گردد ... پس خوشابحال کسی که حکومتش را درک کند و سخنان دلربایش را بشنود.

امام باقر علیه السلام:

«اذا قام قائم اهل البیت‌«ع» قسم بالسویة وعدل فی الرعیة، فمن أطاعه فقد أطاع الله و من عصاه فقد عصی الله ... و یجمع الیه اموال الدنیا من یطن الأرض وظهرها، فیقول للناس: تعالوا إلی ما قطعتم فیه الأرحام و سفتکم فیه الدماء الحرام ورکبتم فیه ما حرم الله عزوجل فیعطی شیئا لم یعطه أحد کان قبله و یملأ الأرض عدلا و قسطا و نورا کما ملئت ظلما و جورا و شرا».

(علل الشرایع- ج1- ص 155)

هنگامی که قائم آل محمد«ص» قیام می‌کند، اموال بیـت‌المال را بالسویه بین مردم تقسیم می‌نماید و با عدالت در میان امت داوری می‌کند، پس هر که او را اطاعت کند،‌خدای را اطاعت کرده و هرکه او را نافرمانی کند، خدای را نافرمانی کرده است .... و همانا اموال دنیا از باطن و ظاهر زمین برای او گردآوری می‌شود، پس به مردم خطاب کرده می فرماید: هان! این همان اموالی است که چقدر بخاطر آنها قطع رحم کردید (و به خویشان خود ظلم روا داشتید) و چقدر خونهای حرام برزمین ریختید و چقدر مرتکب حرام و گناه شدید، پس بگونه‌ای تقسیم می‌کند که هیچ کس قبل از او چنان تقسیم نکرده است و جهان را پر از عدل و داد و نور می‌کند پس از آنکه پر از ظلم و ستم و شر شده باشد.

امام صادق علیه‌السلام:

«اذا قام قائم آل محمد علیه‌وآله السلام، حکم بین الناس یحکم داود، لایحتاج الی بینة، یلهمه الله تعالی فیحکم بعلمه،‌و یخبر کل قوم بما ستبطنوه، و یعرف ولیّه من عدوه بالتوسم» (ارشاد مفید- ص 345)

هرگاه قائم آل محمد علیه السلام قیام کند، بین مردم مانند حضرت داود داوری نماید و نیاز به شاهد و بینه نخواهد داشت زیرا خداوند به او الهام می‌کند،‌پس او باعلم لدنی، حکم می‌کند و به هر گروهی خبر می‌دهد که در باطن و ضمیرشان چه می‌گذرد و دوستش را از دشمنش با نگاه کردن، می‌شناسد و تشخیص می‌دهد.

امام رضا علیه‌السلام:

«اذا خرج أشرقت الأرض بنور ربها،‌و وضع میزان العدل بین الناس، فلا یظلم أحد احدا» (اکمال الدین- ج 2 ص 42)

هنگامی که امام زمان ظهور کند، جهان به نور پروردگارش روشن می‌گردد و ترازوی عدالت میان مردم گذاشته می‌شود و دیگر هیچ‌کس به دیگری ظلم نمی‌کند.